قدرت شگرف رسانه در القاء و تزریق مسائل غیر واقع/ رسانه های غربی نیمه خالی سیاست ما را بولد می کنند

به گزارش گروه سیاسی "تیتریک"؛ کارشناس رسانه و عضو هیئت علمی دانشگاه جامع امام حسین (ع) در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: اصلی ترین نقطه ضعف جمهوری اسلامی ایران این است که ۹۵ درصد توانش را برای تغییر واقعیت و ۵ درصد توانش را بر روی ادراک از واقعیت قرار داده است.

علی خلیلی ادامه داد: برای اینکه اهمیت این موضوع برای ما بیشتر مشخص شود، ضرب المثلی که معمولاً در رشته مدیریت بازرگانی از آن استفاده می شود را مثال می زنم، اینگونه می گویند که اگر ما ۱۰۰ دلار داشته باشیم از این ۱۰۰ دلار، یک دلار را جنس می خریم و  ۹۹ دلار از آن را صرف تبلیغ برای آن یک دلار جنس می کنیم؛ یعنی از آن ۱۰۰ دلار، یک دلار را برای واقعیت می پردازم و ۹۹ دلار را برای ادراک از این واقعیت صرف می کنم.

این کارشناس بیان کرد: اگر بخواهم از این زاویه عملکرد جمهوری اسلامی ایران را ارزیابی کنم جمهوری اسلامی ایران آن ۱۰۰ دلاری که در توانش بوده است را ۹۹ دلار از آن را خرج تغییر واقعیت و یک دلار را صرف تغییر ادراک مردم از واقعیت کرده است.

وی افزود: بین واقعیت و ذهنیتی که ما از واقعیت داریم شکافی وجود دارد یعنی وضع موجود همیشه این گونه است که ذهنیت مردم با واقعیت تفاوت کامل و یک به یک ندارد تا وضعیت مطلوب باشد، همیشه شکافی بین ذهنیت و واقعیت وجود دارد اما این شکاف گاهی مثبت و گاهی منفی است.

 این کارشناس تصریح کرد: شکاف منفی؛ یعنی ذهنیتی که خود مردم از خود واقعیت دارند، منفی تر است. زمانی که شکاف مثبت باشد؛ یعنی اینکه ذهنیتی که مردم از خود واقعیت دارند، از خود واقعیت بهتر است. به تعبیر دیگری در شکاف منفی بدبینی در ذهنیت مردم حاکم است و واقعیت بهتر از آن چیزی است که مردم فکر می کنند و در مثبت، خوش بینی حاکم است و واقعیت بدتر از آن چیزی است که مردم فکر می کنند.

خلیلی گفت: هنر و کار رسانه این است که بتواند این شکاف را پر کند و تلاش کند تا جایی که ممکن است ذهنیت مردم با واقعیت یک تفاوت کامل و یک به یک داشته باشد.

وی ادامه داد: برای مثال شما تصویری را می بینید که فرد ب به فرد الف با چاقویی حمله کرده و فرد الف فرار می کند تا فرد ب آسیبی به او وارد نکند؛ تصویری که شما در قاب دوربین ملاحظه می کنید این گونه در ذهن مخاطب تداعی می کند که نفر الف با چاقویی که در دست دارد به نفر ب صدمه بزند، این اتفاق چگونه رخ می دهند؟ 

این مدرس افزود: چطور شد که قاب دوربین ذهنیتی را به شما القا می کند که  ۱۸۰ درجه عکس واقعیت است، این همان اتفاقی است که در رسانه می افتد، که می توانیم از آن با عنوان هنر رسانه یا اگر کسی با این مخالف باشد و بگوید که این هنر نیست و ضد هنر است پس قابلیت رسانه به شمار می رود. رسانه این قابلیت را دارد که می تواند چیزی را به شما القا کند که ۱۸۰ درجه عکس واقعیت باشد.

این مدرس دانشگاه بیان کرد: اینکه رسانه با چه شگردهایی می تواند ذهنیتی خلاف واقعیت شکل بدهد موضوع بحث ما نیست و زمان زیادی برای آن می طلبد، تا مجموعه روش هایی که وجود دارند که رسانه با آن روش ها واقعیت را در ذهن ما تحریف می کند و همین طور روش هایی که برای دفاع از واقعیت وجود دارد.

 خلیلی عنوان کرد: شما می توانید این تحریف ها را از واقعیت برطرف کنید و ذهنیت مردم را تا جایی که ممکن است واقعی کنید، اما مرتبط با این تصویر  است که این یکی از نتایج نادرست جزء نگری است که با ارائه گزارش ناقص از واقعیت شما می توانید ذهنیتی عکس واقعیت شکل دهید.

وی ادامه داد: ما در تهدید های سیاسی روزمره ای که داریم سه تصویر پایدار در ذهن ما وجود دارد که اخبار و اطلاعاتی که راجع به ایران حتی جهان می شنویم در شکل گیری، تثبیت و تضعیف این سه ذهنیت موثر هستند که این سه ذهنیت شامل؛ ذهنیت دوران پهلوی، جمهوری اسلامی و تصاویر غرب است.

این مدرس دانشگاه افزود: این ها همان تصاویر پایداری است که در ذهن ما وجود دارد و تحلیل های کلان ما این سه ذهنیت را نشان می دهد و هر خبری که ما راجع به این سه حوزه می شنویم در این سه مورد جانمایی می شود و عرض من این است که هر سه تصویر پایداری که نسبت به جمهوری اسلامی ایران، غرب و دوره پهلوی وجود دارد دقیقاً دچار این وضعیت شده است، یعنی برای اینکه یک گزارش ناقصی از هر سه این ها توسط رسانه به ذهن مخاطب القا شده است ذهنیتی که در عموم جامعه ما شکل گرفته است تقریباً ۱۸۰ درجه با واقعیت جمهوری اسلامی، پهلوی و غرب فاصله دارد. 

خلیلی افزود: تمثیل دیگری هم از روانشناسی استفاده می کنم، در روانشناسی می گویند اگر زندگی انسان را به یک لیوان تشبیه کنیم زندگی هیچ کسی به گونه ای نیست که لیوانش خالی باشد یا یک لیوان کاملاً پر باشد بلکه زندگی همه انسان ها به گونه است که بخشی از آن پر و بخشی هم خالی است.

وی ادامه داد: شخصیت انسان ها مشخص می کند که وقتی به زندگی خودشان نگاه می کنند آن نیمه خالی لیوان یا آن نیمه پر لیوان را می بینند، انسان هایی که در زندگی خودشان ولو مدیر شرکت گوگل، اپل یا از ثروتمند ترین خانواده های جهان باشند، اگر آن فرد در زندگی خودش به نیمه خالی لیوانش توجه داشته باشد از زندگی خود لذت نخواهد برد و از خودش ناراضی خواهد بود.

این کارشناس گفت: اما کسانی که در زندگی خود به نیمه پر لیوان نگاه می کنند، کسانی هستند که از زندگی خود لذت می برند، روانشناسان می گویند آن دسته اول که نیمه خالی زندگی را می بینند انسان هایی بدبین هستند و آن کسانی که نیمه پر لیوان را همیشه می بینند انسان هایی خوش بینی هستند.

خلیلی بیان کرد: اگر این را به بحث خودمان ارتباط دهیم می توانیم بگوییم که هیچ نظام سیاسی ای نیست که لیوان عملکردش کاملاً پر یا کاملاً خالی باشد، این هنر رسانه است که توجه عموم مردم را می تواند به آن نیمه خالی نظام سیاسی یا به آن نیمه پر آن نظام سیاسی جلب کند.

 وی افزود: آن چیزی که در عمل رخ داده این است که رسانه ها وقتی به جمهوری اسلامی ایران پرداختند عمدتاً نیمه خالی این نظام سیاسی را در اخبار عمومی برجسته کردند.

وی ادامه داد: وقتی غرب؛ آمریکا یا پهلوی را روایت می کنند، سعی کردند نیمه پر آن نظام های سیاسی را نشان دهند و نتیجه این شده که ذهنیتی که ما نسبت به  دوران پهلوی، غرب و آمریکا داریم وضعیتی با شکوه، مثبت، خوب و رویایی است و تصویری که از جمهوری اسلامی شکل گرفته است تصویری از اخبار منفی؛ دزدی ها، تقلب ها، سمبل کاری ها، تورم، بیکاری، دروغ گویی و... است و اخباری که خود شما کامل در جریان هستید.

عضو هیئت علمی دانشگاه تاکید کرد: اما وقتی انسان از این قاب دوربین عبور می کند و واقعیت غرب، دوران پهلوی و واقعیت جمهوری اسلامی ایران را در سایه آمار و ارقام واقعی نهادها می بیند، این می شود که دقیقاً همین وضعیتی که در عکس تصور کردیم در خصوص این سه تصویر پایدار رخ داده است.

خلیلی گفت: شما وقتی فکر می کنید که سهم هر نفر در ایران از فروش نفت ماهانه یک میلیون دلار است طبیعتاً وقتی رقمش به شما می رسد قضاوتی که راجع به آن نظام سیاسی خواهید داشت چقدر با این وضعیت متفاوت است.

وی ادامه داد: از این سه تصاویر اساسی که عرض کردم یعنی تصوری که مردم از جمهوری اسلامی ایران، دوران پهلوی و غرب در ذهن دارند اگر از این سه حتی یکی واقعی شود اساساً نوع نگاه مردم به جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی تغییر می کند چون این سه تصویر به هم مرتبط هستند و تصوری که ما از مغرب زمین داریم صرفا تصوری راجع به مغرب زمین نیست و هر خبری که ما راجع به مغرب زمین می شنویم صرفاً یک خبر راجع به کشورهای غربی نیست بلکه شاقولی برای اندازه گیری کارنامه جمهوری اسلامی ایران هم هست.

این کارشناس در خاتمه خاطر نشان کرد: وقتی ما می شنویم که مثلاً در سوئد وضعیت مالی به قدری عالیست که در آنجا جرم و جنایت چندانی صورت نمی گیرد و گاهی یک ماه می گذرد و یک مراجعه به دادگاه وجود ندارد این خبر صرفاً خبری راجع به سوئد نیست، ضمناً شاقول و مقیاسی برای اندازه گیری جمهوری اسلامی ایران است. پس اگر ذهنیت ما راجع به غرب واقعی شود خود به خود نحوه قضاوت ما راجع به جمهوری اسلامی ایران هم تغییر خواهد کرد؛ عرض ما این بود که هر سه تصویر غیر واقعی است.

الهه ملاحسینی – تیتریک

انتهای پیام/