گروه استانی «تیتریک»،علی قربانی استاد دانشگاه آزاد کرج در گفتگو با نگارانه اظهار داشت: اگر نگاهی تاریخی به مباحث طرح شده از سوی رهبر معظم انقلاب در زمینه فرهنگ بیندازیم اولین موضوعی که مطرح شده بعد از تهاجم فرهنگی، شبیه خوان فرهنگی، ولنگاری فرهنگی و اخیرا حضرت آقا در بحث فرهنگ از اصطلاح آتش به اختیار استفاده کردند و در توضیح این مبحث آتش به اختیار آخرین جمله شان هم در خطبه های نماز عید فطر این بود که آتش به اختیار یعنی کار فرهنگی خودجوش و تمیز؛ اینکه چرا مباحث فرهنگی این همه در کشور ما مسئله ساز شده و هر کار فرهنگی همراه حاشیه شده زیرا چندین دیدگاه فرهنگی بر درون کشور حاکم است.
وی ادامه داد: یک بخشی از این دیدگاه ها در رابطه با بحث فرهنگ اسلامی است البته جزئیات این فرهنگ هنوز هم که هنوز است به صورت مکتوب و یا به صورت منشور توسط نخبگان فرهنگی در راستای تصمیم گیری در معرض عموم قرار نگرفته ، البته صحبت هایی پیرامون این مباحث شده اما اینکه در واقع یک منشوری تدوین شود و اجماع فرهنگی و فکری نخبگان در این حوزه را شاهد باشیم در حال حاضر نداریم که دلایل مختلفی دارد و یک بخش آن به نخبگان فرهنگی بر می گردد.
قربانی افزود: نخبگان فرهنگی که در چارچوب و قالب سازکارهای فرهنگ اسلامی باید به آن توجه کنند و کار را پیش ببرند همکاری در این حوزه توسط نخبگان فرهنگی و انقلابی دیده نمی شود.
وی عنوان کرد: بحث دیگر در رابطه با نقطه مقابل و رابطه زاویه دار با این تفکر است و آن نگاه یک نوع تفکر فرهنگی از نوع قالب های اینالیستی است و اما بحث های تکثر فرهنگی یا فرهنگ ایرانی مطرح می شود یا به یک نوعی بهانه جویی های فرهنگی در این حوزه اتفاق می افتد که خود اینها هم به مباحث و موضوعات فرهنگی در همین حوزه دامن می زند لذا در اینجا مسائلی پیش می آید و ما شاهد تضادهای فرهنگی هستیم.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: فرهنگ هم از نگاه اسلام زیر بنای فرهنگ اقتصادی و یا اقتصاد در سیاست است؛ با این نگاه ما باید دنبال این باشیم که وقتی می خواهیم سیاستهای اقتصادی یا خود سیاست های سیاسی را تدوین کنیم باید این را زیر بنای سیاست فرهنگی در نظر بگیریم در صورتی که در این حوزه همچنان که عرض شد دچار چالش های متعددی هستیم و کار به جایی رسیده که سطح آستانه تحمل در حوزه های فرهنگی امروز دیگر به یک مرحله غیر تحمل رسیده و این منجر به تنش ها و یا چالش های فرهنگی می شود که یک نوع سردرگمی سیاست گذاری فرهنگی را در این حوزه شاهد هستیم که هم موافقین و هم مخالفین در این حوزه نقطه نظراتی دارند که لازم است شنیده شود اما برخی از نقطه نظرات فرهنگی اصلا دغدغه نیست بلکه نوعی مخالفت و بهانه جویی با هرنوع کار فرهنگی است لذا اگر به مرزهای فرهنگی با توجه به طلوع نظام سیاسی توجه کنیم و این را مد نظر داشته باشیم که فرهنگ هم مرزهای فرهنگی ایجاد می کند و هم سیاست های فرهنگی قابل تدوین در داخل این حوزه فرهنگی را مورد توجه قرار میدهد.
قربانی تصریح کرد: ما شاهد تنش و یا دوئل فرهنگی بین طرفداران دو نوع فرهنگ هستیم یک گروه فرهنگ را در داخل نظام سیاسی از نوع مبتنی بر اسلام دنبال می کنند، نگاه دیگر فرهنگ را یک موضوع جهانی می دانند و خارج از سیاست گذاری های داخلی مد نظر قرار می دهند که همین موضوع منجر به چالش می شود. در رابطه با این موضوع باید به خود دولت حاکم یا قوه مجریه نگاهی بیاندازیم که دیدگاه برخی شان بر این است که سیاست های فرهنگی را با توجه به اقتضاعات فرهنگی جهانی مد نظر قرار دهیم مثلا در حوزه فرهنگ و پوشش و حجاب، اما این مسئله فرهنگ و حجاب و عفاف بخشی از مقولات فرهنگی است.
