گروه دانش تیتریک،گیتا موللی اظهار داشت: بسیاری از افراد کم شنوا حتی آنها که به خوبی صحبت می کنند و به طور عادی مشکلی در برقراری ارتباط ندارند، بسیار وابسته به لب خوانی هستند. از این رو استفاده کادر درمان از ماسک می‌تواند درک گفتار این افراد را به شدت مختل کند.
عضو هیات مدیره انجمن علمی شنوایی شناسی ایران، ادامه داد: در هفته های اخیر بودند افراد کم شنوایی که در هنگام مراجعه به مراکز درمانی دچار مشکلات و محدودیت های بسیار شدند.
استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، گفت: لازم است اطمینان حاصل شود که فرد متوجه مکالمات و احیاناً دستورات پزشکی شده است. از همین رو، نوشتن موارد مهم یا استفاده از ماسک های طلق دار یا هر راهی که بتواند کمک کند فرد کم شنوا دسترسی کامل به مکالمات مهم پزشک و کادر درمان داشته باشد، ضروری است.
موللی افزود: به افراد کم شنوا توصیه می شود از قبل برای چنین شرایطی خود را آماده کنند و حتی برگه ای همراه خود داشته باشند که در صورت وخامت حالشان بتواند راهنمای کادر درمانی باشد.
وی ادامه داد: اطلاعاتی نظیر اینکه لازم است سمعک یا کاشت حلزون روی گوششان قرار گیرد تا بتوانند بشنوند و یا اینکه بدون لب خوانی متوجه مکالمات نمی شوند. همچنین اگر کاشت حلزون دارند، نمی توان از آنها MRI گرفت.
عضو هیات مدیره انجمن علمی شنوایی شناسی ایران، افزود: در حال حاضر روش ارتباطی بسیاری از افراد کم شنوا و ناشنوا، زبان گفتاری است و زبان اشاره بلد نیستند. اما تسلط آنها به زبان گفتاری معمولاً کامل نیست و در شرایط سخت شنیداری مانند وجود سرو صدای مزاحم، فاصله یا عدم توانایی استفاده از لب خوانی دچار مشکل می شوند.
موللی خطاب به افراد کم شنوا و ناشنوا، گفت: اگر کم شنوا هستید و تنها زندگی می کنید، برگه ای تهیه کنید و روی آن بنویسید که بدون کاشت حلزون یا سمعک امکان شنیدن ندارید. و یا اینکه اگر دیگران ماسک بزنند شما متوجه گفته هایشان نمی شوید. اگر کاشت حلزون دارید بنویسید نمی توانند از شما MRI بگیرند.
وی افزود: همچنین هرچیز دیگری لازم است کادر درمان و دیگران برای ارتباط با شما بدانند را ذکر کنید. زیرا کرونا مشکلات تنفسی عمده ایجاد می کند و در آن زمان کادر اورژانس و یا در بیمارستان لازم است بدانند چطور با شما ارتباط برقرار کنند.
