- کاریکاتور/ تاج شاهی بزرگتر از قد و قواره چارلز سوم و کامیلا
- کاریکاتور/ ترامپ خطرناکتر از همیشه!
- افزایش ۸۰ درصدی تلفات نوجوانان و جوانان آمریکایی/ قاتلانی از نوعِ سلاح گرم تا سرطان + فیلم
- ویتامینی که مغز را جوان می کند/ بهترین راه برای اصلاح خلق و خو
- وقتی تنش میان ابرقدرت ها تشدید می شود/ تبدیل کلمات به عمل؛ بدترین سناریوی جهان
انزوای شدید عربستان در صورت ادامه ی جنگ یمن/ عقب نشینی امارات از خاک یمن، عربستان را گرفتار کرد
از زمان آغاز "بیداری اسلامی" در سال های 2010 تا 2011 و افزایش تقاضا به منظور تغییر دموکراتیک در جهان عرب، به چند دلیل ارتباط ویژه ای بین عربستان سعودی و امارات متحده عربی ایجاد شده است.
پس از اینکه "عبدالفتاح السیسی" رئیس جمهور فعلی مصر در سال 2013 "محمد مُرسی" رئیس جمهور سابق را سرنگون کرد، عربستان سعودی و امارات متحده عربی با حمایت مالی از دولت السیسی به بازگرداندن استبداد در این کشور کمک کردند.
این دو کشور همچنین به هدف بازگرداندن "عبدربه منصور هادی" رئیس جمهور مستعفی یمن به صنعا مداخله در این کشور را آغاز کردند.
عربستان سعودی و امارات متحده عربی پس از متهم کردن قطر به توطئه علیه آنها و تضعیف اقدامات مشترک شورای همکاری خلیج فارس، تحریم و محاصره را بر این کشور تحمیل و تاکنون حفظ کرده اند.
عربستان و امارات از مبارزه ی ژنرال "خلیفه حَفتر" از فرماندهان نظامی لیبی در برابر روند سیاسی به رهبری سازمان ملل متحد در لیبی حمایت کرده و اکنون وی را تأمین مالی می کنند.
آنها در برابر درخواست های سیاسی و دیگر تحولات در کشورهای عرب، خود را مجریان فعلی سیاست عربی می دانند.
اما اکنون، انتظار می رود که این اتحاد با تصمیم امارات متحده عربی مبنی بر عقب راندن بخشی از نیروی نظامی خود به خارج از یمن با چالش هایی مواجه شود.
از یک طرف، خروج نیروی نظامی امارات، مشکلات جدی در مداخله ی دائم عربستان سعودی و امارات متحده عربی در یمن (از ماه مارس سال 2015) را برجسته می کند.
از سوی دیگر، تفاوت در نوع نگرش این دو کشور نسبت به تلاش مشترک 4 ساله ی خود در یمن را نشان می دهد.
امروزه، این دو مورد از اهمیت ویژه ای برخوردارند، زیرا به نظر می رسد که جنگ به بن بست رسیده و ممکن است حوثی ها بخش های نظامی و غیر نظامی عربستان سعودی و در مواردی خاص، امارات متحده عربی را هدف قرار دهند.
ملاحظات محیطی عقب نشینی امارات متحده عربی
امارات متحده عربی در 8 جولای اعلام کرد که از یک استراتژی نظامی در یمن به یک موضع دیپلماتیک تغییر مسیر می دهد و نیروهای نظامی خود را از آنجا خارج می کند.
مقام یمنی این خبر را تأیید کرد و گفت که سربازان اماراتی در یک پایگاه نظامی در "الخوخا" در بخش غربی کشور، حدود 130 کیلومتری شهر "حدیده" واقع در جنوب دریای سرخ که به طور کامل تخلیه شده در حال مبارزه با حوثی ها هستند.
مقامات امارات متحده عربی، خروج ناگهانی و تأیید شده را انکار کردند و گفتند که این اقدام از سال گذشته با عربستان سعودی مورد بحث قرار گرفته بود. یک مقام اماراتی گفت که این عقب نشینی به معنای خالی کردن یمن نیست، زیرا امارات متحده عربی به 90000 نفر از افراد قبیله ای یمن، کارکنان امنیتی سابق و شبه نظامیانی که قادر به انجام کار ضروری هستند، آموزش داده است.
با توجه به چالش جدی حوثی ها در مرز عربستان سعودی، خروج امارات متحده عربی نمی تواند پیشرفت مثبتی برای عربستان باشد. در واقع، مقامات سعودی نا امید شده و سعی در منصرف کردن رهبران اماراتی از عقب نشینی داشتند.
ناکامی در متقاعد ساختن امارات منجر به این شد که عربستان سعودی فرماندهی در "الخوخا" و شهر بندری "مُخا" را بر عهده بگیرد و نیروها را به "عدن" و "جزیره پریم" در آبراه استراتژیک "باب المندب" بفرستد.
امارات متحده عربی در سال 2015 در تصاحب عدن و مناطق ساحلی یمن تا حدیده مشارکت داشته است.
به لحاظ استراتژیکی، جایگزینی عربستان و بر عهده گرفتن موقعیت های مهم نظامی به این معنا است که خروج امارات متحده عربی بسیار جدی تر از چیزی است که در ابتدا اعلام شد.
پایگاه های تخلیه شده در ساحل یمن، راه را برای نفوذ به نیروهای ائتلاف باز می کند و تأثیر محاصره دریایی ائتلاف به رهبری عربستان سعودی در بخش غربی یمن را از بین می برد.
