دانش‌آموزان استثنایی فرشتگان روی زمین هستند
به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک»؛ معلمی عشق است، همه ما به واسطه تحصیل در مدرسه خاطرات شیرین بسیار زیادی با معلم‌های خود داشتیم و هر وقت روز معلم می‌شود و به یاد معلم‌های خودمان می‌افتیم، لبخند رضایت و شادی بر لب‌هایمان جاری می‌شود.
قطعاً هیچ کدام از ما معلم کلاس اول خود را فراموش نکردیم و نخواهیم کرد زیرا الفبای خواندن و نوشتن را از او آموختیم و خاطراتی که اگر ۷۰ سال هم از عمرمان گذشته باشد، باز یاد آن روز‌های شیرین و به یادماندنی می‌افتیم.
پایگاه خبری تحلیلی صبح فردیس به مناسبت روز معلم به مدرسه استثنایی «زمردیان» واقع در شهرستان فردیس رفت و گفتگوی صمیمی با معلم‌های این مدرسه انجام داد.
دانش‌آموزان استثنایی فرشتگان روی زمین هستند
سمیه صالحی آموزگار و مدیر مدرسه استثنایی زمردیان در این میزگرد گفت: این مدرسه در سال ۱۳۸۰ توسط مسعود زمردیان به دانش‌آموزان استثنایی به صورت کاملاً رایگان اهدا شد، شرط صلح‌نامه‌ایشان این بود که مدرسه فقط برای آموزش محصلین استثنایی باشد و با این شرط مدرسه را اهدا کردند و از همان سال پدرانه از انجام هیچ کاری برای این دانش‌آموزان دریغ نکردند.
وی ادامه داد: در سال ۱۳۸۷ مدرسه را بازسازی کردیم، این مدرسه زمینی به مساحت ۲ هزار متر و ۴ کلاس داشت که در بازسازی مدرسه ساختمان جدیدی احداث شد و در اختیار بچه قرار گرفت.
صالحی افزود: شروع مدرسه با ۳۷ دانش‌آموز بود و بعد به مرور به آن‌ها اضافه شد و در حال حاضر ۱۷۰ دانش‌آموز استثنایی و شرایط ویژه داریم که محصلین کم توان ذهنی، جسمی - حرکتی، اوتیسم و نیمه بینا هستند.
این مسئول بیان کرد: خداوند متعال را شاکر و سپاسگزار هستیم که با توان معلمان، خدماتی که در حد توان ما است و دانش‌آموزان به آن نیاز دارند را ارائه می‌دهیم.
وی گفت: در این مدرسه ۴۰ نیروی معلم با عشق مشغول هستند و ۵ نیروی توان‌بخشی، گفتار درمانی، کار درمانی، مربی بهداشت، مشاور و معاون اجرایی نیز مشغول هستند، همه این عزیزان دست به دست هم داده‌اند تا بتوانیم شرایط خوبی را برای بچه‌ها فراهم کنیم تا این دانش‌آموزان بتوانند در حد نسبی مثل دیگر بچه‌های عادی زندگی کنند.
این مسئول تأکید کرد:امیدواریم خدماتی که حق این دانش‌آموزان است را بتوانیم احقاق کنیم و در اختیار آن‌ها قرار دهیم و خداوند نیز در این مسیر ما را یاری دهد.
صالحی ادامه داد: من همیشه به کسانی که برای آموزش کار‌های تربیتی به این مکان می‌آیند، می‌گویم ابتدا تابلوی مدرسه را نگاه کنید و بعد داخل این مکان شوید، من معتقد هستم اینجا قطعه‌ای از بهشت است و در مورد این موضوع اقرار نمی‌کنم.
وی افزود: بنده ۳۸ سال سابقه خدمت و کار با این فرزندان استثنایی را دارم و واقعاً از ساعات اولیه هر روز تا پایان کار احساس می‌کنم که در بهشت هستم، لذت کار با این بچه‌ها قابل توصیف نیست و با تمام وجود هر بار قدمی برای این عزیزان برمی‌دارم، خودم ۱۰۰ برابر این بچه‌ها لذت می‌برم و از این بابت که این توفیق را به من داده است که من بتوانم به این بچه‌های استثنایی خدمت کنم، شاکر هستم.
