اجرای 4 روزه خوک بازی در کرج/ انتشار ویروسیِ مسائل فرهنگی روی صحنه

لطفا خودتان را معرفی کنید؟

عباس هادیان هستم. از سال 80 با همراهی برخی دوستان با تشکیل گروه نمایشی سیمرغ وارد عرصه ی تئاتر شدیم. سال 83 به دانشکده ی تئاتر رفتم و سال 87 در رشته ی ادبیات نمایشی فارغ التحصیل شدم. تا بحال به فضل الهی 14 نمایشنامه نوشته ام که برخی از آنها به صحنه رفته اند. از سال 90 هم فیلمنامه نویسی را شروع کرده ام که تا به امروز 8 فیلمنامه ی بلند ثمره ی این دوره ی 4 ساله است.

در خصوص نمایش خوک بازی توضیحاتی بفرمایید؟

این نمایش به انتشار ویروسیِ مسائل فرهنگی در جامعه می پردازد. اباحی گری و فساد در تمامی شئون فرهنگی در این نمایش به خوک ها تشبیه شده که ابتدا توسط خوکداران غربی بصورت رایگان به شهر وارد و در ادامه پس از شیوع عادت خوکی در ازای پرداخت وجه ارائه می شوند. در این انتشار بیماری برخی مدیران شهر هم سهیم هستند. امّا برخی فرهیختگان و دغدغه مندان بر علیه این فرهنگ خوکی قیام می کنند.

چند ماه روی این نمایش کار کردید با توجه به اینکه نویسنده نمایش هم هستید؟

نمایشنامه ی خوکبازی برداشتی آزاد از داستان کوتان «ویروس» به قلم استاد سید مهدی شجاعی است. ایده های اولیه ی این نمایش از سال 87 در ذهن من بود و نهایتاً سال گذشته به رشته ی تحریر درآمد و به پیشنهاد دوستان متن را به دبیرخانه ی جشنواره ی تئاتر استان البرز فرستادیم و پس از بازخوانی توسط هیأت داوران برای شرکت در جشنواره پذیرفته شد.

چه ویژگی های خاصی نمایش خوک بازی داشت که جزو ده نمایش برتر جشنواره شد؟

ویژگی خاص این نمایش این است که خوانش روز دارد. یعنی به حال و هوای جامعه ی امروز ما می خورد. از طرفی قالب نمایشنماه هم با آنچه که در این سالها در کرج به صحنه رفته تفاوت دارد و به مسائل کلان اجتماعی می پردازد.

توضیحاتی اگر لازم است بفرمایید؟

هنرمند باید مسائل جاری جامعه ای که در آن زندگی می کند را رصد کند. آنهم رصدی حقیقی نه از روی توهّم یا غرض. متأسفانه جامعه ی تئاتری ما بیشتر به اجرای فرم های غربی علاقمند است و به دغدغه های حقیقی مردم توجه نمی کند. و یا دغدغه های شخصی خود را به مردم تعمیم می دهد. بنابراین توده های مردم با تئاتر ارتباط برقرار نمی کنند. از آنجا که هنر، برآمده از آن چیزی است که در اجتماع در حال گذران است و هنر برگرفته از غرب که گاهی تابع نعل به نعل است، مخاطب ایرانی را با سردرگمی مواجه می کند زیرا آنچه در بستر اجتماعی غرب گذشته با آنچه که بر ما گذشته است، تفاوت دارد. امید است که هنرمند ایرانی با فهم عمیق و حقیقی آنچه برای مخاطب ایرانی مسلمان اهمیت دارد، بتواند آثاری را بیافریند که نزد خداوند منّان و مخاطب ایرانی مقبول افتد.

در انتها صحبت پایانی تان را ذکر کنید؟

در پایان از کلیه اعضای گروه که همت کردند تا نمایش برای اجرا و حضور در جشنواره آماده شود تشکر می کنم. و از همه ی عزیزانی که به هر نحوی کمک کردند سپاسگزارم علی الخصوص حوزه هنری استان البرز که محل تمرین در اختیار ما قرار دادند و مسئولین اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز و بسیج هنرمندان که از کمک های خود دریغ نکردند.