پیمودن ره صد ساله در یک شب با بازاریابی های شبکه ای

شیوه کارکرد بازاریابی شبکه‌ای بدین صورت است که یک فرد نوعی بنام اشکان برای ورود به این کار باید شبکه‌ای مثلاً هفت نفره برای خود ایجاد کند (البته تعداد این افراد می‌تواند نامحدود باشد ما برای آسانی از هفت نفر استفاده کردیم) و این هفت نفر اگر بخواهند در این شبکه منتفع شوند و سود کنند باید هر یک همان شبکه هفت نفره را هم برای خود ایجاد کنند. شبکه آقای اشکان تا آنجا که به هفت طبقه برسد می‌تواند اشکان را منتفع کند، اگر شبکه اشکان هفت طبقه داشته باشد و هر فرد تنها هفت نفر زیر مجموعه داشته باشد اشکان می‌تواند از خرید ۹۶۰ هزار نفر منتفع شود. حال نکات مهم این بازاریابی بررسی می‌شود.

نکته مهم اول این است که در ازای خرید ۴۹ نفری که زیرمجموعه هفت نفر شبکه اولیه اشکان هستند، هم درصدی سود به آن هفت نفر می‌رسد و هم درصدی سود به اشکان می‌رسد و توضیح داده شد که این موضوع تا هفت طبقه ادامه دارد. یعنی اگر این ۴۹ نفر هم شبکه ایجاد کنند، اشکان باز هم از خرید آن ۳۴۳ نفر اضافه شده به سیستم منتفع خواهد شد و همین موضوع اساسی‌ترین ایراد بازاریابی شبکه‌ای است، زیرا اشکان از محلی منتفع می‌شود که برای آن کار مستقیمی انجام نداده است و ظاهراً مهم‌ترین دلیل برای فتوای آیت الله مکارم شیرازی مبنی بر حرام بودن بازاریابی شبکه‌ای همین مسأله بوده است.

نکته دوم درباره بازاریابی شبکه‌ای مشروط بودن حضور افراد در شبکه است. شرط این است که هر فرد باید حتماً ماهانه ۷۰ هزارتومان (البته این رقم برای بعضی از شرکت‌ها ۱۰۰ و برای بعضی ۱۵۰ و حتی برای بعضی شرکت‌ها تا ۴۰۰ هزارتومان هم گزارش شده است) از شرکت اصلی خرید کند تا بتواند در شبکه باقی بماند، هر چند این موضوع خلاف شرع نیست، اما می‌تواند افراد جامعه را به مصرف موادی مجبور کند که واقعاً به آنها احتیاج ندارد. کمترین نتیجه این امر ترویج مصرف گرایی است.

نکته سوم این است که اساس شبکه‌سازی در این بازاریابی مبتنی بر اعتماد است. یعنی ضریب موفقیت فرد به این موضوع بستگی دارد که شبکه از افراد فامیل و دوستان نزدیک ایجاد شود. بنابراین این بازاریابی در ذات خود نوعی سوء استفاده از روابط خانوادگی را به همراه دارد و موجب تبدیل شدن روابط عاطفی و دوستانه به روابط اقتصادی و تجاری خواهد شد. بنابراین ممکن است روابط عاطفی و دوستانه را سست کند و به نهاد خانواده یا فامیل آسیب وارد کند.

نکته چهارم هم اینکه عوامل این بازاریابی ادعا دارند که این بازاریابی در راستای تحقق اقتصاد مقاومتی است، اما در واقع باید گفت که این دوستان پشت اقتصاد مقاومتی خود را پنهان کرده‌اند و برای اثبات این ادعا کافی است لینک زیر را مشاهده کنید، خودتان شاهد خواهید بود که حتی یک درصد محصولات ارائه شده در سایت این شرکت‌ها هم کالاهای ایرانی نیستند و تماماً مملو از کالاهای مصرفی خارجی‌اند.

بنابراین در حال حاضر هم هیچ کمکی از این ناحیه متوجه اقتصاد مقاومتی نمی‌شود بلکه با ترویج مصرف‌گرایی میل به مصرف کالاهای خارجی و واردات را هم افزایش می‌دهد.

امید است که مسوولان حساسیت بیشتری نسبت به این مسائل داشته باشند. زیرا جوانان کشورمان با امیدی وارد این مشاغل می‌شوند و نباید با سوءاستفاده از کلمه اقتصاد مقاومتی و روابط خانوادگی افراد، بیم از آینده خوب را در دل آنها کاشت.

انتهای پیام/