این مسئول بیان کرد: به عقیده من خدمت به معلولین خدمت به نبی‌اکرم (ص) است، خیلی وقت‌ها و جا‌ها و وقتی از کار خودم با بچه‌های استثنایی گفته‌ام، توهین و بی‌احترامی حتی از اشخاص بی‌سواد و تحصیل‌کرده دیده‌ام، اما در هیچ زمانی از کارم دل سرد نشده‌ام و با تمام وجود به کار خود ادامه داده‌ام، این کودکان واقعاً بی‌پناه هستند.
صالحی تأکید کرد: بچه‌های ما در تیم‌های بوچیا که مختص افراد جسمی - حرکتی بوده و این مسابقات در کل کشور برگزار می‌شود و برای بچه‌های سندروم مسابقات دو می‌دانی و پرتاب نیزه و پرش ارتفاع برگزار می‌شود، تقریباً درسال‌های خدمت من هر ساله موفق به کسب یک مدال کشوری بودیم که این رقابت‌ها در تابستان انجام می‌شود.
وی گفت: در سال گذشته دانش‌آموزی که مبتلا به سندروم بود که نفر اول کشوری شد و در ورزش پرتاب نیزه مقام دوم و در بوچیا نیز مقام دوم کشوری را کسب کردیم.
این مسئول ادامه داد: مدارس استثنایی سراسر پر از خاطره است اما یکی از آن‌ها که در خاطرم هست مربوط به سال‌های اولی هست که مشغول به کار شده بودم، دانش‌آموزی به نام مجتبی بود که هیچ گاه نام او از یاد من نمی‌رود، اهل جنوب بود و لهجه شیرینی داشت، این دانش‌آموز به شدت ناسازگار بود به حدی که تا در ورودی را پیدا می‌کرد، به بیرون می‌رفت، با این دانش‌آموز سال تحصیلی را گذراندیم تا به روز معلم رسیدیم، روز معلم بود و همه بچه‌ها در حد توان خود مثلاً یک شاخه گل برای معلمان خود آورده بودند، مجتبی یک جفت جوراب مردانه به همراه خود آورده بود، از همان جایی که نشسته بود به سمت من پرت کرد و گفت بیا این هم کادوی روز معلم، بعد از این ماجرا هر وقت به او تذکر می‌دادم، بلافاصله می‌گفت جوراب من را پس بده و هیچ وقت این خاطره را فراموش نمی‌کنم و هر ساله برای من تداعی می‌شود.
صالحی بیان کرد: بیشتر این کودکان به دلیل هزینه‌های دارویی و درمانی بالا از مشکلات مالی و فقر فرهنگی رنج می‌برند.
وی در پایان اظهار داشت: از شما تشکر می‌کنم از اینکه فرزندان ما را می‌بینید و این خیلی ارزشمند است. این کودکان به تمام معنا فرشتگان روی زمین هستند. یکی از این بچه‌ها تقریباً دوهفته پیش از دنیا رفت و من به مادر او گفتم او یک فرشته بود که جای خود را پیدا کرد و دوباره برگشت، امیدوارم خدای این بچه‌ها کمک کند که ما بتوانیم به این عزیزان خدمت کنیم و آرزوی قلبی من فقط توفیق خدمت است.
معلمی سراسر عشق و علاقه است
وجیهه هاشمی‌زاده معلم مدرسه استثنائی که ۹ سال است در سمت معلمی به دانش‌آموزان خدمت می‌کند، در این میزگرد گفت: از شغل و از اینکه در جایگاه معلمی می‌توانم انجام وظیفه کنم، راضی هستم.
وی ادامه داد: من از زمانی که دانش‌آموز بودم، یکی از اهدافم انتخاب شغل معلمی بود و به این حرفه علاقه داشتم که در این حوزه ایفای نقش کنم. احساس من این است که ذات انسان به طور دائم در حال یادگیری است و چون این خصلت را نمی‌توان از انسان جدا کرد، معلم بودن جزء مشاغلی است که دائم در حال یادگیری هستید و آن نیاز شما را برآورده می‌کند.
