نورسیده‌های جذاب؛ ۱۰ سریال جدید و دیدنی که باید حتماً دید
اگر چه تعداد دقیق سریال های جدید منتشر شده در سال ۲۰۱۸ مشخص نشده اما برخی تعداد آن ها را بیش از ۵۲۰ عنوان کرده اند که افزایش قابل توجهی نسبت به ۴۸۷ عنوان سال ۲۰۱۷ داشته است. نتفلیکس همچنان به تولید آثار اورجینال با سرعت و قدرتی باور نکردنی ادامه می دهد و دیگر سرویس ها و شبکه های تلویزیونی نیز نهایت تلاش خود را داشته اند که در این عرصه عقب نیفتند. بدین ترتیب، این رقابت شدید باعث معرفی شدن سریال های جدیدی در سال ۲۰۱۸ شد که در ادامه قصد داریم بهترین آن ها را به شما معرفی کنیم. لازم به ذکر است که منظور تنها سریال هایی است که برای اولین بار در سال ۲۰۱۸ منتشر شده اند.
۱۰- بادیگارد
برای ۵ هفته متوالی در فصل تابستان و در حالی که دو اپیزود اول سریال در دو شب متوالی پخش شد، همه مردم بریتانیا در مورد سریال «بادیگارد» (Bodyguard) حرف می زدند. این سریال به چنان تعدادی از بیننده دست یافت که باور کردنی نبود، استقبالی که تنها برای یک سریال ریالیتی شو متصور می شد. ریچارد مدن، پادشاه سابق شمال وستروس، نقش یک افسر پلیس به نام دیود باد را بازی می کند که به عنوان بادیگارد وزیر داخلی بریتانیا، جولیا مونتاگ، با بازی کیلی هاوز انتخاب می شود که دیگر رقبای سیاسی دل خوشی از او ندارند.
این سریال جدید ۲۰۱۸ تئورهای توطئه پیچیده ای را در هم ترکیب می کند که باعث می شود همه به دنبال کشف واقعیت ماجرا و اتفاقاتی که در قسمت بعدی رخ می دهد باشند. بدین ترتیب سریال جدید «بادیگارد» به نوعی کشش و جذابیت دست یافت که در سریال های تلویزیونی اخیر بریتانیا به ندرت دیده شده است. تنها تغییرات داستانی و اتفاقات پیش بینی نشده نیست که باعث محبوبیت و موفقیت این سریال شد، بلکه یک داستان معتبر و قوی سیاسی نیز در داستان سریال وجود داشت که با بررسی اختلال روانی استرس پس از حادثه (PTSD) برای سربازانی که از جنگ باز می گردند ترکیب شده بود.
بهتر از همه این عناصر اما، بازی های زیبای مدن و هاوز است که دومی به خوبی توانسته نقش یک سیاستمدار با دیدگاه اخلاقی مبهم را به تصویر بکشد در حالی که اولی درخششی خیره کننده تر داشته و توانسته خشم و درد شدیدی را به خوبی در پشت ظاهر قوی و خشکش پنهان سازد. این سریال در نهایت داستان را به خوبی به اتمام نمی رساند و بخش هایی از این پایان بندی غیرمنطقی و فانتزی به نظر می رسند اما سریال جدید «بادیگارد» بهر ترتیب در جلب مخاطب داخل و خارج از بریتانیا بسیار موفق عمل کرد و زمزمه هایی از ادامه آن که در ابتدا قرار بود تنها یک مینی سریال باشد به گوش می رسد هر چند نمی توان این موضوع را تایید کرد.
۹- میراث
یکی دیگر از سریال های جدیدی که در تابستان ۲۰۱۸ منتشر شده و پرطرفدار شد سریال «میراث» (Succession) بود. این درام خانوادگی در مورد یک اولیگارش رسانه ای و خانواده اوست که این کسب و کار را به ارث می برند. سریال «میراث» خیلی بی سروصدا کار خود را آغاز کرد و چندین اپیزود اول کمی بیش از حد در حال تقلا برای جذب مخاطب به نظر می رسیدند. شخصیت های اصلی خیلی منفور به نظر می رسیدند و به خوبی می شد شباهت شخصیت ها با خانواده مورداک را دید. اما بعد از پخش چند اپیزود ناگهان آن چیزی که همه انتظار داشتند رخ داد و با ورود شخصیت های بیشتر به داستان در ادامه سریال، داستان های ترکیبی بیشتری مطرح شده و صرفاً به یک شخصیت یا خانواده اکتفا نشد.
