پنجشنبه ۱۳ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 02
«تیتر یک» گزارش می‌دهد؛
پاداش همکاری با دشمنان نظام به نرگس محمدی تعلق گرفت
نرگس محمدی پاداش همکاری با دشمنان نظام و زیرپاگذاشتن ارزش‌های زنانه در دین اسلام را با جایزه صلح نوبل گرفت.
به گزارش گروه سیاسی «تیتر یک»؛ نرگس محمدی به عنوان فعال و زندانی سیاسی در ایران تقریباً از دهه ۷۰ تا به امروز فعالیت‌هایی مبنی بر تبلیغ علیه نظام انجام داده، همچنین به عنوان رئیس کمیته زنان در کانون مدافعان حقوق بشر سعی در بر هم زدن حقوق زنان در جامعه اسلامی و دیگر مسائلی که بر مبنای ضد نظام بر پا می‌شد، نقش اساسی داشت. او بار‌ها به زندان رفته و به دلایلی آزاد شده و حالا هم به واسطه سال‌ها فعالیت بر خلاف نظام جمهوری اسلامی و تعیین کردن مسیر اشتباه با شعار «زن، زندگی، آزادی» برای زنان این مملکت، اخبار جعلی و تلاش برای ناامن کردن فضای جامعه از سوی کمیته نوبل نروژ، جایزه صلح نوبل به او اهدا شد. اما حقیقت این ماجرا چیست و چرا جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی تعلق گرفت؟
نرگس محمدی همچون افراد بسیاری که در فتنه ۸۸ فعالیت‌های ویژه‌ای در جهت ناامنی، اغتشاشات و ایجاد فضای دوگانه داشتند و همچنین در سال اخیر تا به امروز به فعالیت‌های پنهان و مرموز خود در جهت شعار «زن، زندگی، آزادی» ادامه می‌دهد و به واسطه این که تقریباً نزدیک به ۴ دهه سابقه سیاسی بر ضد نظام را دارد دیگر تا به امروز فردی همانند رجوی شده و از نظر کمیته نوبل نروژ تنها کسی که لیاقت گرفتن چنین جایزه‌ای را داشت، نرگس محمدی بود.
محور عقیده نرگس محمدی بدین گونه است که جامعه ایران با قطعیت خواهان حقوق دموکراتیک خویش است. دانشجویان، کارگران، معلمان، زنان و جوانان مطالبات مشخصی دارند و حکومت ناگزیر است که به آن‌ها پاسخ قانع‌کننده و رضایت‌بخش دهد. این مطالبات تنها مسئله و مشکل این بخش جامعه نیست، بلکه خواست تمام ملت ایران است. این عقیده برای موافقان نظام جمهوری اسلامی چیز عجیبی نیست چراکه تمامی اصلاح‌طلبان همین عقیده را نسبت به نظامی که در آن زندگی می‌کنند، دارند.
جالب است بدانیم نرگس محمدی شروع فعالیت‌های خود را در کنار افراد مذهبی این نظام آغاز کرد، زمانی که محمد خاتمی، اصلاح‌طلبِ امروز در سال ۷۶ منتخب ریاست جمهوری شد، محمدی در ستاد وی فعالیت داشت، همچنین زمانی که منتخبان ریاست جمهوری در سال ۸۸ به نامهای میرحسین موسوی و همسر وی زهرا رهنورد همچنین کروبی بر ضد نظام فعالیت داشتند. پس از چندی که از نظر قانونی در حصر خانگی بودند، نرگس محمدی خطاب به آن‌ها نامهای با عنوان دلداری و دل‌نوشته می‌نوشت و حالا هم پس از سال‌ها زمانی که فرد لایق جایزه نوبل صلح را پیدا کردند، تمامی این افراد به او تبریک گفتند و این چیزی جز یک پیام در درون این داستان ندارد، آن هم ادامه‌دار بودن نقشه‌های دشمن برای از هم گسستن نظام جمهوری اسلامی است.
