شهادت بهشتی و 72 تن از یاران وی سندی برای اثبات حقوق بشر آمریکایی!

ایشان فرمودند: " من تعجّب می کنم، آمریکایى‌ها خجالت نمی کشند اسم حقوق بشر را مى‌آورند. ... از صد رقم حرکت خلاف حقوق بشر آنها، شاید نود رقم، هشتاد رقم آن را مردم دنیا نمی دانند؛ همان ده بیست رقمى که می دانند، یک کتاب قطور سیاه است.

هر کس دیگری درباره‌ی حقوق بشر حرف بزند، آمریکایی‌ها حق ندارند درباره‌ی حقوق بشر حرف بزنند؛ چون‌ دولت آمریکا بزرگ‌ترین نقض‌کننده‌ی حقوق بشر در دنیا است؛ نه فقط دیروز، بلکه همین امروز.»

بعد از این سخنرانی مقام معظم رهبری، پیشنهاد هفته حقوق بشر آمریکایی مطرح شد و هر ساله از 6 تیر ماه تا 14 تیر به نام هفته حقوق بشرآمریکایی نام‌گذاری می‌شود.

دومین روز از هفته حقوق بشر آمریکایی مصادف است با ترور شهید آیت الله بهشتی و 72 تن از یاران با وفای او که در سال 1360 به فیض شهادت نائل آمدند.

در این روز شهید بهشتی و تعداد زیادی از اعضای حزب جمهوری اسلامی در دفتر مرکزی این حزب در سرچشمه تهران جلسه‌ای داشتند . اما منافقین که منطقی جز ترور و خشونت نداشتند با بمب گذاری ، شهید بهشتی و 72 نفر از یاران ایشان که دارای مسؤولیت‌هایی همچون نمایندگی مجلس ، وزارت و ... داشتند به شهادت رساندند.

شهید مظلوم بهشتی از پیشتازان نهضت اسلامی بود و با درک و بینش عمیقی که از اسلام و مسائل روز داشت همواره در سنگرهای فرهنگی ، علمی و مبارزاتی نقش مهمی ایفا نمود. ایشان از معماران نظام اسلامی بودند که نقش مهمی در تهیه قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی داشتند . همچنین بینش عمیق و کار برای ایشان باعث شد که جهت نظم بخشیدن به فعالیتهای جریان روحانیت و جریانهای اصیل اسلامی « حزب جمهوری اسلامی »‌ را تأسیس کنند.

وی همچنین ریاست دیوان عالی کشور را بر عهده داشت و همواره از سوی ضد انقلاب و جریانهای ناپاک مورد تهمت و افترا قرار می‌گرفت اما در راه اهداف اسلامی حضرت امام و نظام جمهوری اسلامی ایران هیچگاه از پای ننشست؛ چنانکه حضرت امام در پیام خود به مناسبت شهادت ایشان فرمود: شهید بهشتی مظلوم زیست و مظلوم بود و خار چشم دشمنان اسلام بود.

انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی توسط یکی از نیرومندترین بمب های زمان خود صورت گرفت؛ آیت‌الله سیدمحمد حسینی بهشتی، رییس وقت دیوان عالی کشور و بیش از ۷۰ نفر از مقامات و چهره‌های برجسته سیاسی از جمله چهار وزیر، چند معاون وزیر، ۲۷ نماینده مجلس و جمعی از اعضای حزب جمهوری اسلامی در جریان انفجار مقر اصلی این حزب به شهادت رسیدند.

مجاهدین خلق یک روز بعد از ترور نافرجام آیت الله خامنه ای دست به چنین اقدامی زدند؛ مجاهدین از مدت ها قبل اعلام کرده بودند که فعالیتهای خود را وارد فاز نظامی کرده اند و حتی در کوچه و خیابان ها اقدام به بمب گذاری کرده و جان هزاران نفر از مردم عادی را طی فعالیت های مسلحانه خود گرفتند.

اکثر مجروحین و شهدا که به آمبولانس‌ها حمل می‌شدند غرق در خون بودند و به هیچ وجه شناخته نمی‌شدند. یکی از شاهدان عینی انفجار که شدیداً می‌گریست گفت: آقایان دکتر باهنر، نبوی، محمد هاشمی، میرسلیم و طاهری نماینده کازرون در مجلس شورای اسلامی چند لحظه قبل از انفجار بمب سالن را ترک کردند. در این لحظه بسیاری از مردم در جستجوی آیت‌الله بهشتی بودند و یکی از پاسداران گفت که آخرین بار ایشان و حجت‌الاسلام محمد منتظری را در مقابل سالن دیده است، لیکن نیم ساعت بعد گفته شد که شیخ محمد منتظری به شهادت رسیده‌اند.»

بعد از این واقعه، ابتدا از سرنوشت دکتر بهشتی اطلاعی در دست نبود و برخی امیدوار بودند نام وی در میان شهدا نباشد اما حوالی صبح ۸ تیر خبر رسید که وی نیز در میان شهداست. در پی واقعه انفجار در دفتر حزب جمهوری اسلامی، از اولین ساعات صبح فردای آن روز عده زیادی از مردم در مقابل ساختمان انتقال خون در خیابان ویلای تهران اجتماع کردند تا با اهدای خون به مجروحین این حادثه یاری برسانند.