بعلاوه، خروج از جنوب یمن بسیاری از شبه نظامیان آموزش دیده توسط امارات را بی پناه گذاشته و احتمال رقابت و درگیری را بین آنها افزایش می دهد.
مداخله امارات و تسخیر عدن و دیگر مناطق، تجزیه طلبان را تقویت کرد. امارات همچنین از شبه نظامیانی چون؛ نیروهای کمربند امنیتی و نیروهای ویژه ی "شبوانی" و "حضرمی" که همگی بخشی از ارتش یمن هستند، حمایت کرد.
امارات متحده عربی در سال 2018 و مجدد در سال 2019 تلاش کرد تا برای ایجاد یک پایگاه نظامی، کنترل مجمع الجزایر "سوکوترا" در یمن واقع در اقیانوس هند را به دست بگیرد.
نقش امارات در یمن و حمایت از شبه نظامیان منجر به آشفتگی بسیاری در میان اعضای دولت رئیس جمهور "هادی" که اقدامات امارات را تجاوز به حاکمیت یمن و به چالش کشیدن مشروعیت ریاست جمهوری وی می دانست، شد.
در ماه مه سال 2017، هادی شخصا با "محمد بن زاید" شاهزاده ابوظبی برخورد کرد و کشور وی را به رفتاری اشغالگرانه متهم نمود. این برخورد، نقش امارات در یمن را گسترده تر کرد. روابط نظامی و اقتصادی امارات با کشورهای ساحلی که از دریای عرب تا لیبی گسترده می شود، فرصت طلایی برای پروژه ی قدرت ابوظبی بود و یمن گره ای اساسی در چشم انداز استراتژیک آن محسوب می شد.
این تصویر کلی از فعالیت امارات در یمن منجر به یک پیشرفت قابل توجه و تصمیم خروج ابوظبی از این کشور شد.
با توجه به اهمیت روابط عربستان سعودی و امارات متحده عربی، از دلایل عقب نشینی
این کشور (امارات) به بن بست رسیدن جنگ، هزینه های گزاف جنگی و افول اقتصاد امارات
بود.
موضع سعودی ها
مسلم است که عربستان سعودی پس از تصمیم امارات گرفتار می شود. عربستان نمی تواند بدون شرکای قابل اعتماد و دارای قدرت نظامی مانند امارات به یک مداخله ی بی انتها ادامه دهد و قادر به عقب نشینی و ترک یمن هم نیست، زیرا منجر به شکست استراتژیک آن می شود.
در واقع، این روزها عربستان سعودی به تجدیدنظر در رابطه بین "محمد بن سلمان" شاهزاده ی سعودی و "محمد بن زاید" شاهزاده تأثیرگذار و حامی اماراتی می پردازد.
سؤالات سختی چون؛ ارزش اتحاد سعودی – اماراتی در یمن، توانایی عربستان سعودی برای همکاری با دوستان اماراتی در جنوب یمن و چندین مسئله دیگر که این دو کشور پیش از این با یکدیگر همکاری داشته اند، درباره این رابطه مطرح می شود.
جایگزینی نیروهای عربستانی در مناطق خالی از نیروهای اماراتی در جنوب یمن یک گام استراتژیکی در میان دیگر تحولات نظامی و دیپلماتیکی است.
مهمترین چشم انداز امنیت ملی عربستان سعودی، تضمین امنیت جنوب عربستان و تأسیسات نفتی آن در برابر حملات حوثی ها است. بعلاوه، عربستان نمی تواند در این شرایط بحرانی که نیاز به مقابله با ایران دارد، مانند متحدان خود یمن را ترک کند و به خاطر جایگزینی اماراتی ها قادر به درگیر کردن دیگر شرکا در جنگ یمن نیست.
عقب نشینی امارات از یمن، نیروهای سعودی را پراکنده می کند. پیش از این تصمیم، نیروهای زمینی عربستان در مرز عربستان و یمن مستقر بودند. اما اکنون با نگهبانی مازاد ممکن است برای حفظ محاصره فعلی یمن از نیروی دریایی سعودی در خلیج عدن، آبراه باب المندب و دریای سرخ کمک خواسته شود.
این وضعیت منجر به حمایت عربستان از نیروهای زمینی سودان (مستقر در یمن) و ادامه همکاری با نیروی دریایی مصر در باب المندب می شود. این حمایت ها و همکاری ها به انگیزه های پولی بیشتری نیاز دارد و اقتصاد پادشاهی سعودی را تضعیف می کند.
ارزیابی احتمالات
اگر رهبران سعودی به بررسی راه های جایگزین برای مقابله با جنگ در یمن نپردازند در وظیفه خود برای حفاظت از منافع ملی کشور خود به شدت شکست می خورند.
نزدیک به چهار سال و نیم از مداخله عربستان در امور سیاسی، اقتصادی و اجتماعی یمن می گذرد، اما پیروزی موردنظر محقق نشده است.
حوثی ها حداقل طی چند سال گذشته ثابت کرده اند که می توانند در برابر صف آرایی داخلی و بازیگران قدرتمند منطقه ای ایستادگی کنند و در برابر آنها پیروز شوند.
اگر عربستان سعودی در طرح منطقه ای برای ایجاد صلح و امنیت که شامل اعضای شورای همکاری خلیج فارس از جمله؛ یمن، عراق و ایران می شد، شرکت می کرد می توانست به موقعیت خود در یمن و خلیج فارس کمک کند.
عربستان سعودی به جای همکاری با آمریکا و دولت ترامپ می توانست رویکرد جدیدی نسبت به روابط بین ایالتی در خلیج فارس و شبه جزیره عربی داشته باشد تا همه به صلح و موفقیت برسند.
معصومه میرحسینی – تیتریک
انتهای پیام/