این آموزگار افزود: دانش‌آموزان ما نیاز‌های ویژه دارند اما در کل شبیه به دیگر دانش‌آموزان هستند، منتهای مراتب اینکه یک سری ویژگی‌ها و شرایط خاصی دارند که من در نقش معلم اگر علم و آگاهی کافی داشته باشم که دانش‌آموزی که من با او سر و کار دارم، بهتر می‌توانم با او ارتباط بگیرم و حتی می‌توانم بهتر به وظایف خودم برسم و نتیجه به دست آمده قطعاً مطلوب‌تر خواهد بود.
هاشمی‌زاده تصریح کرد: دانش‌آموزان استثنایی مثل بچه‌های دیگر هستند، تنها سرعت یادگیری آن‌ها پائین‌تر می‌باشد و برای فراگیری شرایط مناسب‌تری نیاز دارند و به طبع به معلمانی با صبر و حوصله بیشتر نیاز دارند تا این یادگیری را عملی کنند.
وی گفت: به نظر من دانش‌آموزانی که بیشترین تلاش خود را می‌کنند و دست از تلاش برنمی‌دارند بیشتر در یاد و خاطره معلم می‌مانند، تلاشِ دانش‌آموز و پویا بودن، او را در ذهن معلم جاودانه و همیشگی می‌کند.
این آموزگار ادامه داد: عدالت آموزشی از نظر من شامل این است که فرصت‌ها و بستر یادگیری را برای همه افراد و اقشار جامعه فراهم کنید، به تعبیری هرکس در هر شرایطی که هست بتواند از امر آموزش بهره ببرد.
هاشمی‌زاده افزود: در بحث نیرو‌هایی که برای آموزش و پروش نیز خدمت‌رسانی می‌کنند نیز می‌توان این گونه تفسیر کرد که عدالت زمانی برقرار است که همه نیرو‌ها فرصت پرورش، رشد و باروری را داشته باشند.
وی تأکید کرد: به نظر من آیندهنگری در رویکرد‌های آموزش ما کمی ضعیف است، اگر چشم‌اندازی از آینده داشته باشیم قطعاً در اعمال حال حاضر ما تأثیر می‌گذارد. همه کشور‌های دیگر چشم انداز و اهدافی برای آینده دارند، اگر ما نیز بتوانیم این اهداف را برای خودمان یک چشم‌اندازی واقعی و‌ایده‌آل ایجاد کنیم، فضای آموزشی ما قطعاً پرثمرتر خواهد بود.
این آموزگار بیان کرد: از جهتی هم ما باید تفاوت‌ها و استعداد‌های دانش‌آموزان را در نظر بگیریم، اما این کار را نمی‌کنیم و یک آموزش یکسان را برای همه در نظر می‌گیریم و ارائه می‌کنیم و مورد بعدی بحث آموزش مهارت‌های عملی است که در زندگی یک دانش‌آموز کاربرد داشته باشد.
هاشمی‌زاده گفت: معلمی که مدام در حال به‌روزشدن و از جهتی دیگر بتواند دانش‌آموز و شرایطش را درک کند از نظر من معلمی موفق است، وقتی معلم دانش‌آموز را به خوبی درک کند، فعل یادگیری یا آموزش هم بهتر انجام می‌گیرد.
وی ادامه داد: خستگی برای معلم معنی ندارد، اما در مواردی که دچار خستگی جسمی می‌شویم و یا درگیری ذهنی داریم سعی می‌کنم یک کتاب بخوانم تا خستگی را از تن من بشوید.
این آموزگار در پایان اظهار داشت: شیرین‌ترین خاطره من در مورد دانش‌آموزی بود که معلول جسمی و حرکتی بود که خیلی‌ها می‌گفتند که نمی‌تواند چیزی یاد بگیرد، به یاد دارم وقتی برای کلاس اول او را آوردند، در شرایطی بود که حتی نمی‌توانست به راحتی مداد را در دست بگیرد، انتهای سال تحصیلی ما به هدف خود که موفقیت دانش‌آموز در نوشتن بود، رسیدیم و این بهترین و شیرین‌ترین خاطره برای من بود و از نظر من معلمی سراسر عشق و علاقه است.
