رقابت بی حاشیه و موفقیت آمیز "نون خ 2" با سریال جنجالی پایتخت/ از شخصیت پردازی های قوی تا پایان ناتمام

همان طور که می دانیم پایتخت 6 علاوه بر داستان زیبا و ساخت و پرداخت های فیلم نامه ای که دارد اما در فصل 6 نوروز امسال به نسبت سال های گذشته نقطه ضعف های قابل توجهی را داشت که مورد نقد و بررسی بسیاری از منتقدان قرار گرفت و به جرات می توان گفت قبل از سریال پایتخت تاکنون هیچ یک از کارگردانان سینما و تلویزیون به فرهنگهای اصیل ایرانی و توجه به آداب هر یک از اقوام و قبیله ای آنچنان اشاره ای نکرده بودند تا این که پایتخت توسط محسن تنابنده و سیروس مقدم ساخته شد و مخاطبان بسیاری زیادی را به خود جذب کرد ، آن چنان که حتی در فصل نهایی خیلی ها نخواستند و یا نتواستند ضعف های آن را به خاطر سابقه خوبی که از آن داشتند قبول کنند اما پس از پایان نوروز و به پایان رسیدن موقتی این سریال بنا به شرایط ویژه جامعه و گسترش ویروس کرونا طی روزهای گذشته سریال نون خ 2 به کارگردانی سعید آقا خانی بر روی آنتن می رود که رقابت چشم گیری را با سریال پایتخت ایجاد می کند .

از آن جا که می دانیم این سریال در برگیرنده فرهنگ و رسوم مردم عزیز و غیور کردستان است ، با داستان بسیار ساده همانند شخصیت های ساده و دلنشین آن ها شکل گرفته است، که در ابتدا لازم به ذکر می دانم مختصر اشاره ای به داستان و پیرنگ (طرح) سریال و همین طور روایت آن داشته باشم که برای ساخت چنین فیلم هایی که خارج از مسائل روزانه و به دور از شهر و هنجارهای اجتماعی است چه کارگردان و چه نویسنده باید در چنین فرهنگ هایی زندگی کنند، لمس کنند و با چشم خود ببینند اتفاقات و مسائل روستا نشینان را چرا که اگر کارگردان خود از اهل آن فرهنگ و قوم نباشد نمی تواند به این زیبایی برخی از مسائل پیش پا افتاده را آنقدر درست و به جا ترسیم کند که مخاطب با شخصیت ها و مسائلشان همزات پنداری کند.

نون خ خالی از خطِ داستان اصلی است، فیلم به پیرنگ های پی در پی و قصه های خُرد که در ابتدا با مراسم ختم مهلقا خانم بود شروع شد و سپس با پیرنگ ابتدایی ، توجه به همکاری با سایت های همسریابی توسط مهیار ( داماد نورالدین خانزاده ) پرداخت می شود که در اواسط این داستان به اشارات کوتاهی از جشنواره فیلم فجر اما با عنوان جشن انار که توسط کردنشینان اجرا می شود نشان داده می شود و در نهایت که پایان ناتمام را در مسئله اصلی و مهم زلزله کرمانشاه نشان می دهد مخاطب را در انتظار به فصل سوم باقی می گذارد.

در حقیقت باید گفت این سریال به داستان خاصی اشاره نکرده است اما با چیره دستی و خلاقیت کارگردان و نویسنده آن چنان مسائل و پیرنگ های ساده را به خوبی زنجیر وار گره زده است که مخاطب برای شروع آن لحظه شماری می کند چرا که اولا لهجه زیبا و جذاب آن ها آنقدر به خوبی نشان داده شده است که شیرینی فرهنگ مردم کُرد را برای همه عنوان کرده است دوما شخصیت پردازی ها به قدری درست و به جا ترسیم شده است که فقط یک فردِ با اصالت کرد می تواند درستی آن ها را تشخیص بدهد، چه شخصیت زن که در جای جای ایران آمده است که زنان کرد بسیار زحمت کش و مهمان نواز و اهل هنر هستند و چه شخصیت مرد که غیرت و مردانگی شان در همان نخست قابل تشخیص است به همین دلیل است که این سریال بنا به نشان دادن فرهنگ کرد مصادف و هم ترازِ قیاس با سریال پایتخت که برگرفته از فرهنگ مردم شمال کشور می باشد قرار گرفته است و پس از پخش این دو سریال این طور به نظر می رسد که مردم علاوه بر فیلم هایی با ژانر اجتماعی و جنایی و پلیسی به این گونه فیلم ها که هم مایه طنز اجتماعی دارند و هم بر گرفته از گونه های اصیل فرهنگ ایران در هر دیاری که نیز هستند با اشتیاق بیشتری به پای آن می نشینند و دنبال می کنند ، و نسبت به آن ها دید مثبتی پیدا کرده اند چرا که علاوه بر نشان دادن فرهنگ ، آداب و رسوم و سختی هایی که مردم زحمت کش کرد و دیگر اقوام ها دارند به مرزها و شهرهای این مناطق با خصوصیات ویژه ای که دارند اشاره شده است.