بدین ترتیب داستان سریال جدید «میراث» جذابیت خاصی پیدا کرد و توانست آن چیزی که سازندگان به دنبال آن بودند را به نمایش بگذارد. این سریال در زمینه کمدی بسیار موفق تر از عناصر درام خود عمل کرده است. این سریال تاریک، هجو آمیز و انتقادی است و به شیوه ای زیبا قدرت رسانه ای و تاثیر آن بر افکار عمومی و همچنین کشمکش بین رسانه ها را به تصویر می کشد.
۸- دودمان ها
دیوید آتنبرو می تواند در مورد هر چیزی حرف بزند و آن را به یک داستان جذاب و شنیدنی تبدیل کند. از این رو وقتی که خود با موضوعات داستان (مانند همیشه) در تماس و ارتباط باشد نتیجه کار بسیار خارق العاده خواهد بود. این همان اتفاقی است که در مورد سریال مستند «دودمان ها» (Dynasties) رخ داد، یکی از پروژه های مستند بزرگ دیگر آتنبرو که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد.
اگر چه این سریال جدید آن عظمت و شکوه دیگر سریال مستند اخیر آتنبرو با عنوان «سیاره آبی ۲» (Blue Planet II) را نداشت اما بار دیگری نگاهی زیبا به موجوداتی بود که در کره زمین سکونت دارند، با دسترسی فوق العاده و بی سابقه به برخی از جذاب ترین موجودات کره زمین. داستان پردازی و تصاویر خیره کننده این سریال مستند، تماشاگران را به وجد آورد. ترکیب سبک روایی دوست داشتنی آتنبرو با تکنولوژی تصویربرداری هنری و پرداختی عمیق از زندگی و اکوسیستم این جانوران به یک شاهکار دیگر از این مستندساز و فعال محیط زیست افسانه ای منتهی شده است که باید حتما دید
۷- ارواح هیل هاوس
پرداختن به یک داستان ترسناک کلاسیک کار ساده ای نیست، به خصوص زمانی که بن مایه داستان کتابی به ارزش و اعتبار «ارواح هیل هاوس» (The Haunting of Hill House) باشد که از قبل دو نسخه سینمایی از روی آن ساخته شده بود. مایک فلاناگان به عنوان یکی از بهترین فیلم سازان ژانر وحشت در دوران امروزی، از نهایت استعداد خود برای ساخت سریالی استفاده کرد که بیشتر یک تصور جدید از داستان کتاب جکسون است تا یک اقتباس واقعی. او به خوبی توانسته حس ترس و وحشت محض که در صفحات کتاب شرلی جکسون موج می زند را به تصویر بکشد.
در ابتدا کمی ضعف ها و زیاده روی ها در استفاده از موسیقی و صحنه های ترسناک وجود داشت و سیر روایی داستان نیز کند پیش می رفت اما زمانی که همه چیز هماهنگی شد شاهد داستانی ترسناک و در عین حال بسیار جذاب بودیم. چیزی که باعث جذابیت سریال جدید «ارواح هیل هاوس» شد تنها وحشت موجود در داستان آن بود. این سریال در استفاده موثر و بجا از عناصر مختلف وحشت مانند جامپ اسکیرها در اواخر سریال و همچنین صحنه هایی که شما را روی صندلی تان نیم خیز نگه می دارد نهایت هوشمندی را به کار گرفته است.
این سریال یک شاهکار تکنیکی نیز هست به خصوص اپیزود ششم که بسیار زیبا و هنرمندانه ساخته شده است. به هر ترتیب اگر چه «ارواح هیل هاوس» یک داستان قوی و جذاب ترسناک مربوط به ارواح است اما به عنوان یک درام خانوادگی نیز جذابیت های خاص خود را دارد. با عقب و جلو رفتن در دو دوره زمانی و به تصویر کشیدن بی نقص خانواده کرین در هر دو دوره زمانی، روابط آن ها با یکدیگر و همچنین خانه هیل هاوس، تصویری هیجان انگیز، شوکه کننده و تاثیرگذار از یک داستان ارواح ارائه می شود.
۶- ماجراجویی های ترسناک سابرینا
این که این سریال جدید را بازسازی سریال دهه ۹۰ با عنوان «سابرینا جادوگر نوجوان» (Sabrina the Teenage Witch) بدانیم یک قیاس نادرست و غیرمنصفانه است اما سریال «ماجراجویی های ترسناک سابرینا» (Chilling Adventures of Sabrina) هنوز هم داستان زندگی سابرینا اسپلمن ۱۶ ساله، عمه هایش هیلدا و زلدا، نامزدش هاروی کینکل و گربه اش سالم است. این سریال داستان ترسناک و تاریک به بلوغ رسیده ای است که روی سابرینا و معامله و قراردادی که با شیطان نمی بندد تمرکز دارد.
