6 هزار تروريست مسلح چگونه در فرودگاه هاي سوريه به دام افتادند؟

خبر پرس با اشاره به اينكه گروه هاي مسلح قصد داشتند بر فرودگاه هاي سوريه، به ويژه فرودگاه هاي نظامي تسلط يابند، نوشت: عناصر اطلاعاتي و سربازان آمريكايي به صورت محرمانه اين گروه هاي مسلح را ياري مي كنند، زيرا مي پندارند در صورت تسلط بر فرودگاه هاي نظامي دست دمشق در مقابله با معارضان بسته مي شود.

اين پايگاه خبري با اشاره به اينكه دستگاه اطلاعاتي سوريه در ابتداي سال جديد ميلادي اطلاعاتي را در خصوص تلاش گروه هاي مسلح معارض با همكاري آمريكايي ها براي تصرف فرودگاه هاي اين كشور به دست آوردند، نوشت: معارضان در ابتدا قصد داشتند فرودگاه تفتناز در شمال سوريه را به تسلط خود درآورند. پيش از آغاز درگيري ها، ارتش تمام بالگردها را از اين فرودگاه خارج كرد.

به نوشته اين پايگاه خبري فرماندهان ارتش سوريه به نيروهاي خود دستور دادند پس از آغاز درگيري كل فرودگاه را تخليه كنند تا آسيبي به تجهيزات وارد نشود. پس از اين اقدام، تعداد زيادي از تروريست ها به فرماندهي شخصي به نام «ادهم الجواهري» در فرودگاه تفتناز مستقر شدند، به خيال اينكه اين فرودگاه را به اشغال خود درآورده اند.

خبرپرس نوشت: در نهايت ارتش سوريه گروه هاي مسلح را با چندين موشك مورد هدف قرار داد كه در پي آن بيش از 5 هزار نفر از اين نيروها كشته و برخي نيز مجروح شدند. بيش از يك هزار نفر ديگر از اعضاي گروه هاي مسلح معارض در ديگر فرودگاه هاي اين كشور كشته شدند. علاوه بر اين، ارتش سوريه 500 تروريست را در فرودگاه «منغ» كشته و 500 نفر را نيز به اسارت درآورده بود.

شايان ذكر است اغلب اين تروريست هاي مسلح به سلاح هاي سبك و سنگين وابسته به گروه هاي سلفي و القاعده هستند كه از كشورهاي ديگر به سوريه ترانزيت مي شوند. رژيم هاي سعودي و قطر پول هاي هنگفتي را خرج گروه هاي مسلح معارض در سوريه مي كنند. برخي زندانيان تبهكار سعودي نيز با تطميع و اجبار به سوريه گسيل شده اند.

همزمان روزنامه نيويورك تايمز در گزارشي نوشت: گروه هاي معارض به جلب همراهي و حمايت حاميان دولت سوريه نشده اند و اين در حالي است كه جنگ به دومين سال خود نزديك مي شود.

«پيتر هارلينگ» يك تحليلگر گروه بحران بين المللي كه در سوريه با مردم در زمينه تمامي ابعاد اين مناقشه ملاقات مي كند، گفت: معارضان در واقع با كارهايشان به يكپارچه شدن اين رژيم كمك مي كنند.

به نظر مي رسد اين گروه هيچ راهبردي براي صحبت در جهت حفظ آنچه كه از دولت باقي مانده و يا جلب حمايت علوي هاي درون رژيم يا ارتباط با كساني كه نمي دانند بيشتر از رژيم متنفر باشند يا از مخالفان، ندارد.

تحليلگران در ارتباط با سوريه معتقدند مخالفان نتوانسته اند نحوه رسيدگي به مسائل چالش برانگيز سياسي نظير سرنوشت «حزب بعث»، رده هاي ارتش و بخش دولتي كه دست كم 2/1 ميليون سوري در آن مشغول به كار هستند، يا نحوه مهار خشونت هاي فرقه اي و كشتارهاي انتقامجويانه را تشريح كنند.

نيويورك تايمز افزود: منتقدين مي گويند معارضان فرصت هاي ايجاد شكاف در حمايت داخلي از دولت را از دست داده اند. برخي از تحليلگران مي گويند اين خلأ زمينه اي براي لحن مطمئن «اسد» در سخنراني تاريخ 6ژانويه (17 دي) وي بود، زماني كه پيشنهاد تعامل در گفت وگو با مخالفان سياسي ارائه كرد.

برخي مقامات آمريكايي و صهيونيستي در آغاز جنگ سوريه پيش بيني كرده بودند رژيم بشار اسد ظرف چند هفته تا چند ماه از هم بپاشد.