«آینه بغل» فیلمی که به لحاظ تکنیکی نمره ی قبولی می گیرد
گروه سینما «تیتریک»، به نقل از نگارانه؛ منوچهر هادی فعالیت فیلمسازی خود را با
ساخت فیلمهایی عمدتاً با ژانر اجتماعی آغاز کرد و فیلم به فیلم توانست رشد
چشمگیری داشته باشد، شاید نتوان فیلمهایی مثل یکی میخواد باهات حرف بزنه و
کارگر ساده نیازمندیم را فیلمهایی موفق و خوب از نظر منتقدین و تماشاگران
دانست، اما هادی با فیلم زندگی جای دیگری است توانست ثابت کند که زبان
سینما، فیلمسازی و بازیگری را به خوبی میشناسد و زندگی جای دیگری است
توانست همه ی نظرها را به خود جلب کند، بخصوص به لحاظ بازیگردانی و کنترل
بازیگری چون حامد بهداد و درآمدن نقش سختی که او بازی میکند، تا اینجا روند
رو به رشد منوچهر هادی در سینما ادامه دارد، او توانسته خود را در گونه
فیلمهایی که به مخاطب و منتقدین ارائه میدهد اثبات کند اما ماجرا از جایی
به بعد جور دیگری رقم میخود؛ در عین ناباوری با فیلمی بسیار سطح پایین با
کمدی ای بسیار دم دستی و لوث شده از او مواجه میشویم، من سالوادور نیستم،
فیلمی که بنظر میرسید فقط به جهت درآمدزایی ساخته شده و حجم تبلیغاتی که در
فیلم هست ونگاه به صرف فروشِ درون فیلم و… به خوبی براین موضوع صحه
میگذارد که هدف از ساخت این فیلم فقط یک کسب درآمد بالا و در ادامه دورهمی و
برزیل را دیدن و… بوده ولاغیر، هادی با این فیلم تقریباً همه ی جامع هنری
را نا امید میکند و ساخت سریال عاشقانه ها که بصورت نمایش خانگی پخش شد هم
بنظر میرسید در ادامه ی همان هدفی ست که فیلم من سالوادور نیستم را ساخته
اند، است و نتوانست کمکی به موفقیت او بجز در زمینه ی مالی بکند.
حالا اما منوچهر هادی آینه بغل را ساخته، فیلمی که با اکراه تمام به تماشای آن نشستم و پیش فرض ذهنی ام این است که با فیلمی کلیشه ای با شوخی های دم دستی و فیلمنامه ای تقریباً مبتدی رو به رو خواهم شد، اما به حق اگر بگویم آینه بغل آنطور که فکر میکردم آنقدر بد نبود، حداقل با فیلم فاجعه باری چون من سالوادور نیستم خیلی فاصله داشت، فیلمنامه ی آینه بغل در حالی که بنظر تا حدی دم دستی بنظر میرسد اما مشخص است که فیلمنامه نویستلاش داشته که دغدغه هایی را هم مطرح کند، این چندمین تجربه ی همکاری منوچهر هادی با بابک کایدان به عنوان فیلمنامه نویس است.
تقابل یک زندگی اشرافی با یک زندگی سطح پایین، که بد هم از کار درنیامده و موقعیتهای کمیکی که در طول فیلم طراحی شده، همگی بخوبی از کار درآمده و در این بین هنرنمایی فوق العاده و همیشه درخشان جواد عزتی توانسته هم فیلم را تا بیشترین حد ممکن خنده دار کند هم به کیفیت فیلم اضافه کند و از این حیث باید به انتخاب کارگردان تبریک گفت.
آینه بغل یک فیلم خوب و سرگرم کننده برای یک آخر هفته در کنار دوستان یا خانواده است، فیلمی که میتواند شما را بسیار بخنداند و در عین حال تا حدی بتواند برخی معضلات اجتماعی را هم به تصویر بکشد، هر چند که خیلی کلیشه ای و گل درشت پرداخته شده اما همان ها هم خالی از لطف نیست، از نکات خوب فیلم میتوان به حفظ ریتم مناسب فیلم اشاره کرد، فیلم خیلی خوب شروع میشود و خوب هم ادامه پیدا میکند و تقریبا تا پایان هم همین رویه را حفظ میکند و این نکته در چنین فیلمی نکته ی حائز اهمیتی است که کاگردان توانسته بخوبی آن را انجام دهد، برعکس فیلم من ساوادور نیستم و شاید این نکته را بتوان تجربه ی منوچهر هادی از فیلم قبلی اش دانست، بازی بازیگران، تدوین و تصویربرداری بخوبی عمل میکنند، همه چیز بغیر از جلوه های ویژه ی رایانه ای که خوب پرداخته نشده، بخوبی عمل میکنند و فیلم به لحاظ تکنیکی نمره ی قبولی را میگیرد.
در کل درباره ی آینه بغل یک جمله میتوان گفت: یک فیلم خنده دار و سرگم کننده مناسب برای یک جمع دوستانه است.
منتقد: محسن سلطاندوست
انتهای پیام/