تماشای این سریال بیش از هر چیز ما را به یاد فصل اول سریال «بافی قاتل خون آشام» (Buffy the Vampire Slayer) می اندازد اما ترکیبی از داستان این سریال و جادوگر نوجوان است در دو دنیای متفاوت و دختری که سخت تلاش می کند در هر دو دنیا جا بیفتد. پیام هایی جدی و مرتبط با جامعه و دنیای امروزی در سریال وجود دارد اما همزمان یک داستان جذاب و سرگرم کننده، با برداشت های خیره کننده را شاهد هستیم که از داستانی بسیار تاریک و بازیگرانی بااستعداد سود می برد. اگر چه بازی کیرنان شیپکا بی نقص جلوه می کند اما این تیم سه نفره لوسی دیویس، میراندا اوتو و میشل گومز است که بیشترین تاثیر را در موفقیت داستان سریال دارند.
۵- بازگشت به خانه
با بازی جولیا رابرتز در اولین نقش تلویزیونی خود در سرویس آمازون در سریالی بازی کرده که سام اسماعیل، خالق سریال محبوب و موفق «آقای ربات» (Mr Robot) کارگردانی آن را بر عهده دارد. بدین ترتیب انتظارها از سریال «بازگشت به خانه» (Homecoming) بسیار بالا بود و به نظر می رسد که اسماعیل و رابرتز به خوبی توانسته اند این انتظارات را برآورده کنند. ستاره سریال بدون شک رابرتز است و او توانسته در این نقش عمیق و پرجزییات یکی از بهترین بازی های خود در سال های اخیر را به نمایش بگذارد و در این میان از کمک بازیگرانی مانند استفن جیمز، شی ویگام و بابی کاناویل استفاده کرده است.
در این میان، کاناویل بار دیگر ثابت کرده که استعداد بازیگری وی آن طور که شایسته بوده مورد توجه قرار نگرفته است. به این نقاط قوت، استعداد کارگردانی سام اسماعیل را نیز اضافه کنید. او سریال «بازگشت به خانه» را مانند یک تریلر توطئه آمیز دهه ۷۰ی کارگردانی کرده است و این همان رازی است که در مرکز داستان قرار دارد. همین معمای داستانی باعث می شود که در طول تمام ۱۰ اپیزود سریال در حال حدس و گمان باشید و داستان را دنبال کنید. همچنین اسماعیل از همان سبک کارگردانی و داستان پردازی سریال «آقای ربات» استفاده کرده و تصویرسازی های خیره کننده ای از خود ارائه کرده است. اگر چه طول هر اپیزود از این سریال تنها ۳۰ دقیقه است اما اسماعیل همچنان توانسته در این مدت کوتاه داستانی قوی، محکم و منسجم از خود ارائه دهد.
۴- بَری
در نهایت محملی برای نشان دادن تمامی استعدادهای بیل هیدر ساخته شد و اینجا منظور تنها قابلیت ها و احساسات عمیق کمدی او نیست. هیدر در سریال «بَری» (Barry) نقش شخصیت اصلی داستان را بازی می کند، یک قاتل اهل غرب که برای انجام یک ماموریت به لس آنجلس می آید و در میان یک گروه نمایش، دوستی و نزدیکی واقعی و عمیقی که نیاز داشته را پیدا می کند. این سریال که توسط هیدر همراه با الک برگ (ساینفلد و سیلیکون ولی) ساخته شده در تبدیل شدن به یکی از جذاب ترین سریال های سال موفق بوده و این موضوع را مرهون ترکیب استعدادهای متفاوت در یک قالب بوده است.
در لحظاتی، با یک داستان سیاه کمدی روبرو هستیم به خصوص زمانی پای شغل بری به میان می آید و بعد از آن با داستان هایی کمیک در میان گروه نمایش روبرو می شویم. اما بهترین بخش سریال زمانی است که این دو خصیصه با هم ترکیب می شوند. تصادف این دو دنیای متفاوت با هم نه تنها باعث خنده می شود بلکه دقیقاً همان نقطه ای است که حس تراژیک دارد و البته همان جایی که هیدر قوی ترین و جذاب ترین نقش آفرینی خود را ارائه می دهد.
۳- کشتن ایو
فوب والر بریجی با سریال «کشتن ایو» (Killing Eve) یک بار دیگر ثابت کرد که از سریال سازان بااستعداد و موفق عصر معاصر است. اگر چه وی خود در این سریال بازی نمی کند اما بیش از هر کس دیگری در ساخت این سریال نقش داشته است. والر بریج خود نویسندگی ۴ اپیزود مهم سریال از جمله اپیزود آزمایشی و اپیزود پایانی را بر عهده داشته و می توان ردپای قوی او را در تمامی ۸ اپیزود سریال دید. «کشتن ایو» یک مدخل قوی به درون ژانر جاسوسی است که ساندرا اُ در مقام یک مامور ام آی فایو را در مقابل جودی کامر در نقش یک قاتل باهوش و خبره قرار می دهد.
