- کاریکاتور/ تاج شاهی بزرگتر از قد و قواره چارلز سوم و کامیلا
- کاریکاتور/ ترامپ خطرناکتر از همیشه!
- افزایش ۸۰ درصدی تلفات نوجوانان و جوانان آمریکایی/ قاتلانی از نوعِ سلاح گرم تا سرطان + فیلم
- ویتامینی که مغز را جوان می کند/ بهترین راه برای اصلاح خلق و خو
- وقتی تنش میان ابرقدرت ها تشدید می شود/ تبدیل کلمات به عمل؛ بدترین سناریوی جهان
افزایش 3 برابری خودکشی جوانان در آمریکا
گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا در سال 2019 خاطرنشان کرد که نرخ خودکشی در سنین 10 تا 14 سال نسبت به سال های 2007 تا 2017 سه برابر شده و این نرخ در سنین 15 تا 19 سال 76 درصد افزایش داشته است.
در حالی که عوامل مرسوم از جمله؛ نا امیدی، سوء استفاده و تروما به قوت خود باقی است، محققان در تلاش هستند تا عوامل دیگری چون؛ مشارکت در شبکه های اجتماعی و عوامل اقتصادی و سیاسی که به این روند افزایشی دامن می زنند را مشخص کنند. این عوامل با اختلالات و اضطراب ناشی از همه گیری کووید19 تشدید می شوند.
صرفنظر از علت، اکثر متخصصان معتقدند که والدین و مراقبان می توانند در خط مقدم محافظت از کودکان در معرض خطر خودکشی باشند.
"جان آکِرمَن" روانشناس و هماهنگ کننده پیشگیری از خودکشی در مرکز پیشگیری و تحقیقات در زمینه خودکشی جوانان در بیمارستان کودکان و "روندا بوید" روانشناس و دستیار مدیر پیشگیری، مداخله و تحقیقات خودکشی جوانان در بیمارستان کودکان فیلادلفیا در مورد بحران در حال ظهور و نقش خانواده ها در کاهش این روند صحبت کردند.
"روندا بوید" گفت که نیمی از خانواده ها از اینکه کودکانشان به خودکشی فکر کرده اند بی اطلاع هستند. اگر متوجه تغییراتی مانند اضطراب و پریشانی بیشتر در رفتار فرزندان خود شدید با آنها صحبت کنید. معمولا والدین کودک خود را بهتر می شناسند. ممکن است از وضعیت ذهنی و درونی آنها مطلع نباشند، اما می توانند علائم بیرونی مانند کم غذا شدن و بیشتر در اتاق ماندن را مشاهده کنند.
"جان آکِرمَن" همه بچه ها نمی توانند آشکارا با بزرگسالان در مورد اضطراب یا قصد خودکشی خود صحبت کنند. برای کاهش میزان خودکشی باید اطمینان حاصل کنیم که بزرگسالان معتمد مانند اعضای خانواده و معلمان از نحوه برخورد با بچه ها و شناسایی علائم هشداردهنده مطلع هستند و بخشی از شبکه پشتیبانی را به عهده می گیرند.
وی افزود: "ممکن است در آینده به جایی برسیم که بتوانیم رد پای شبکه های اجتماعی و سایر روش های جدید را برای پیش بینی بهتر خطر کشف کنیم. در این میان، بهترین گزینه های ما شامل ایجاد رویکردهای آگاهانه، کنجکاو و دلسوزانه تر برای جوانان مضطرب و پریشان است.
معصومه میرحسینی - تیتریک
انتهای پیام/