زوج های جوان بخوانند؛ باید ها و نبایدهای همسرداری

در واقع توانایی رویارویی با مشکلات و حل آن مرز بین این دو نوع زندگی است. نکته ای که نسل قدیم به آن «هنر زندگی کردن» و نسل جدید و امروزی به آن «مهارت های زندگی» می گویند. این مهارت ها و آن هنر هم از محیط و اطرافیان به فرد منتقل می شود و هم از طریق آموزش؛ ممکن است در ابتدا به نظر برسد که این مهارت ها بدیهی است و همه از آن برخوردار هستند اما باید به یاد داشت که لحاظ کردن این مهارت ها و پای بند بودن به آن به تمرین نیاز دارد. بنابراین تکرار و تمرین یک اصل مهم در کسب مهارت های زندگی است که باید آن را جدی گرفت.

مهر و محبت، صمیمت و وفاداری از مهم ترین عوامل پایندگی و تقویت نهاد خانواده است، همچنان که حفظ کانون خانواده یکی از اصیل ترین تکالیف هر یک از همسران محسوب می شود.

شایسته است همسران با شناخت کامل تفاوتهای یکدیگر و یادگیری روشهای ابراز محبت و دستیابی به تفاهم، سعادت خود و خانواده را بیمه نمایند و از کوتاهترین لحظه های با هم بودن بیشترین بهره ها را ببرند، از این رو در این شماره مهارتهای همسرداری اشاره می نماییم.

تعریف همسرداری

مهارتی است که زن و شوهر(زوجین) با شناخت توانمندیها، تفاوتها و حساسیتهای یکدیگر بتوانند به نیازهای جسمی، عاطفی ، روانی وجنسی طرف مقابل پاسخ دهند. به طوری که هر دو احساس رضایت خاطر نموده به آرامش نسبی دست یابند.

تفاوتهای روانشناختی زنان و مردان در زندگی مشترک

میزان اعتماد به نفس زنان با احساس اطمینان آنان از دوست داشته شدن رابطه مستقیمی دارد، در حالیکه مردانی زمانی از اعتماد به نفس کافی برخوردارند که بتوانند درخواستهای همسران خود را برآورده کنند.

  زنان دوست دارند برای حل شدن یک موضوع درباره آن صحبت کنند (حتی اگر وقت زیادی صرف نمایند)،  در حالی که مردان این عمل زنان را پرحرفی تلقی می کنند.

زنان دوست دارند که شوهرانشان محبت خود را ابراز کنند و به آنان بگویند که چقدر دوستشان دارند، اما مردان فکر می کنند که همسرانشان باید بدانند که «من فقط او را دوست دارم ، نیازی به گفتن نیست.

 وقتی مردان از زنان خود حمایت می کنند، آنان را در حل مشکلاتشان توانمندتر می سازند، به زندگی امیدوارتر و علاقه مندتر می کنند.

زنان فرمان بردن را دوست دارند ولی معتقدند این فرمان بردن باید عاشقانه باشد، در این صورت حاضر به هر گونه ایثار و فدارکاری خواهند بود.

 هنگامی که مردان دیر می کنند، زنان با سؤالهای « چرا دیر کردی؟ »، « کجا بودی؟» و ... در حقیقت دلواپسی و نگرانی توأم با عشق و علاقه را به همسر خود ابراز می کنند. اما شوهران فکر می کنند که همسرانشان می خواهند آنها را زیر سوال ببرندو افراد بی مسؤولیت و غیر مطمئین جلوه دهند.

وقتی شوهران فکر می کنند که برای زندگی و همسرشان مفید هستند، احساس ارزشمندی و توانمندی می نمایند ولی زنان زمانی این احساس را دارند که فکر کنند برای همسرانشان عزیز هستند.

مردان پس از گوش کردن به صحبت های همسر خود بلافاصله می خواهند مشکل را حل کنند، بنابراین به راهنمایی آنان می پردازند، در صورتی که شاید زنان فقط می خواستند احساساتشان را بیان کنند.

زنان میزان ارزشمندی و علاقه شوهرانشان را به خود با میزان برآورده شدن خواسته هایشان محک می زنند.

  مردان یا باید سعی کنند خواسته های منطقی آنان را برآورده کنند و یا آنان را با دلایل صحیح متقاعد سازند.

اساسی ترین انتخاب در طول زندگی فرد، انتخاب همسر است. با شکل گیری نهاد خانواده همسران به دنبال تکمیل هویت، رشد و بالندگی شخصیت در سایه آرامش و همزیستی مسالمت آمیز در کنار یکدیگرند و می توانند مهر و محبت و صمیمیت و وفاداری را به خوبی تجربه کنند.

بایدها در زندگی مشترک

رفتار منطقی؛ رفتار منطقی یکی از اساسی ترین مهارت ها در زندگی مشترک است. اگر نمی دانید رفتار منطقی چه نوع رفتاری است بهتر است این معیار را همواره در رفتارهایتان مدنظر قرار دهید. رفتار منطقی رفتاری است که منافع خانواده بر منفعت فردی ارجحیت داشته باشد. انصاف را در رفتارها اصل قرار دهید و بی طرفانه قضاوت کنید. این امر فقط به صبوری و حوصله و تامل نیاز دارد. اگر در مواردی از همسرتان رفتار غیرمنصفانه ای می بینید، بهتر است به دور از عجله در قضاوت با تامل و صبوری در موقعیت مناسب، وی را از چگونگی رفتارش آگاه کنید.

