آلبوم ترسناک نازی ها با پوست انسان در موزه لهستان!/ سوء استفاده، شکنجه و قتل زندانیان در اردوگاه های کار اجباری آلمان + تصاویر

مصنوعی که اسناد دیگری از جنایات نازی در طول جنگ جهانی دوم را ارائه می دهد احتمالا در بوخن‌والد یکی از سه اردوگاه بزرگ مرگ رایش ساخته شده است.

موزه "آشویتس – بیرکناو" گفت که این آلبوم عکس را با جلدی از پوست انسان به دست آورده بود.

براساس گزارش ها، این کتاب کهنه توسط "پاول کرزاکوفسکی" یک مجموعه دار خصوصی در یک بازار عتیقه فروشی لهستان یافت شد. وی به رسانه های محلی گفت که به دلیل بوی بد جلد این کتاب و موهای انسان و خالکوبی موجود در آن، آن را به موزه تحویل داده است.

تجزیه و تحلیل ترکیب جلد این کتاب ثابت کرد که از پوست انسان و در طول جنگ جهانی دوم ساخته شده است.

موزه فاش کرد: "همانطور که از روی مقوا که روی کاغذ را پوشانده دیده می شود، بیش از 100 عکس و کارت پستال در این آلبوم وجود داشت که دوباره در میان گرد و غبار قرار گرفتند. این عکس ها عمدتا مناظر و چشم اندازها (پانوراماها) را به تصویر می کشند."

این آلبوم ترسناک احتمالا هدیه ای بود از سوی خدمه اردوگاه مرگ بوخن‌والد به خانواده سلطنتی باواریا که در طول جنگ مهمانخانه ای در یک شهر تفریحی را اداره می کرد.

گزارش های زندانیان حاکی از این است که نازی ها اشیائی مانند جلد کتاب و کیف پول را از پوست انسان می ساختند.

"کارول کانوزکی" بازمانده بوخن‌والد بازگو کرد: "من تمام کتاب های صحافی شده که از سوی همکارانم از کارگاه تهیه کتاب در اردوگاه می رسید را بسته بندی می کردم. البته به راحتی میشد حدس زد که جلدها از پوست انسان که از منابع گردان حفاظتی حزب نازی (SS) می آمد ساخته شده اند. ایده این بود که اسناد وحشیگری و نسل کشی نازی ها ایمن بماند."

بوخن‌والد در آلمان مرکزی یکی از بزرگترین اردوگاه های کار اجباری رایش سوم بود. از 280،000 زندانی که وارد این اردوگاه شدند، 56،000 نفر آنها هرگز زنده از آنجا خارج نشدند.

"کارل اوتو کوچ" اولین فرمانده آنجا و "یِلس" همسر وی به سوء استفاده، شکنجه و قتل زندانیان متهم شده اند.

یک هفته پیش از آزادسازی اردوگاه به دست متفقین، کارل اوتو توسط جوخه آتش اعدام شد. یِلس نیز با عنوان "زن آباژوری" در اتحاد جماهیر شوروی و "زن هزره بوخن‌والد" در غرب پیش از یک دادگاه نظامی آمریکا در سال 1947 به دلیل جنایات جنگی او محاکمه شد.

وی به جمع آوری آباژورهای ساخته شده از پوست خالکوبی زندانیان متهم شد، اما آن اتهامات به دلیل عدم وجود اسناد قانع کننده از بین رفت.

این تصمیم، واکنش گسترده ای را برانگیخت و کوچ در سال 1951 به اتهام تحریک قتل، اقدام به قتل و اقدام به آسیب شدید بدنی به حبس ابد محکوم شد. دادخواست های تجدیدنظر او ناکام ماند و نهایتا در سال 1967 در سن 60 سالگی خودکشی کرد.

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/