حدود ساعت دو و نیم بامداد هشتم تیر بود که مشخص شد بمب‌ها در سطل زباله نزدیک سن سالن اصلی حزب کار گذاشته شده بود.

تحقیقات بعدی نشان داد محمدرضا کلاهی صمدی فردی بوده است که در کمال آسودگی خاطر به خاطر نزدیکی که به حزب پبدا کرده بود، دو بمب را یکی زیر تریبون و دیگری در کنار یتون این حزب جاسازی کرده و در نهایت به محض متواری شدن، این دو بمب عمل می‌کنند.

محمد رضا کلاهی صمدی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 به سازمان منافقین پیوست. ابتدا در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت و پس از مدتی با خط دهی سازمان از انجمن اظهار بریدگی نموده، ضمن این که در همان مقطع با سازمان ارتباط تنگاتنگی داشته است به عنوان پاسدار کمیته انقلاب اسلامی ولیعصر تهران واقع در خیابان پاستور شروع به فعالیت و به تدریج با هدایت منافقین وارد حزب جمهوری اسلامی می شود.

کلاهی دعوت کننده افراد به جلسه بود و تلاش می کرد تا تعداد هر چه بیشتری را به آن جلسه دعوت کند. او تا آخرین لحظات در صحنه حضور داشت و هدف از حضورش این بود که افراد هر چه بیشتری را به داخل سالن راهنمایی کند و همچنین ناظر انجام مراحل نهایی طرح [انفجار حزب] باشد؛ طبعا تعدادی از افراد سازمان از دور و نزدیک، به طور ناشناخته ناظر عملیات بودند و این طور نبود که او به تنهایی قادر به انجام این کار باشد.

بعدها گفته شد که موسی خیابانی شخصا برای اطمینان از درست عمل کردن چاشنی ها، تعداد زیادی از آنها را در وان حمام کنترل کرده بود؛ بنا به گفته رجوی، نام رمز عملیات "الله اکبر" و زمان آن رأس ساعت 9 شب بوده است.

دست های آمریکا در ترور شهدای هفتم تیر 1360

بعد از سقوط رژیم بعثی صدام در عراق، نوارهای فیلمبرداری شده از ملاقات‌ها و مذاکرات فوق سری رجوی با مقامات اطلاعاتی و امنیتی این رژیم کشف شد و تعدادی از آنها در اروپا منتشر گردید. از جمله متن مکتوب پنج ملاقات رجوی طی سال های 1991 تا 2001 میلادی به همراه سی دی تصویری و صوتی آن در سال 1383 در قالب یک کتاب به ضمیمه سی دی،‌ در لندن انتشار یافت.

مسعود رجوی در یکی از این ملاقات‌ها صریحاً در مورد مسئولیت سازمان در انفجار هفتم تیر سخن می گوید. وی در دیداری با سپهبد طاهر جلیل حبوش رئیس سازمان کل اطلاعات عراق در سال 1999 میلادی (1378 شمسی) هنگام اشاره به سوابق روابط قبلی با آمریکا و فرانسه چنین می گوید:

 " همانگونه که اطلاع دارید من در سال های 1981 تا 1986 در پاریس بودم، در آن سال ها ... به ما تروریست نمی گفتند، هر چند که کاخ سفید و کاخ الیزه می دانستند، با کاخ الیزه هم ارتباط داشتیم،
می دانستند که چه کسی حزب جمهوری را در ایران منفجر کرد ... آنها می دانستند و خوب هم می دانستند،‌ ولی صفت تروریست هم به ما نزدند ."

آمریکا از همان ابتدای تشکیل گروهک منافقین به صورت بی سابقه‌ای از این گروهک حمایت کرد؛ چرا که زمینه های انحراف در این گروهک به خوبی می توانست آرزوها و مطالبات آمریکا در ایران را به ثمر برساند.

در حالی که امروز غرب به ویژه مقامات آمریکایی در قبال اعدام یک قاچاقچی مواد مخدر یا متجاوز به عنف در ایران قد علم کرده و اتهامات ضد حقوق بشری خود را روانه ایران می‌کنند؛ در قبال چنین جنایاتی سکوت کرده‌اند و تا کنون سخنی علیه این گروهک تروریستی نرانده اند.

طبق اعترافات مسعود رجوی، غرب به خوبی از اقدامات تروریستی این گروهک آگاه بوده است اما با بستن چشم خود بر روی جنایت های آنها و حمایت های نظامی و مالی از آنها به اقدامات تروریستی آنها دامن زدند.

نمود عینی این حمایت های ضد حقوق بشری آمریکا از یک گروه تروریستی تا جایی بود که تلاش های زیادی برای خروج این گروهک از لیست گروه های تروریستی از سوی مقامات آمریکایی صورت گرفت و در نهایت آمریکا نام منافقین را از لیست گروه های تروریستی دنیا خارج کرد.