خوش بینی؛ از همسرتان به قدری توقع داشته باشید که او از پس آن برآید. نسبت به وی خوش بین باشید زیرا داشتن نگاه خوش بینانه به زندگی مشترک و همسر باعث ایجاد آرامش و کاشتن بذر محبت و عاطفه در زندگی مشترک می شود.

خوش قولی؛ یکی دیگر از بایدها در زندگی مشترک به ویژه زمانی که زوج ها در سال های اول زندگی مشترک هستند، خوش قولی است.

درک متقابل؛ بهتر است برای وعده ها و قول هایتان ارزش قائل شوید و خود را برای تحقق آن مسئول بدانید. خو ش قولی نشانه تعهد و احساس مسئولیت طرفین به یکدیگر است. سعی کنید شنونده خوبی برای همسرتان باشید و وقتی او صحبت می کند، با وی ارتباط چشمی برقرار کنید، بیشتر مردان عادت دارند به هنگام صحبت کردن همسرشان به فکر راه حل باشند در صورتی که بیشتر خانم ها در اغلب موارد می خواهند احساساتشان را بیان کنند و از طرف مقابل حس همدردی و همدلی طلب می کنند

تکرارنکردن خطا؛ اگرچه نمی توان هیچ انسانی را یافت که در زندگی مشترک خطا نکرده باشد اما این خطا نیست که بنیان زندگی را سست می کند بلکه تکرار خطا و جبران نکردن آن است که باعث می شود زوج ها در طول زمان از یکدیگر دلسرد شوند. بعضی از خطاهای تکرار شونده که به زندگی مشترک آسیب جدی می زند به صورت فهرست وار ذکر می شود. بعضی همسران در زندگی مشترک خود را عقل کل می دانند و به سخن و پیشنهاد همسرشان کوچک ترین اعتنایی نمی کنند. بهتر است با متانت و صداقت بپذیرید که همسرتان در برخی کارها شایسته تر است و شایستگی او را مورد ستایش قرار دهید. سعی کنید برای سخن و پیشنهاد او احترام قائل شوید و بدانید همه چیز را همگان نمی دانند.

فرمان ندادن؛ فرمان ندهید و خانه را به پادگان تبدیل نکنید. متوجه باشید که خانه محل تبادل عشق و محبت است نه کانون یکه تازی و فرمانروایی یک نفر. گاهی افکار مزاحم در ذهن یکی از همسران مانند خوره شادمانی را از زندگی مشترک می گیرد. بهتر است به جای اعمال و رفتارهای دست و پاگیر و اندیشیدن به امور نامطلوب، انرژی خود را صرف توجه به همسر و خانواده کنید.

مقایسه نکردن؛ این مشاور خانواده با بیان این که افراد هرگز نباید از ازدواج خود اظهار پشیمانی کنند، تصریح می کند: هرگز زندگی خود را با دیگران مقایسه نکنید و بدانید زندگی هرکس مطابق سلیقه و نگرش و درایت وی شکل می گیرد. بنابراین مسئولیت آنچه را در زندگی مشترک رخ می دهد به عهده بگیرید و آن را به گردن همسرتان نیندازید.

مقابله به مثل نکردن؛ هرگز مقابله به مثل نکنید و به جای رفتارهای تلافی جویانه، رفتار مناسب با شرایط را در پیش بگیرید و در موقعیت مناسب، رفتار اشتباه همسرتان را به وی متذکر شوید.

انگشت نگذاشتن روی نقاط ضعف؛ همچنین به یاد داشته باشید که هرگز روی نقاط ضعف همسرتان انگشت نگذارید. هر فردی بدون شک نقاط ضعفی دارد. آشکار و برجسته کردن این نقاط ضعف باعث ایجاد کدورت در زندگی می شود. هرگز از نقاط ضعف همسرتان به عنوان ابزاری برای به سکوت کشاندن یا شکست دادن او در مراحل مختلف زندگی استفاده نکنید.

به یاد داشته باشید که در زندگی مشترک هیچ فردی کامل نیست. به گفته روان شناسان در یک رابطه ۲ تا ۵ نمی تواند ارزش عددی ۱۰ را به وجود آورد. این عبارت به این معناست که در یک رابطه فقط ۲ تا ۱۰می تواند ارزش عددی ۱۰ را ایجاد کند. بنابراین اگر موارد بسیاری در همسرتان ملاحظه می کنید که با رفتار و خلقیات شما در تناقض است، بهتر است دست از تلاش برای تغییر دادن وی بردارید و سعی کنید که با اعمال اصل برابری در زندگی مشترک ارزش وجودی او را به عدد ۱۰ برسانید. روان شناسان می گویند شما تنها می توانید روابطی همسان با توانایی ها و شخصیت تان داشته باشید و قرار نیست پس از ازدواج فرد دیگری شوید. فراموش نکنید که همه انسان ها میل به کمال دارند و به گفته روان شناسان «همه ما از عشق به فردی کامل که در دل ما وجود دارد، رنج می بریم» همه ما به کسانی که گمان می کنیم کامل هستند، علاقه وافر داریم و می خواهیم در کنار آنها به کمال برسیم.

انتهای پیام/