گل ساق عروس را بیشتر بشناسید

در همین راستا خبرنگار ما قصد دارد تا درباره پرورش یک گونه گیاهی با گل‌های زیبا مطالبی را ارائه دهد؛ پس برای آشنایی بیشتر با ما همراه باشید تا با یکی از این گیاهان آپارتمانی زیبا آشنا شوید.

ساکولنت گوشتی اچوریا یکی از زیباترین واریته های ساکولنت ها است که بیش از ۱۸۰ گونه مختلف دارد که در ایران به گل ساق عروس معروف است.

زیستگاه اصلی این گیاه در کشورهای مکزیک و آمریکای جنوبی است و این گیاه با برگ های متحد الشکل که پاجوش هایی برروی ساقه تولید می‌کند و شکل درخت کوچکی به خود می گیرد .

خاک

این گیاه به خاکی سبک با زهکش مناسب نیاز دارد. برخی از پرورش دهندگان مخلوط‌های خاکی مشابه کاکتوس را برای این گیاه بکار می‌برند اما از آنجایی که اچوریا سیستم ریشه‌ای بسیار کم عمقی دارد بهتر است که از مواد ارگانیک مانند خاک برگ نیز در مخلوط خاکی آن استفاده کرد. به عنوان مثال می‌توان از شن درشت به همراه پرلیت و خاک برگ استفاده کرد.

از آنجایی که آشوریا در محیط قلیایی بهتر از محیط اسیدی رشد می‌کند بنابراین از کاربرد پیت موس در مخلوط خاک خودداری کنید. اگرچه این گیاهان به دلیل رشد آهسته ای که دارند کود دهی چندان زیادی لازم ندارند اما استفاده از کود البته برای یک مرتبه در ابتدای فصل بهار به رشد بهتر آن کمک خواهد کرد و می‌توان از فرمول ۱۰-۱۰-۱۰ البته با نصف غلظت استفاده کرد.

ترکیب مناسب برای این گیاه باید مقدار پتاسیم و فسفرآن بالا باشد تا گل را سفت نگه دارد به عنوان مثال کریستالون با ترکیب ۲۰-۲۰-۲۰ مناسب است.

نور

گل آچوریا محیطی پرنور و روشن و اشعه‌های مستقیم آفتاب را می‌پسندد و در چنین شرایطی بهترین رشد و رنگ برگسار را خواهد داشت اما باید آن را از نور مستقیم آفتاب شدید به خصوص در روزهای گرم تابستان محافظت کرد.

دما

این گیاه دمای حداقل تا ۷ درجه سانتی‌گراد را تحمل می‌کند اما بهتر است که دمای محیط به خصوص طی شب به زیر ۱۳ درجه سانتی‌گراد نرود.

حداکثر میزان دما تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد قابل قبول است. در صورت افزایش دما و گرم شدن محیط و آبیاری کم ، به تدریج از گوشتی بودن برگ‌ها کاسته می‌شود و با ادامه این وضعیت، برگ‌ها چروکیده می‌شوند و در نهایت می‌ریزند. توجه داشته باشید نمونه‌هایی که برگ‌های با حاشیه‌های رنگین دارند، در فصل پاییز و با کاهش دمای محیط، رنگ برگ‌ها نمایش بهتری خواهد داشت و در طی فصل گرم برگ ها معمولاً سبز رنگ خواهند شد.

آبیاری

برای آبیاری این گیاه باید صبر کرد تا سطح خاک تا عمق حدود ۳-۲ سانتی متری خشک شود و سپس گیاه را آب داد. آبیاری زیاد و خیس ماندن بستر خاک از دلایل پوسیدگی ریشه و ریزش برگهای گیاه است که بخصوص ابتدا برگ‌های پایین ساقه گیاه شروع به ریختن می‌کنند به همین دلیل برخی از پرورش دهندگان هر ۳-۲ هفته یک ‌بار این گیاه را آب می‌دهند و اعتقاد دارند که این گیاهان به دوره‌های کوتاه خشکی نیاز دارند.

بعد از آبیاری حتماً دقت کنید تا آب از منافذ زیرین گلدان خارج شود. در طی زمستان آبیاری گیاه باید کاهش یابد زیرا در این فصل گیاه رشدی ندارد و نسبت به فصل گرم به آب کمتری نیاز دارد.

تکثیر

این گیاه را می توانید با کمک قلمه برگ و پاجوش‌ها و همچنین بذر تکثیر کنید.

پاجوش‌ها را با فرارسیدن فصل بهار و زمان تعویض گلدان می‌توان از گیاه مادری به راحتی جدا کرد و به شکل گیاهی مستقل در گلدانی جداگانه کاشت. ایجاد فاصله زمانی به مدت یک یا دو روز بین زمان جدا کردن پاجوش‌ها و کاشتن آنان، به ریشه زایی بهتر آنان کمک می‌کند. از برگ‌های گیاه نیز می‌توان در فصول بهار و تابستان قلمه تهیه کرد. برگ‌ها بعد از جدا شدن از گیاه مادری به مدت ۲۴ ساعت کنار گذاشته می‌شوند و سپس در مخلوط خاکی سبک و مرطوبی کاشته می‌شوند. بر روی گلدان حاوی قلمه‌ها پلاستیک نکشید زیرا این گیاهان به جمع شدن رطوبت در محیط اطراف حساس هستند و دچار پوسیدگی ریشه می‌شوند.

آفت و مشکلات

این گیاهان در برابر بیماری‌ها و آفات نسبتاً مقاوم هستند اما به هر حال آفاتی که به شکل متداول گیاهان خانگی را مورد حمله قرار می‌دهند برای این گیاهان نیز می‌توانند مشکلاتی را ایجاد کنند. از بین بیماری‌ها نیز به پوسیدگی ریشه که ناشی از سنگین بودن بافت خاک و یا آبیاری بیش از اندازه است حساسیت دارند که با رعایت فواصل مناسب آبیاری و سبک بودن بافت خاک می‌توان از بروز آن جلوگیری کرد.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

انتهای پیام/