اظهارات جالب اصلاح‌طلبان و حامیان نرگس محمدی برای گرفتن جایزه نوبل صلح
اصلاح‌طلبان نیز به عنوان بزرگترین حامی متهمان امنیتی از نرگس محمدی تمجید کردند. مصطفی تاجزاده، امیرسالار داوودی، حسین رزاق، آرش کیخسروی، مهدی محمودیان، سعید مدنی، نوید میهن‌دوست و محمد نجفی همگی در زندان برای نرگس محمدی پیام تبریک صادر کردند. این افراد نوشتند: «اعطای جایزه بین‌المللی صلح نوبل به شما، برای ما و تمام ملت ایران به ویژه زنان و دختران، سرمایه‌ای ملی و حاصل صبر، مقاومت، پایداری و مبارزه برای رفع هرگونه تبعیض، نابرابری و نقض حقوق شهروندی است. امید داریم این رخداد، فرصتی نو برای تداوم تلاش‌های آزادی‌خواهانه به سوی کسب حق تعیین سرنوشت و تحقق آرمان‌های جنبش «زن، زندگی، آزادی» و ارتقای حقوق شهروندی و تعهد به حقوق بشر در راستای منافع ملی را فراهم آورد.»
البته اصلاح‌طلبان در سال‌های گذشته هم حامی نرگس محمدی بودند. سال ۹۵ بود که جمعی از نمایندگان مجلس دهم در نامهای خطاب به دستگاه قضا، او را فعال سیاسی خوانده و خواستار نقض حکم و رسیدگی مجدد در وضعیت او شدند. متن این نامه به امضای نمایندگانی همچون علیرضا محجوب، علی مطهری، پروانه مافی، سیده‌فاطمه ذوالقدر، ناهید تاج‌الدین، سیده‌حمیده زرآبادی، پروانه سلحشوری، احمد مازنی، هاجر چنارانی، علیرضا رحیمی، فاطمه سعیدی، طیبه‌سیاوشی و شاه‌عنایتی، محمود صادقی و... رسیده بود.
آذر منصوری نوشت: «خواهر عزیزم، نرگس محمدی زنان ایران به رغم موانع ساختاری، تنگنا‌های ایدئولوژیک و دیگر دشواری‌های پیش رو، به تلاش برای احیای حقوق خود ادامه می‌دهند. سرکار عالی یکی از زنان شجاع ایران‌زمین هستید که با کنش‌های مدنی و خشونت‌پرهیز و به‌رغم تحمل سال‌ها زندان همچنان برای تحقق صلح و حقوق بشر تلاش می‌کنید. اختصاص جایزه نوبل صلح را که بی‌شک این جایگاه و موقعیت شماست که به آن اعتبار می‌بخشد، به شما و به همه صلح‌جویان و مدافعان حقوق‌بشر تبریک می‌گویم. امیدوارم از این فرصت برای پیشبرد بیش از پیش اهداف جامعه بزرگ زنان ایران تحقق صلح پایدار و حقوق‌بشر استفاده کنید.»
صادق زیبا کلام نوشت: «انصافاً هیچ فرد دیگری سزاوارتر از بانو «نرگس محمدی» نبود. ۱۴ مهر ۱۴۰۲ هر قدر فکر می‌کنم که چه کسی می‌توانست محق‌تر، شایسته‌تر و سزاوارتر از نرگس محمدی برای دریافت جایزه صلح نوبل باشد. هیچ فرد دیگری به نظرم نمی‌رسد. فقط نگاهی به کارنامه او در دفاع از حقوق بشر و زندانیان سیاسی در زندان بیاندازیم. واقعاً کسی سزاوارتر از او نبود.»
حسن زیدآبادی نوشت: «جایزه صلح نوبل بر نرگس محمدی و تقی رحمانی، علی و کیانا و همه مبارزان راه آزادی و سربلندی ایران مبارک باد. جنبش زنان ایران و نرگس محمدی شایستگی چنین افتخاری را دارند.»
