"آگور"؛ آمیزه ای از عشق و هنر ایرانی

گروه استانی «تیتریک»، به نقل از « طنین شهر»،" احسان شایق"،  هنرمند خلاقی است که توانسته با بهره از طبیعت تولیدات خاص و بدیعی را به هنردوستان و سایر افراد خوش ذوق ارائه کند.

او پیش از این که قدم در عرصه تولید بگذارد با بهره از هنرش بحران خشکسالی را به تصویر کشید و با به نمایش گذاشتن خشت های طبیعی کویر اوضاع زیست محیطی 30 سال آینده را در فرهنگسرای نیاوران تهران ترسیم کرد.

او اکنون با خاک میهنش کیمیا گری می کند و به رسم نیاکانمان با خاک و آب ، سفال عرضه می کند.

این هنرمند  مدتی است سفال هایش را با نام " آگور" به ثبت رسانده و معتقداست ادامه تولید آگورهایش می تواند گام بلندی در جهت اقتصاد مقاومتی باشد.

"شایق" در کارگاهش به سفال ها نقش طبیعت می دهد و همین که ظروف سفالینش یادآور نقش تنه درختان است، بازار خوبی در خارج از کشور را نیز برایش فراهم آورده، اما او بیشتر می خواهد هنر دیرینه سرزمینش را به مردمان کشور خودش بشناساند و معتقد است توجه به داشته های ملی و اقتصاد بومی نه  با زور و قانون بلکه با داشتن کمی ارق ملی و دغدغه فرهنگی فراهم می شود.

این هنرمند خوش ذوق در کنار بکارگیری از طرحی نو برای تزئین سفال هایش برای هریک از آن ها شناسنامه ای صادر کرده و هر کاسه آگور را به شماره سریالی معرفی می کند.

وی دلیل این کارش را این طور توضیح می دهد که خریداران حق دارند بدانند کدام سفال را خریداری کرده و آن ظرف سفالی با آن شماره فقط به یک شخص اختصاص خواهد یافت.

شایق در پایان گفت و گو دلیل انتخاب نام آگور را برای ظروف سفالی اش بهره گیری از نام قدیم آجر پزی بیان کرد و گفت: با تمام وجود آرزو دارد احترام به سنت و آئین و هنر اصیل ایرانی در میان مردم نهادینه شود و در این راستا از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد.

آگورهای"احسان شایق" تلفیقی از هنر و عشق به میهن است و او امید دارد با فرهنگسازی مناسب، روزی در منزل هر ایرانی سفالی از آگور، لالجین، همدان و یا یزد دیده شود.

انتهای پیام/