هر آنچه که به دنبال ماجرا می آید یک بازی موش و گربه هیجان انگیز و خطرناک است که هر بار جایگاه دو شخصیت اصلی را تغییر داده و هر یک با بدست آوردن دانشی بیشتر در مورد طرف مقابل سعی می کنند دست بالا را داشت باشند. در سریال «کشتن ایو» یک حس شوخ طبعی و کمیک خاص و طعنه آمیز وجود دارد که جذابیت آن با تعلیق داستان ترکیبی دوست داشتنی را ایجاد می کند. در اینجا خبری از قهرمانان واقعی و مطلق نیست اما با ضد قهرمانان کلیشه ای نیز روبرو نخواهیم بود و بدین ترتیب به یکی از بهترین سریال های جدید سال ۲۰۱۸ می رسیم که تماشای آن را شدیداً به شما توصیه می کنیم.
۲- روانی
سرویس نتفلیکس تا پیش از انتشار سریال «روانی» (Maniac) اطلاعات زیادی در مورد آن فاش نکرد و همین موضوع باعث شد که طرفداران این سرویس و سریال های آن هیچ تصوری از سریالی که قرار بود پخش شود نداشته باشند. البته حتی اگر سرنخ هایی نیز داده می شد نیز کسی نمی توانست از واقعیت داستان و انتهای آن سر دربیاورد. این سریال داستان دو شخصیت را روایت می کند که هر کدام با یک مشکل روانی متفاوت مواجه شده است: اما استون با اختلال شخصیت مرزی مواجه شده و جونا هیل نیز از اسکیزوفرنی رنج می برد. این دو در یک روش درمانی جدید که توسط دکتر مانتلری (جاستین ثرو) ارائه شده شرکت می کنند تا از این مشکلات روانی خود به طور کامل خلاص شوند.
کری فوکوناگا به عنوان کارگردان، تمامی زیبایی های تصویری که به او کمک کرد از سریال «کارآگاه حقیقی» (True Detective) یک سریال موفق بسازد را در این سریال نیز وارد کرده است و بدین ترتیب یک سفر تصویری با واقعیتی متفاوت را رقم می زند که با دنیای هر کدام از مخاطبین فاصله دارد. او و پاتریک سامروایل (نویسنده سریال) مخاطب را به یک سفر روان درمانی می برند و در ادامه با داستانی روبرو می شویم که در مورد ارتباطات اجتماعی و انسانی است که همه ما هر روزه با آن ها سروکار داریم. تمامی بازیگران سریال فوق العاده نقش آفرینی می کنند اما این اما استون است که سریال را در قبضه می گیرد و بازی از خود ارائه می دهد که در عین مسحور کننده بودن بسیار پیچیده است. همانطور که از این داستان انتظار می رود، «روانی» گاهی اوقات عجیب و غریب می شود اما مرکزیت انسانی داستان است که باعث جذابیت و راضی کننده بودن آن می گردد.
۱- اشیاء تیز
سریال «اشیاء تیز» (Sharp Objects) که در اواسط تابستا امسال منتشر شد یک سریال تکان دهنده و پر از تعلیق بود که از همان ابتدا برای بد کردن حال مخاطبان ساخته شده بود. در این سریال که ایمی آدامز نقش اصلی آن را بازی می کند، تیمی قدرتمند و بااستعداد از تمام خلاقیت خود برای روایت یک داستان گوتیک که آرام آرام شما را می سوزاند استفاده می کنند. داستان سریال طوری روایت می شود که اگر چه تمام حس های دیگر از شما می خواهند که چیزی غیر از صفحه تلویزیون را نگاه کنید اما چشم های شما به تلویزیون دوخته می ماند.
این سریال با توجه به کارگردانی قوی و بازهای خیره کننده بازیگران توجه شما را به ترکیب یک داستان قتل رازآلود و یک درام خانوادگی در شهری کوچک جلب کرده و آنچنان شما را درگیر خود نگه می دارد که در نهایت جیغتان را دربیاورد. «اشیاء تیز» تنها یکی از بهترین سریال های جدید سال ۲۰۱۸ نیست، بلکه می توان آن را یکی از بهترین سریال های سال و شاید یک دهه اخیر دانست.
منبع:برترین ها
انتهای پیام/
