بازندگان اتحاديه ارسال تروريست به سوريه
تقسيم نقش‌ها در ايجاد يك معارضه ساختگي
نگاهي به دو سال خون‌ريزي و درگيري در سوريه نشان مي‌دهد كه در واقع اتحاديه‌اي منسجم از كشورها شكل گرفته بود كه مي‌توان آن را اتحاديه ارسال تروريست به سوريه ناميد. در اين اتحاديه هر يك از اعضا نقش خاص خود را ايفا مي‌كرد.
عربستان و قطر در نقش فراهم كننده منابع مالي و نيروي تروريستي مورد نياز براي ارسال به سوريه عمل مي‌كردند. به اين ترتيب پشتيباني مالي و نيروي انساني لازم براي ايفاي نقش معارضه سوري را عربستان و قطر بر عهده داشتند.
ايالات متحده آمريكا و ديگر همپيمانان غربي رژيم صهيونيستي توان رسانه‌اي و ديپلماتيك خود را به همراه تسليحات لازم براي اين كار را در اختيار معارضه ساختگي دولت سوريه قرار دادند. البته اين تسليحات در ازاي پول‌هايي ارائه مي‌شد كه قطر و عربستان هزينه آن را مي‌پرداختند و گاهي برخي ديگر از كشورهاي متخاصم با سوريه تظاهر به پرداخت هزينه‌هاي آن مي‌كردند.
در اين ميان تركيه نقشي را ايفا كرد كه از همه چشمگيرتر و مهمتر به نظر مي‌رسيد. تركيه و اردن دو همسايه سوريه بودند كه كانديداي بر عهده گرفتن نقش فرماندهي منطقه‌اي معارضين را داشتند. اردن به دلايلي كه در جاي خود قابل بحث است از اين كار شانه خالي كرد و حاضر نشد كه خود را وارد چنين خصومت آشكاري با همسايه‌اي نمايد كه علاوه بر مرزهاي طولاني، مسائل مشترك قوميتي فراواني آنها را به يكديگر گره زده است. اما حكومت تركيه چنين درايتي را به خرج نداد و با تمام توان وارد درگيري تمام‌عيار با دولت سوريه شد. تركيه كوشيد تا با كمك اين همپيمانان نقش رهبري منطقه‌اي سرنگوني دولت سوريه را بر عهده بگيرد و در اين كار تلاش كرد تا يك معارضه به ظاهر سوري و در واقع متشكل از تروريست‌هاي بين المللي را با گروه‌هايي سوري ادغام نمايد و يك ارتش مجهز براي سرنگوني حكومت سوريه ايجاد كند. نقش تركيه در اين ميان تفاوتي آشكار با نقش ديگر كشورهاي اين اتحاديه داشت. ديگر كشورها نقشي نيمه آشكار و نيمه پنهان را بر عهده گرفته بودند كه تلاش مي‌كردند بخش‌هاي آشكار آن را در پرده حمايت از حقوق بشر و آزادي و حق راي و ... بپوشانند. هرچند چنين كاري در واقع نشدني بود و هيچ كس نمي‌پذيرفت كه حكومت عربستان يا قطر براي آزادي‌هاي سياسي مردم سوريه نگراني دارند اما بالاخره اين نقش تفاوتي اساسي با نقش دولت تركيه داشت كه با وارد شدن به درگيري فيزيكي و تنش در مرزهاي خود عملا و آشكارا به تخاصم با سوريه دست زده بود.
تركيه در دشمني با سوريه چه كرد؟
بحران سوري و شدت و ضعف پيدا كردن آن، خصوصا هنگامي كه حالت جنگ داخلي تمام عيار به خود گرفته بود باعث شد كه همه كارهاي تعجب‌آور و خلاف درايتي كه تركيه عليه سوريه انجام داد به ميزاني كه بايد مورد توجه عرصه بين المللي و رسانه‌ها قرار نگيرد.
حمايت ديپلماتيك از معارضين
حملات شديد اللحن ديپلماتيك به دولت سوريه
قطع روابط ديپلماتيك با سوريه
وضع تحريم اقتصادي عليه سوريه
اعلام قصد قطعي دولت تركيه براي براندازي حكومت سوريه
اعلام مقاصد سياسي در احياء امپراطوري عثماني
ايجاد پايگاه نظامي داخل خاك تركيه براي معارضين غير سوري
تشويق مردم سوريه به مهاجرت به تركيه و ايجاد كمپ مرزي
واگذاري مناطقي از سرزمين داخلي تركيه به جريان‌هاي سلفي و تروريست‌هاي بين المللي جهت ايجاد كمپ و عرصه فعاليت
ارسال نيروي نظامي و تسليحات از داخل خاك تركيه به سوريه
تركيه كار مقابله با سوريه را به جايي رساند كه حتي با فشار دولت اين كشور مجلس اجازه آغاز جنگ با كشور هم‌جوار يعني سوريه را به تركيه داد.
آنچه ذكر شد تنها فهرست بخشي از فعاليت‌هاي غيرقانوني و اقدامات خلاف تدبير دولت تركيه عليه همسايه خود يعني دولت سوريه است. تفصيل اين فهرست مي‌تواند صفحات فراواني را سياه كند. بر اين اساس دولت تركيه از هيچ كاري فروگذار نكرد. همه تلاش خود را به كار گرفت تا حكومت سوريه سرنگون شود و معارضه ساختگي در سوريه بر سر كار آيد.
هزينه‌هايي كه تركيه پرداخت
شكست سياست صفر كردن تنش‌هاي مرزي
ايجاد خصومت آشكار در ميان دو كشور هم‌جوار
شدت يافتن درگيري‌هاي تركيه با كرد‌هاي داخلي
از دست دادن بازار سوريه
وخيم شدن روابط تركيه با عراق
ضربه به توريسم تركيه
تضعيف روابط تركيه با ايران
تضعيف روابط تركيه با روسيه
بي اعتبار شدن مسوولان سياست خارجي تركيه به خصوص شخص اردوغان و اغلو
و با همه اين هزينه‌ها، شكست در تغيير حكومت سوريه
بن بستي كه تركيه در آن گرفتار شده است
بن بستي كه تركيه به آن گرفتار آمده است به حدي جدي است كه وقتي آمريكا و اتحاديه اروپا پشت معارضين مسلح را خالي مي‌كنند و از مذاكره با دولت سوريه حمايت مي‌كنند و عربستان و قطر نيز راه حل سياسي براي مشكل سوريه را راه حلي قابل توجه مي‌نامند دولت تركيه مجبور است بر همان طبل جنگ طلبي خود بكوبد، چرا كه اگر ديگران با فهميدن شكست راه حل نظامي براي سرنگوني حكومت سوريه جاي خود را در ميدان عوض كرده‌اند، تركيه چنان لجاجت آميز و غير مدبرانه وارد دعوا شده بود كه اكنون توان عوض كردن موضع نيز ندارد. به عبارت بهتر اتحاديه بين المللي ارسال تروريست به سوريه كه متشكل از آمريكا، اسرائيل، برخي كشورهاي اروپايي (خصوصا انگليس و فرانسه)، قطر، عربستان و تركيه بود اكنون با شكست مواجه شده است و همه اعضا به نوعي در حال تغيير موضع و فرار از موضع‌گيري‌هاي اشتباه سابق خود هستند. اما در اين ميان تركيه كه با شدت و حدتي بيش از همه در اين اتحاديه نقش رهبر منطقه‌اي را براي خود كسب كرده بود اكنون احساس نارو خوردن مي‌كند. زوج سياسي اردوغان ـ اغلو در ماجراي سياسي ـ نظامي سوريه چنان يك جانبه و بدون تدبير عمل كردند كه اكنون در بن‌بستي جدي گرفتار آمده‌اند. بن بستي كه حتي ايالات متحده آمريكا نيز حاضر به كمك به تركيه براي خروج از آن نيست. اعضاي اتحاديه ارسال تروريست به سوريه اكنون همه تركيه را تنها گذاشته اند و هر كدام با ادبياتي از مذاكره و راه حل ديپلماتيك و روش‌هاي سياسي سخن مي‌گويند.
البته پر واضح است كه اين سخنان نه از اين جهت است كه اين كشورها صلح طلب هستند يا به دلسوزي براي مردم سوريه روي آورده‌اند و يا اين كه متوجه شده‌اند كه مردم سوريه خواهان اصلاحاتي دروني در حكومت خود هستند و از اين كه شبكه بين‌المللي صادرات تروريست به مركزيت ايالات متحده حكومت آنها را عوض كند خشنود نخواهند شد. تغيير مواضع اعضاي اتحاديه ارسال تروريست به سوريه فقط يك علت دارد و آن شكست برنامه نظامي است. تروريست‌هاي ارسال شده در انجام ماموريت خود ناموفق بودند و اكنون ساير اعضاي اين اتحاديه تلاش مي‌كنند تا با تبرئه خود كاري كنند كه تنها كشوري كه در نهايت ننگ اين سياست خونين را به دوش بكشد تركيه باشد و دولت تركيه به واسطه حماقت سياسي اردوغان ـ اغلو و جاه‌طلبي خاصي كه اين دو نفر در ماجراي سوريه نشان دادند در بن بستي گرفتار آمده است كه نمي‌تواند خود را از آن خلاص كند. از اين رو هرچند گذر سوريه از اصلي‌ترين مراحل بحران داخلي و تثبيت حكومت آن را بايد شكستي براي همه كشورهاي مذكور دانست اما اردغان و اغلو را بايد بازندگان اصلي اتحاديه ارسال تروريست به سوريه دانست. آيا اين شكست و افتضاح سياسي موقعيت داخلي اردوغان و اغلو را سست نمي‌كند؟ اين سوالي است كه به نظر مي‌رسد اين روزها از دغدغه‌هاي اصلي اين زوج سياسي است.
