روزهای اشک و حسرت در ترکیه
گروه سیاسی «تیتریک»؛ انفجارهای روز
شنبه آنکارا سومین مورد از انفجارهای قوی بودند که در جریان گردهمایی
کردهای ترکیه رخ داد و مجموعه تحولات موجود در این کشور به ویژه رخدادهای
بعد از انتخابات پارلمانی این کشور موجب قوت گرفتن این فرضیه شده که حزب
حاکم با هدف تحریک ملی گرایان اقدامات ضد کردی خود را افزایش داده است.
در واقع بعد از آنکه روی آوردن کردهای ترکیه به حزب دموکراتیک خلق ها موجب شد تا این حزب به عنوان اولین حزب کرد وارد پارلمان ترکیه شود و اجازه ندهد که حزب عدالت و توسعه به اکثریت کرسی های پارلمان دست پیدا کند تقابل رهبران عدالت و توسعه با کردها شروع شد.
اقداماتی نطیر تبلیغات منفی علیه نمایندگان کرد و یا حتی آغاز حملات ارتش ترکیه به عراق و سوریه که کردها معتقد بودند هدف از این حملات مقابله با تروریست ها نیست بلکه اردوغان قصد دارد مواضع کردها را در قبال داعش تضعیف کند همگی گویای این مطلب بودند که سیاست گذاران آنکارا در تلاش هستند تا جایگاه کردها را در داخل ترکیه تنزل دهند.
سیاست گذاران آنکارا از این نکته غافل مانده اند که تحریک احساسات ناسیونالیستی همان قدر که می تواند در صندوق های رای به کمک آنها بیاید در موراد امنیتی نیز می تواند ضربات جبران ناپذیری به ترکیه وارد کندحمله به مواضع حزب کارگران کردستان (پ ک ک) در شمال عراق موجب شد تا این حزب جدایی طلب از لغو پیمان آتش بس خود با دولت ترکیه خبر داده و عملیات های تروریستی خود را از سربگیرد به طوری که در چند ماه اخیر در حملات انجام شده توسط نیرو های پ ک ک بیش از ۱۰۰ نیروی امنیتی ترک کشته شدند.
برخی کارشناسان معتقدند که هدف دولت ترکیه از فشار بر کردها، وادار کردن آنها به انجام اقدامات افراطی و سپس سوء استفاده از این ماجرا و تحریک احساسات ملی گرایی مردم ترکیه و بهره برداری از آن در انتخابات بوده تا شاید حزب عدالت و توسعه مجددا بتواند اکثریت کرسی های مجلس را به دست بیاورد.
احتمال درست بودن این فضیه بسیار بالا است چون در صورتی که حزب عدالت و توسعه اکثریت کرسی های مجلس را در اختیار نداشته باشد دیگر نمی تواند قوانین مورد نظر خود را یا یهتر بگوییم طرح های مورد نظر اردوغان را ،که یکی از مهمترین موارد آن تبدیل نظام حکومتی از پارلمانی به ریاست جمهوری است، درپارلمان به تصویب برساند و این یعنی خط پایان آرزوهای اردوغان، مردی که می خواهد تا پس از سال ۲۰۲۰ نیز همچنان در راس قدرت باقی بماند.
اما سیاست گذاران آنکارا از این نکته غافل مانده اند که تحریک احساسات ناسیونالیستی همان قدر که می تواند در صندوق های رای به کمک آنها بیاید در موراد امنیتی نیز می تواند ضربات جبران ناپذیری به ترکیه وارد کند.
اکنون ترکیه در ماتم ۹۷ قربانی انفجارهای روز شنبه نشسته و دولت نیز سه روز عزای عمومی اعلام کرده اما واکنش هایی همچون تظاهرات شهر استانبول که در آن معترضان دولت را مسئول این فاجعه دانسته و خواستار کنار رفتن اردوغان از مقام ریاست جمهوری بودند نشان می دهد که نه فقط کارشناسان بلکه خود مردم ترکیه نیز ««رجب پاشا» را مسئول روزهای غم انگیز میراث به جا مانده از امپراطوری عثمانی می دانند.
