ویکی لیکس منتشر کرد؛ طرح مخفی جان کری برای ایران

یکی از نخستین اشاره های کری به مساله ایران به فوریه 2005 باز می گردد، زمانی که وی با همتای فرانسوی خود سخن می گفت و این نکته را خاطر نشان ساخت که به عقیده او ایران به دستیابی به سلاح هسته ای متعهد است اما در واقع هیچ جایگزین خوبی برای مذاکره وجود ندارد. هرچند کری گزینه نظامی را کنار نمی گذارد ، اما تاکید دارد که این گزینه دشوار است.

با توجه به سابقه جان کری در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 2004، می توان به یاد آورد که وی در آن زمان به تمایل خود برای دنبال کردن کانال های پشت پرده و همچنین راه های علنی به منظور ارتباط با حکومت ایران اشاره کرده است.

گزارش ویکی لیکس حاکی از آن است که 5 سال بعد، کری در فوریه 2010 فرصت یافت تا برخی کانال های پشت پرده را در مورد ایران دنبال کند. وی در  آن زمان با امیر قطر ملاقات کرد و این نکته را خاطرنشان ساخت که سیگنال های پشت پرده واشینگتن برای تهران، بی پاسخ مانده است. وی افزود، ایرانیان از مذاکره نگران هستند اما آمریکا به دنبال راهی برای مذاکره با آنهاست.

همچنین گفته می شود که کری از امیر قطر خواسته بود نقش میانجی در این زمینه را ایفا کند اما امیر قطر این پرسش را مطرح کرده بود که در صورت گفت و گو با مقامات ایرانی باید به آنها چه بگوید؟ سناتور کری هم در پاسخ به وی گفت، آمریکا به دنبال مذاکره جدی با ایران است و می خواهد بنیانی جدید برای مذاکره با ایران بر مبنای منافع دوجانبه و همکاری تهران با آژانس بین المللی انرژی اتمی ایجاد کند. به گفته کری، این منافع مشترک شامل قاچاق مواد مخدر، طالبان و تجارت های غیر قانونی است. جان کری همچنین به امیر قطر گفت، جمهوری اسلامی گمان می کند همچنان با آمریکای سال 1953 مواجه است که به دنبال سرنگونی رژیم ایران بود.

کری در نشست با امیر قطر همچنین یادآور شد، ایالات متحده اهداف ایران برای تبدیل شدن به یک بازیگر منطقه ای را درک می کند و می خواهد در مورد نوع قدرتی که ایران قصد تبدیل شدن به آن را دارد، با تهران گفت و گو کند.

هرچند این نشست حدود 3 سال پیش انجام شده، اما در این مدت اوضاع تغییر چندانی نداشته است و به همین دلیل صبر واشینگتن نیز کمتر شده است. شاید دیدگاه کری از آن زمان تغییر کرده باشد، اما وی احتمالا هنوز هم با یکی از اظهار نظر هایی که در ملاقات با امیر قطر مطرح کرده، موافق است. وی گفته بود که ادامه این روند خردمندانه نیست.