دانش‌آموزان استثنایی پس از پایان تحصیل دغدغه اشتغال دارند
سعیده همتی معلم مدرسه استثنایی زمردیان که ۱۴ سال است در سمت آموزگاری به دانش‌آموزان خدمت می‌کند، گفت: من امسال اولین سالی است که سر کلاس هستم تا قبل از امسال کار اجرایی در حیطه مدیر و معاون انجام دادم.
وی ادامه داد: امسال اولین سالی است که در خدمت بچه‌ها و از نزدیک با آن‌ها در ارتباط هستم و به آن‌ها تدریس می‌کنم و تمامی لحظات میان ما پر از عشق، آرامش و خاطرات زیبا است.
این آموزگار افزود: من به معنی واقعی در مدرسه زندگی می‌کنم و مفهوم زندگی را با این دانش‌آموزان متوجه می‌شوم و تمام حس‌های خوب در این محیط در وجود من پدیدار می‌شود.
همتی تأکید کرد: وقتی شاگردانم چیزی از من می‌آموزند، سرشار از انرژی شده و گویی تمام دنیا را به من داده‌اند و آن لحظه احساس نابی را تجربه می‌کنم.
وی با بیان اینکه دانش‌آموزان استثنایی فرق چندانی با دانش‌آموزان عادی ندارند، تصریح کرد: من تفاوتی میان دانش‌آموزان خودم با مدارس دیگر نمی‌بینم فقط تنها تفاوت انرژی بیشتر صرف شده توسط معلم و تکرار و تمرین بیشتر توسط دانش‌آموزان این مدرسه است.
این آموزگار گفت: ویژگی‌های منحصر به فردی که این شاگردان دارند، آن‌ها را به فرشتگانی شبیه کرده است و ما تمام لحظات این حس را دارا هستیم، انگار فرشتگانی در غالب انسان بدون هیچ گناه و اشتباهی هستند.
همتی ادامه داد: مشکلات دانش‌آموزان استثنایی در مقطع ابتدایی و راهنمایی به طبع کمتر استو به هر ترتیب این مقاطع را می‌گذرانند، اما وقتی مقطع دبیرستان را تمام می‌کنند وحرفه را فرا می‌گیرند، مکانی برای مشغول شدن به کار و فرصت شغلی برای آن‌ها به ندرت فراهم شده و کاری با عنوان دولتی برای آن‌ها انجام نشده است و کار‌های انجام شده برای این بچه‌ها توسط بخش خصوصی و خیرین بوده است.
وی افزود: چون معلم با دانش‌آموز در ارتباط است ویژگی خاص دانش‌آموز را کشف می‌کند و آن ویژگی خاص را با کمک اولیا ارتقا و پرورش می‌دهد.
این آموزگار بیان کرد: من سعی می‌کنم عدالت آموزشی را در کلاس خودم رعایت کنم یعنی دانش‌آموزی که یادگیری کمتری دارد با دانش‌آموزی که یادگیری بیشتری دارد تفاوتی برای من ندارد و مقدار انرژی که برای این دو صرف می‌کنم، یکسان است.
همتی تأکید کرد: به هیچ وجه از شغل و جایگاه معلمی خسته نشده‌ام و هر روز برای من پر از اتفاق جدید است و هر لحظه شاگردانم خاطرات شیرینی را به وجود می‌آورند و در سمت معلمی خاطره تلخ وجود ندارد و سراسر خاطرات شیرین است.
این آموزکار در پایان اظهار داشت: در پایان آرزوی سلامتی برای همه معلمان کشورم را دارم و‌امیدوارم توجه و نگاه ویژه‌ای به معلمان شود به خصوص معلمانی که در حوزه استثنایی مشغول به کار هستند.
خبرگزاری ما، در پایان از همکاری مدیر مدرسه زمردیان در شهرستان فردیس، جهت تهیه این میزگرد تشکر می‌کند.
منبع: صبح فردیس
انتهای خبر/