احمد زیدآبادی نوشت: «خودکرده را تدبیر نیست! وزارت خارجۀ جمهوری اسلامی اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را محکوم کرده است! اگر نرگس محمدی زندانی نمی‌شد آیا جایزۀ صلح نوبل به او تعلق می‌گرفت؟ اگر بیرون از زندان بود، آیا واقعاً تهدیدی علیه امنیت کشور بود؟ پاسخ هر دو پرسش روشن است. بنابراین، زمینه‌ساز واقعی اعطای این جایزه به خانم محمدی در حقیقت خودِ جمهوری اسلامی بوده است! حال چرا چیزی را که خود مسبب و زمینه‌سازش بوده است، محکوم می‌کند؟ مادامی که شهروندانی به دلیل اظهارنظر یا فعالیت سیاسی معمول و مرسوم در بسیاری از کشور‌ها، محکوم و زندانی شوند، طبیعی است که این جایزه‌ها هم یکی پس از دیگری از سوی نهاد‌های مختلف بین‌المللی به فعالان سیاسی و اجتماعی و مدنی زندانی اعطا شود. اگر از این جوایز ناراحتید، زندانیان سیاسی و عقیدتی را آزاد کنید. از قدیم گفته‌اند خودکرده را تدبیر نیست!»
محمود صادقی نوشت: «طنز تلخ جایزه صلح نوبل این است که کسی آن را پایه‌گذاری کرده که خودش کاشف و مخترع دینامیت است! ما از حقوق شهروندی زندانیان از جمله خانم نرگس محمدی حمایت می‌کنیم اما به حمایت‌های خارجی دل نمی‌بندیم.»
اقدامات نرگس محمدی ریشه در خواسته‌های او دارد
نرگس محمدی با وجود این که در ایران زندگی می‌کند، اما همچنان به فعالیت‌های خود علیه نظام ادامه می‌دهد و تلاش می‌کند به امنیت کشور و قوانین حاکم بر آن مسلط شود، قوانینی که حکم ارزش‌های حقوق بشر علی‌الخصوص زنان را دارد و این دقیقاً نقطه عطف دشمن، تمرکز بر زنان جامعه اسلامی است چیزی که داعش، غرب‌گرایان و ایرانیان مقیم غرب همچون رضا پهلوی و خانواده‌اش، مریم رجوی و... بر روی آن تمرکز دارند و حالا هم چندی است با تحریک مردم از طریق شعار زن، زندگی، آزادی بر علیه ایران برخاستند اما آنچه که حقیقت دارد این است هیچ گاه به خواسته‌شان نخواهند رسید.
حالا هم نرگس محمدی با گرفتن جایزه نوبل صلح افتخار زیر پا گذاشتن ارزش‌های زنانه را بر روی دستان خود گرفته است، اما این افتخار‌های این چنینی به زودی فروکش می‌کند و برای همیشه نابود می‌شود. او از ابتدا خود چنین خواسته و با تلاش‌های افراطی‌اش بر علیه نظام جمهوری اسلامی هویت بشر را دچار مختل کرده است. جایزه نوبل صلح شاید در ظاهر یک تندیس ماندگار برای نرگس محمدی باشد، اما در حقیقت پیام‌های زیادی را در درون خود دارد، پیام‌هایی که از نظر اهداکننده و دیگر افراد هم عقیده او حقوق بشر در نظام جمهوری اسلامی رو به نابودی خواهد بود و هویت خود را باید در غرب جستجو کنند که این تفکر هیچ‌گاه قابل شنیدن در نظام جمهوری اسلامی نخواهد بود، چه برسد به این که بخواهد آن را بازگو و عملی کنند.
مهدیه سادات نقیبی _ الهه ملاحسینی _ تیتر یک
انتهای خبر/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