نون خ به نویسندگی امیر وفایی و کارگردانی سعید آقاخانی تحت شعاع اتفاق تلخ زلزله کرمانشاه و شروع ویروس کرونا و همین طور ادامه بسیار کمی از فصل اول، از شبکه یک سیما بر روی آنتن رفته که قبل از ماه مبارک رمضان تمام شد اما این سریال علاوه بر شخصیت پردازی بسیار قوی که داشته است در ضمنِ پرداخت به مسائل زلزله به بیکاری جوانان کردستان، مسئولان و مسائل اقتصادی و اجتماعی نه تا حدودی که حاشیه ساز باشد اشاره کرده است این عناوین با لحن طنز و شیرین بسیار زیبای کردنشینان هم به مشکلات مردم آن منطقه اشاره کرده است و هم کنایه ای به این موارد داشته است که مهمترینشان مسئله زلزله و رسیدگی مسئولان به زلزله زدگان و مشکلات ناشی از امکاناتی که برای آن ها فراهم کرده اند بود، این مشکلات و عدم رسیدگی تا جایی بود که افراد حاضر در فیلم از جمله اهل و عیال نورالدین خانزاده تصمیم می گیرند که نورالدین را حاضر کنند به عنوان یک فرد مهم از جامعه ، مسئول که به کمک از مردم زلزله زدگان می رود اما می بینیم که با سخنان پوچ و شعاری دل زلزله زدگان را می سوزاند و هیچگونه امکاناتی نمی تواند به آن ها بدهد و مردم به حق شاکی از این وضعیت در شرایط سخت زندگی خود را می گذرانند، در اصل کارگردان مهمترین حرفش در اینجاست که اصلا گاهی در چنین مواردی واقعا هیچ کس از مسئولان هیچ گونه رسیدگی نمی کنند به چنین افرادی حال یا به دلیل کمبود امکانات و یا سهل انگاری!

بیان کردن چنین مسائلی با شوخی‌های جذاب سیاسی اجتماعی پس از مدتی طنزِ درجه یکی را تحویل مخاطبان می دهد و این همان طنزی است که هم مخاطب را درگیر شوخی های خود می کند و هم درگیر مشکلات نادیده گرفته شده مردم که باید گریست.

بر همین اساس نون خ در موقعیت بسیار مناسبی از نقد و بررسی های اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی قرار گرفته است چرا که نه تنها وجود یک کارگردان خِبره و نویسنده فوق حرفه ای بلکه در ابتدا بازیگران شاخص فیلم و عوامل زحمت کش و همین طور وجود یک روانشناس و جامعه شناس بی تاثیر نخواهد بود چرا که همه دست به دست هم داده اند تا سریالی خالی از نقص را به مردم نشان دهد که قابل ذکر است که بگوییم هیچ سریالی هیچ فیلمی خالی از نقص نیست اما درصد بالای نقد و تحلیل بر این است که کارگردان برای ساخت فیلم چه هدفی را دنبال کرده است و تا چه حد موفقیت آمیز بوده است که در نهایت بررسی نهایی این سریال را همانند پایانِ بی پایان ناتمام می گذاریم چرا که به نظر می رسد کارگردان و نویسنده هنوز با مخاطب خداحافظی نکرده اند.

انتهای پیام/ م