یادداشت اختصاصی «تیتر یک»؛
موانع سر راه تابآوری و اسکیزوفرنی
تابآوری خانوادههای درگیر با بیماران اسکیزوفرنی بسیار حائز اهمیت است، زیرا فشار روانی زیادی را تحمل میکنند.
به گزارش گروه سبک زندگی «تیتر یک»؛ جواد طلسچی یکتا، مددکار اجتماعی، مدیر و مؤسس مجموعه رسانههای تابآوری ایرانیان طی یادداشتی اختصاصی نوشت: در این مطلب به نقش خانوادهها در تابآوری و اسکیزوفرنی میپردازیم. در ادامه، موانع و نیز راههای افزایش تابآوری را بررسی میکنیم.
نقش خانواده در تابآوری بیماران اسکیزوفرن
تابآوری و اسکیزوفرنی همواره موضوع مورد توجه متخصصان و خانواده بیماران بوده است. تابآوری خانوادههای درگیر با بیماران اسکیزوفرنی بسیار حائز اهمیت است، زیرا فشار روانی زیادی را تحمل میکنند و ممکن است که این موضوع روند درمان را با مشکل مواجه کند.
طبق تحقیقات ۵۵ درصد از مراقبین بیماران اسکیزوفرن مادران و ۲۲.۵ درصد پدران آنها هستند. به همین دلیل بررسی موانعی که باعث عدم تابآوری خانوادههای درگیر با اسکیزوفرنی میشود، ضروری است.
همچنین ایجاد راهکاری جهت کمک به تابآوری خانوادههای بیماران اسکیزوفرن مورد نیاز است.
حمایت و تابآوری خانواده در اسکیزوفرنی ضروری است
موانع سر راه تابآوری و اسکیزوفرنی
خانوادهها و مراقبین بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی با ۵ مانع اساسی که منجر به عدم تابآوری بیماران اسکیزوفرن میشوند، روبهرو هستند:
۱- خانواده و مراقب اطلاعات کافی درباره تابآوری و اسکیزوفرنی ندارند.
۲- برچسبهای اجتماعی که به بیمار و مراقب زده میشود، تابآوری خانوادههای درگیر با اسکیزوفرنی را دچار اختلال میکند.
۳- خانوادهها و بیمار ابراز احساسات ناخوشایند به یکدیگر داشتهاند. میتواند از دلایل عدم تابآوری بیماران اسکیزوفرن باشد. ابراز احساسات منفی تابآوری خانوادههای درگیر با اسکیزوفرنی را کم میکند.
۴- مراقب، رابطه احساسی خیلی زیاد یا خیلی کمی با بیمار اسکیزوفرن داشته است. ناتوانی در ساخت رابطه صحیح با بیمار، او (بیمار) را در مسیر تابآوری و بهبود شرایط سرخورده میکند.
۵- سرزنش کردن خود یا بیمار به خاطر شرایط موجود تابآوری بیماران اسکیزوفرن را برای مراقب سخت میکند.
راههای افزایش تابآوری
موارد اشاره شده در بالا مروری کلی بر موانع تابآوری و اسکیزوفرنی هستند. کمک گرفتن از پرستاران و متخصصین اصلیترین راه برای پیروز شدن بر این موانع است.
با درک و اصلاح این موانع به تابآوری و بهبود شرایط مبتلایان به اسکیزوفرن کمک میشود.
راه حل این موانع عبارتند از:
1- جلسات متعدد آموزش روانی و مشاوره با روانشناسان و روانپزشکان میتواند به آگاهسازی و تابآوری خانوادههای درگیر با اسکیزوفرنی کمک کند.
2- تلاش اجتماعی در جهت از بین بردن برچسبهای اجتماعی که به خانواده بیماران زده میشود، پذیرش آنها بدون تبعیض، همچنین به خانوادهها در جهت درونی نکردن این برچسبها کمک شود.
3- خانوادهها باید واکنش مناسب و انعطافپذیر با رفتارهای منفی بیمار را فرابگیرند تا با پاسخ مناسب به تابآوری و بهبود شرایط مبتلایان اسکیزوفرن کمک کنند.
4- ایجاد رابطهای متناسب با نیاز بیمار، بین بیمار و مراقب ضروری است. مراقب باید تواناییهایی مثل انعطافپذیری رفتاری و ادراکی را در خود پرورش دهد؛ یعنی شرایط را از زاویههای مختلف بسنجد و به آن واکنش نشان دهد.
5- دلایل اصلی این که مراقب، خود یا بیمار را سرزنش میکند، نداشتن اطلاعات کافی در مورد بیماری و علم ژنتیک است. با آگاهسازی علمی خانوادههای بیماران تابآوری و اسکیزوفرنی راحتتر میشود.
معصومه میرحسینی - تیتر یک
انتهای خبر/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده