هرکس خود را مخاطب امام امت می داند، جبران کند

 گروه سیاسی«تیتر یک»/ ولی امر مسلمین در بیانات بسیار مهم خود پیرامون مسایل روز کشور، همچون همیشه از موضعی پدرانه وارد ماجرا شدند و البته به صورتی کاملا صریح و انقلابی، آنچه که لازم است نصب العین همه شود را بدون هیچ واسطه ای در میان گذاردند.
اینک که راس خیمه ی انقلاب اسلامی نظراتشان را مطرح کردند، از مسئولان مورد خطاب معظم له و امت انقلابی چند توقع اساسی مورد انتظار است:

1) فرمایشات امام خامنه ای به اندازه ای صریح است که دیگر نیازی به تاویل و تفسیر برخی مفسران همیشه حاضر در صحنه(!) ندارد. حضرت آقا در نهایت شفافیت و باعنایت به میزان لغزش مسئولان، تذکرات عمومی خود را مطرح فرمودند. دوستان مفسر و مشاوران نزدیک حضرات لطفا فقط متن فرمایشات را بر روی میز کاری آقایان گذارده و از ارایه ی نظرات تکمیلی خودداری کنند.

2) مسئولان محترم سه قوه باید دقت نمایند که در فضای دنیای ارتباطات، کوچکترین رفتار آنان مورد رصد رسانه های خود و غیرخودی و نیز امت انقلابی و بصیر ایران اسلامی قرار می گیرد و البته در مقاطع لزوم با پاسخ های شایسته ای نیز همراه خواهد بود.

آقایان محبت کنند در راستای امانتداری از مسئولیتی که از سوی مردم برای مدتی مشخص و البته کوتاه در اختیارشان قرار داده اند، و همچنین تبعیت از ولایت امر و حرکت در مسیر منافع نظام اسلامی، به جای به هدر دادن وقت کشور با نطق های به اصطلاح سرشار از ولایت پذیری، آستین همت بالازده و برادرانه، نصیحت های پدر دلسوز خانواده را اجرایی نمایند و در برابر شدت رفتار دشمن، شدت رفاقت از خود نشان دهند. یادآوری می شود که عملکردشان مورد رصد همگان قرار دارد.

3) به جای متهم کردن یکدیگر به عدم ولایت پذیری، همه خودشان را مورد نقد قرار داده و بکوشند درصدد جبران برآیند. چه آن مسئولی که اتهام ثابت نشده را علنی کرده، چه زیاده روی دیگری در مقام دفاع از اتهامات وارده و چه کوتاهی مسئول مستقیم مبارزه با مفاسد اقتصادی در برخورد با دانه درشت ها و آن نکته ای که رهبری معظم بر آن تاکید نموده اند، همه و همه لغزش در برابر ساحت امت و امام بوده است.

لطفا درباره حجم و همچنین تعیین آغازکننده این لغزش به اتهام زنی مجدد ادامه ندهید. هرکس خودش را مورد خطاب امام امت بداند و سعی در جبران نماید.

4) برخی تحرکات مثلا خودجوش در به هم زدن سخنرانی مسئولان نظام و در محافل رسمی نیز از سوی مراد قلوب حزب الله مورد نفی قرار گرفت و ایشان به صراحت اعلام مخالفت خود را بیان فرمودند. ادامه ی این حرکات بعضا مشکوک قطعا به نفع انقلاب نیست و به فرموده ی حضرت آقا، جوانانی که داعیه ی حزب اللهی گری دارند، خشمشان را برای موقع لزوم بگذارند.

این خشم مقدس باید در مقابل دشمن مشترک انقلاب اسلامی اجازه ی بروز پیدا کند نه در بحث های غیراخلاقی و گاهی جناحی. نباید اعتبار حزب الله و جوانان نابش خرج منافع شخصی و زودگذر عده ای قدرت طلب شود. فریاد حزب الله و خشم مقدسش در حمایت از ولایت و نهضت اسلامی خرج خواهد شد. لطفا جوانان حزب اللهی نیز سهم خود را در ابراز ناراحتی معظم له یافته و درصدد جبران برآیند.

5) دشمنان انقلاب اسلامی به سرکردگی آمریکا نیز از چشمان تیزبین و راهگشای امام خامنه ای دور نبودند. همانانی که امروزه از موضع انفعال، همزمان همه ی گزینه ها را روی میز می دانند و از سوی دیگر ساز تحریم ملت را کوک می کنند و با دستی دیگر، طرح مذاکره را پیشنهاد می کنند.

به نظر می رسد شیطان بزرگ در یکی از سردرگمی های تاریخی خود در مواجهه با انقلاب اسلامی قرار گرفته است. از یکطرف مرکز مطالعات استراتژیک امریکن اینترپرایز به عجز خود در برابر ابرحریفش اعلام می دارد و مطرح می کند: "در ایران با یک ابرحریف به نام (امام) خامنه ای روبرو هستیم که نقشه راه ما را می داند و در میان مردم خود از اعتماد توام با اعتقاد برخوردار است". از سوی دیگر، هرچه بیشتر به امت فشار اقتصادی، نظامی، سیاسی، فرهنگی و... وارد می کند، پایداری و مقاومت ملت را بیشتر مشاهده می کند که در آخرین نمونه، راهپیمایی بی نظیر 22 بهمن امسال بود که دوستان و دشمنان را به تحسین و بهت و تعجب واداشت.

دشمن همانگونه که معصوم(ع) فرمود، احمق است که اگر نبود باید سر سازش و همراهی با این امت انقلابی به پاخاسته را می نهاد و از کید و مکرهای خود دست می کشید ولی به جهت احمقانه بودن رفتارش، از او دوستی بر نمی آید اما باید بداند که فرزندان خمینی کبیر و خامنه ای مقتدر، تصمیم خود را برای رسیدن به قله های علم و فرهنگ و سیاست و اقتصاد گرفته اند و برای تکیه بر اوج افتخار، خود را آماده پرداخت انواع هزینه ها کرده اند تا از این پیچ سرنوشت ساز تاریخی نیز عبور کنند.

6) و آخرین مجموعه ای که در کلام امام عزیزمان مورد خطاب قرار گرفتند امت بصیر، پایدار، انقلابی، ولایتمدار به معنای واقعی کلمه می باشند. همانانی که در زمان لازم، آنچه تکلیف و وظیفه تشخیص دادند را انجام دادند. این امت را امامش به خوبی می شناسد که اگر اینگونه نبود، پیر سفر کرده ی انقلاب نمی فرمود "من با جرات مدعی هستم که ملت ایران در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول خدا و کوفه و عراق در عهد امیرالمومنین و حسین بن علی(ع) است".

اگر امام، امتش را نمی شناخت اینگونه اظهار نمی کرد که: "بنده لازم می دانم مجددا از ملت ایران به خاطر حضور باشکوه خود در راهپیمایی سپاسگذاری کنم. اگر ۱۰۰ بار نیز این تشکر تکرار شود، زیاد نیست. در مقابل این حضور و بصیرت، باید تعظیم کرد".

این امت نمره ی قبولی خود را از نایبان حجت خدا گرفته اند و بی صبرانه در انتظار عهدی هستند که در رکاب امام حاضرشان امتحان دهند و یاری معصوم نمایند. به امید آن روز...