فرازهایی از وصیتنامه شهید «بهرام رضائی»
شهید «بهرام رضائی» در وصیتنامهاش نوشت: «شما را به نماز و دورى از گناهان سفارش میکنم.»
گروه فرهنگی «تیتر یک»؛ شهید «بهرام رضائی» از شهدای دوران دفاع مقدس، دوم فروردينماه ۱۳۴۰ در شهرستان اشتهارد در استان البرز به دنيا آمد. پدرش محمدعلی و مادرش محترم نام داشت. تا پايان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. از سوی جهاد سازندگی در جبهه حضور يافت. چهاردهم شهريورماه ۱۳۶۳، در سرپل ذهاب توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. پیکر وی را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند. برادرش حميد نيز شهيد شده است.
در ادامه متن وصیتنامه شهید «بهرام رضائی» را بخوانید.
بسم الله الرحمن الرحيم
پدر و مادر مهربان، اين وصيتنامه من پس از شهادت است؛ قبل از اينكه اين سعادت نصيبم شود من شروع كردهام و اميدوارم بتوانم با يک پيروزى كامل يا جزئى براى خدا و اسلام و قرآن جان بىارزشم را به الله آفريننده خود تسليم نمايم.
اميدوارم بتوانم براى شما يک فرزند نيكو و صالح بوده باشم. از شما مىخواهم پس از شهادتم هيچگونه گريه و زارى نكنيد، بلكه خوشحال باشيد زيرا من پيروز شدم و به آرزوى خودم رسيدم و اميدوارم برادران و دوستان من بعد از من بتوانند با پايدارى مرز و بوم اين كشور اسلامى را از دست دشمنان پليد و كافر پاک گردانند...
شما را به نماز سفارش مىكنم و دورى از گناهان...
مادر جان، هر موقع به ياد من افتادى و خواستى گريه كنى يا اينكه بر سر قبر من بيايى آن لحظه به فكر كربلاى حسين (ع) باش كه در آن زمان با كافران و ستمگران براى پابرجا ماندن اسلام و آزادى تمام مسلمانان از زير سلطه يزيد جنايتكار و جانى چگونه جان خود و فرزندان عزيزشان را دو دستى تقديم حقتعالى کرده؛ مادر، مگر على اكبر، قاسم و سرباز شش ماههاش در عاشورا در كربلاى امام حسين (ع) شهيد نشدند؟ مگر حضرت عباس دو دستش را از تن جدا نكردند؟ پس من كه از آن بزرگواران بيشتر نيستم بلكه يک بنده گناهكارم.
والسلام
خدا يار و ياورتان باد
سرباز وظيفه بهرام رضائى
منبع: نوید شاهد البرز
انتهای پیام/ل
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده