یک چاشنی ضروری برای قرنطینه‌خانگی!
گروه سبک زندگی تیتریک،یک هفته از اعمال محدودیت‌های جدید کرونایی در کشور گذشته و از امروز به برخی محدودیت‌ها هم افزوده شده است. قانون منع تردد از ساعت ۲۱ تا ۴ صبح، باعث شده اعضای یک خانواده در این ساعت، به ناچار و شاید خوشبختانه، کاری به جز صحبت با یکدیگر نداشته باشند.
در این بین، باید توجه داشت که هیجان در زندگی انسان‌ها، نقش ممتازی دارد و اگر نباشد، زندگی خشک و کسل کننده می‌شود و انسان بی‌هیجان، بیشتر شبیه روبات‌های انسان‌نما عمل می‌کند.
گاهی اتفاقاتی در زندگی‌مشترک می‌افتد که زن و شوهر‌ها از هم دلخور می‌شوند یا حتی یک اتفاق بیرونی مانند افزایش قیمت‌ها یا مشکلات همین ویروس مزاحم، اعصاب و روان‌شان را به هم می‌ریزد. در این مواقع چه باید کرد؟ آیا غصه خوردن مشکلی را حل می‌کند؟ آیا در زندگی یک زن‌و شوهر با ناامیدی، بی‌حوصلگی و خشم یکی از آن‌ها، طعم شیرینی احساس می‌شود؟ این جاست که شوخ طبعی می‌تواند به داد زوج‌ها و اعضای یک خانواده برسد؛ رفتاری که کمتر زن و شوهری از اهمیت آن آگاه اند.
یکی از شاخص‌های خانواده بالنده، حاکمیت احترام است و وقتی این احترام واقعی و مستمر به خصوص بین زوج‌ها و اعضای یک خانواده شکل می‌گیرد که دوطرف مجهز به مهارت ارتباط موثر با یکدیگر باشند و از گفتمان تحقیرآمیز، خشک، بی روح، آمرانه و سرزنش گرانه بپرهیزند. وقتی این ضعف‌ها در گفتمان بین خانوادگی نباشد، همزبانی موثر شکل می‌گیرد و در سایه این همزبانی، بهترین نوع ارتباط یعنی همدلی رشد می‌کند و در سایه همدلی است که خانواده بالنده تشکیل می‌شود و همه اعضای چنین خانواده‌ای احساس ارزشمندی می‌کنند.
پس مهارت گفت‌و‌گوی موثر در بین زوج‌ها و به تبع آن بین همه اعضای خانواده، از شکل‌گیری خانواده آشفته جلوگیری می‌کند و در این زمینه، شوخ طبعی آگاهانه می‌تواند، جایگاه ممتاز خود را در روابط امن زوج‌ها نشان دهد.
مرز‌های شوخ‌طبعی و دیگر آزاری
در این بین، نباید فراموش کنیم که شوخ طبعی حدودی دارد و حد آن، نبود افراط و تفریط در مزاح است. اگر افراط باشد و باعث دلگیری فرد یا افراد شود یا به امنیت خاطر مخاطبان و همسرشان آسیب برساند، نمی‌تواند شوخ طبعی قلمداد شود بلکه نوعی دیگر آزاری است. شوخ طبعی در گفتار و مزاح متناسب با موضوع و شخصیت مخاطب، نوعی احترام و نزدیک شدن به مخاطب است و از کسالت و دلگیری همسر و دیگر اعضای خانواده می‌کاهد.
شوخ‌طبعی هم تسلط فرد به موضوع و گفتمان را نشان می‌دهد و هم از منیت و خشکی و انعطاف‌ناپذیری ما جلوگیری می‌کند. خنده رو بودن، شوخ طبعی و با روی باز و تبسم با همسر تعامل داشتن، از سردی روابط و طلاق عاطفی پیشگیری می‌کند و باعث تشویق دو طرف به گفتگو با یکدیگر می‌شود. اگر در خنده و شوخی و مزاح، فردی افراط می‌کند و تحت تاثیر این افراط، اطرافیان را آزرده خاطر می‌سازد این رفتار آگاهانه نیست و به نوعی لودگی تن داده است!
شوخ طبعی زوج‌ها به استحکام رابطه آن‌ها و تشویق به همزبانی با یکدیگر می‌انجامد و هرچه همزبانی موثرتر باشد، زمینه همدلی بیشتر زوج‌ها را فراهم می‌کند. همچنین در خانواده‌ای که اعضایش از این ویژگی برخوردار باشند، قطعا لحظاتی سرشار از شادی رقم خواهد خورد.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/
