مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه سپاه طالقان در گفتگو با "تیتر1"؛
کسب رضای خدا در ادای نذر، اصل واجب است
حجت الاسلام افشار گفت: کسب رضای خداوند باید تنها اصلی باشد که در نذری دادن و نذری گرفتن مورد توجه همگان قرار بگیرد و نذری دادنهایی که قلب نیازمندان و مستضعفین را آزرده کند از نظر خداوند قابل قبول نیست.
گروه فرهنگی"تیتریک" حجت الاسلام افشار، مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه سپاه طالقان در گفتگو با خبرنگار "تیتر1" گفت: نذری دادن اعتقادی است که مسلمانان شیعه برای برآورده شدن حاجات خود بدست پروردگار دارند و این امر شرایطی مخصوص دارد تا نذری دهنده به خواسته خود برسد.
وی افزود: نذری باید ساده باشد و به دست اهلش برسد و تنها اصلی که در آن رعایت شود کسب رضای پروردگار باشد، نذری دهنده نباید با نوع نذری دادن ثروت خود را به رخ بکشد و یا کرامت انسانهای نیازمند را با نوع بخششی که انجام می دهد زیر سؤال ببرد، چه بسا دیده شده است که افراد سفره های رنگین مذهبی و نذری خود را برای اغنیاء می گسترانند و در همسایگی خود افرادی نیازمند دارند که به نان شب خود محتاج هستند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: وقنی مسنضعفین چنین چیزی را مشاهده می کنند قلبشان آزرده میشود و چنین نذری هایی مورد قبول خداوند نیست و غضب وی را نیز در پی دارد.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: وقنی مسنضعفین چنین چیزی را مشاهده می کنند قلبشان آزرده میشود و چنین نذری هایی مورد قبول خداوند نیست و غضب وی را نیز در پی دارد.
نذری دادن با انجام اعمال صحیح و حفظ کرامت مؤمنین موجب باز شدن درهای رحمت و برآورده شدن حاجات می شود، ادای نذر موجب اجتماعی شدن ارزش ها و اعتقادات دینی، تقویت باور های جمعی، تقرب بیشتر به خدای متعال و ارادت به شخصیت های اهل بیت (ع) می شود و از این جهت برای ما مسلمانان دارای اهمیت بسیار است.
نذر از موارد تغییر احوال انسان است و به عبارتی نوعی از انواع دعا،
تضرع و تذلل به درگاه خدای بزرگ است و تجربه ثابت کرده بهواسطه نذر، بسیاری
از مردم به مرادشان رسیدهاند و نیازهایشان برآورده شده است.
در آیه ۷ سوره انسان خداوند به صراحت به موضوع نذر اشاره دارد؛ «یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا؛ [همان بندگانى که] به نذر خود وفا مىکردند و از روزى که گزند آن فراگیرنده است مىترسیدند».
در آیه ۷ سوره انسان خداوند به صراحت به موضوع نذر اشاره دارد؛ «یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا؛ [همان بندگانى که] به نذر خود وفا مىکردند و از روزى که گزند آن فراگیرنده است مىترسیدند».
آنچه مشخص است در فرهنگ اسلامی هرچه در راه رضای خدا باشد اجر معنوی و اخروی دارد و عبادت محسوب میشود، حال این کار هرچه باشد، از نذرهای میلیاردی گرفته تا نذرهایی که خرجش چند لحظه نگه داشتن یک لیوان خالی شربت در دست است بهتر است با رفتاری تؤام باشد که زیباییهای این عمل نیک را چندین برابر کند .
انتهای پیام/
ارسال نظر
اخبار برگزیده