وی بیان کرد: اینکه ما می گوییم فرهنگ را زیر بنا قرار می دهیم یعنی بر سیاست های در حوزه های مختلف هم باید در این نگاه و مقوله مد نظر قرار دهیم لذا ما در استان البرز هم با توجه به بروز این دیدگاه شاهد تنش هایی در حوزه فرهنگ بودیم به طوری که جلسات شورای فرهنگ عمومی مدت زیادی به علت اختلافات متولیان فرهنگی بخصوص اداره کل ارشاد با امام جمعه محترم تعطیل بود علت این تعطیلی این بود که امام جمعه محترم دیدگاه های فرهنگی مسئولین فرهنگی دولت قوه مجریه محترم را نمی پذیرفتند و این نپذیرفتن هم پذیرفتن شخصی نیست بلکه به فرهنگ اسلامی و ایرانی را مورد نقض و چالش قرار می دهند.
قربانی گفت: نوع دیدگاه ها در حوزه فرهنگ متفاوت است.اخیرا هم که مدیر کل فرهنگ ارشاد اسلامی استان البرز هم معرفی شد باز شاهد تداوم همین چالش ها و تنش ها در این حوزه هستیم مواردی در رابطه با شخص معرفی شده است و نقطه نظراتی معرفی شده از جمله یکی از روزنامه های کثیر الانتشار به یک موضوعی اشاره کرد و دادستان محترم نقطه نظراتی داشت که برخی از دوستان مطلع از نقایض ایشون مواردی را مطرح کردند.
وی تاکید کرد: در بحث پیگیری سیاست های فرهنگی یا سیاست گذاری های فرهنگی فرد دخالت ندارد بلکه ماهیت سیاست گذاری های فرهنگی از سرچشمه نشآت می گیرد و کارگزار یا مدیر انتخابی برای این موضوع چه در سطح استان و چه در سطح شهرستان باید تابع این سیاست های اعمال شده و اعلام شده باشد بحث ما بر این است که فرهنگ،آداب و رسوم،سنن و زبان نماد یک کشوری است باید در سیاست گذاری های فرهنگی به همه این موارد وارد شود از جمله سیاست های ملی،از جمله فرهنگ ملی یا فرهنگ اسلامی باید توجه لازم شود. برخی جاها افراط و تفریط انجام میشود اما لازمه اش این است که نخبگان فرهنگی و فکری بشینند چیزی که لازمه فرهنگ یک کشور است دست یابند و به یک هم فکری واحد برسند چرا که عدم توافق در سیاست ها یا برنامه های اجرایی چه در برنامه های 5 ساله و چه در برنامه های بلند مدت 20 ساله منجر به بروز تعارضات می شود و اینها خسارت های جبران ناپذیری را متوجه فرهنگ کشور می کند و اگر فرهنگ کشوری هم آسیب بیند سایر مرزهای اقتصادی، سیاسی، امنیتی و فرهنگ عمومی کشور لطمه می بیند.
قربانی خاطرنشان کرد: امروز دروغ، بی اعتمادی، خشونت در کشور رواج یافته است و اینها ناشی از عدم توافق فکری مسئولان فرهنگی در تدوین سیاست های فرهنگی کشور است، سطح رضایت مندی مردم از دستگاه های متولی خدمات چقدر بوده؟ این ناشی از فرهنگ حاکم بر آن اداره است. مردم در کل رضایت مندی خوبی از فرهنگ اداری،فرهنگ عمومی و فرهنگ مبتنی بر فرهنگ ملی و اسلامی ندارند و این ناشی از وجود دو دیدگاه فاصله دار در کشور است و دومی هم بی توجهی به اقتضاعات فرهنگی یا خرده فرهنگ های داخل در کشور که هم تنش در بین مدیران و مسئولین ایجاد کرده و هم اینکه این فرهنگ در بین مردم رواج پیدا کرده است، فرهنگ یک مقوله ای است که خراب کردن آن خیلی راحتر از ساختن یک فرهنگ است و اهدای یک فرهنگ ده ها و شاید صدها سال طول بکشد که آن فرهنگ غنی،آن فرهنگ مورد نظر،لازم برای تدوین سایر سیاست ها در این حوزه دچار چالش خواهد شد.
وی در پایان گفت: لازمه که مسئولین به جای اینکه دعواهای فرهنگی یا فکری خودشان را به سطح جامعه از طریق رسانه ها بکشند، به یک گفتگو و فهم مشترکی در این حوزه برسند که راه علاج و راه درمان است و نیازی به این همه دعواهای پرحاشیه و دامنه دار و قابل لزوم به حوزه های دیگر نباشد که این یواش یواش وارد حوزه فرهنگ عمومی می شود. دوم اینکه وقتی سیاستی تدوین می شود حتما به فرهنگ ملی و فرهنگ اسلامی توجه لازم شود امروز هیچ نهادی نمیتواند بدون توجه به فرهنگ ملی و دینی و فرهنگ ایرانی و اسلامی سیاستی را تدوین کند که آن مورد رضایت و مورد پذیرش عامه مردم قرار گیرد که بدون تفکرات جناحی و سیاسی به یک هم فکری واحد برسند که ان شاء الله شاهد بی اخلاقی ها و رواج بی فرهنگی های غیر قابل قبول در فرهنگ عمومی کشور نباشیم.
انتهای پیام/
