تلخ ترين حادثه بقیع

گروه فرهنگی «تیتریک»،هشتم شوال هر سال يادآور حادثه تلخ و غمباري است، حادثه اي كه كمال بي شرمي به ساحت مقدس اركان دين را در سرزمين وحي به اوج خود رساند.

 

شاید بتوان غربت و مظلومیت حرم ائمه معصوم(ع) در قبرستان بقیع را با این روایت که فرمود «قبورنا فی قلوب محبینا» التیام بخشید اما امروز پیروان وهابیت با رنگ و لعاب های مختلف تلاش می کنند تا هر گونه آثار دینی را در منطقه نابود کنند.

 

گروه های تکفیری که مناطقی از کشورهای عراق و سوریه را جولانگاه خود قرار داده اند و به بهانه های واهی در مناطق سنی نشین و شیعه نشین، قوانین من درآوردی خود را اجرا می کنند و هرگونه مخالفت را با گلوله سرکوب می کنند، به گونه ای که در کمتر از دو ماه در استان نینوای عراق 50 اثر تاریخی و اماکن مقدس مذهبی همچون کلیسای مریم عذرا را با خاک یکسان کردند.

 

هشتم شوال و سالروز تخریب قبور ائمه بقیع بهانه ای شد تا عمق فجایع و خیانت های گروه های تکفیری مرور شود و موسسات و نهادهای مختلف اعلام کنند که جنایات اخیر در منطقه ادامه همان جریانی است که حرمت حرم ائمه معصومین را در قبرستان بقیع شکست و قلوب مسلمانان جهان را جریحه دار کرد.

 

* تاریخچه قبرستان بقیع

پس از هجرت مسلمانان به مدینه، بقیع تنها قبرستان مسلمانان شد. مردم مدینه قبل از آمدن مسلمانان به آنجا اجساد مردگان خود را در دو گورستان بنی‎حرام و بنی‎سالم و گاهی نیز در منازل و خانه های‎ خود دفن می کردند و از بقیع می توان به عنوان نخستین قبرستانی یاد کرد که به دستور پیامبر اکرم(ص) توسط مسلمین صدر اسلام به وجود آمده است.

 

برخی معتقدند نخستین کسی که در این قبرستان دفن شد، عثمان بن مظعون بود. البته رسول اکرم(ص) برخی از شهدای احد و نیز فرزندش ابراهیم را در آنجا دفن کرد و به این ترتیب بر شرافت آن افزود. بعدها که عثمان پسر عفان در قبرستان یهودی های مدینه به اسم حس کوکب دفن شد، معاویه بقیع را به قدری گسترده ساخت که قبر عثمان نیز در بقیع قرار گیرد.

 

بقیع هم اینک مدفن چهار امام شیعه امام حسن مجتبی(ع) ، امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است. همچنین قبر بیشتر زنان پیامبر و نیز عباس عموی پیامبر(ص) و فاطمه بنت اسد مادر حضرت علی (ع) و برخی دیگر از بزرگان در این قبرستان قرار دارد.

 

قبرستان بقیع که در چند قدمی حرم رسول خدا(ص) قرار دارد، دارای دو ورودی است. یک ورودی برای کادر اداری و غسالخانه و در دیگر برای زائران است که در همه ساعات روز بجز صبح ها بعد از نماز برای ساعتی و عصرها هم برای ساعتی، بسته است.

 

قبور مطهر ائمه و برخی از نزدیکان رسول الله (ص) دربقیع در گذشته دارای گنبد و بارگاه بوده که با روی کار آمدن وهابیون تخریب شد.

 

میرزا محمدحسین فراهانی در سفرنامه اش مشاهدات خود از بقیع را اینگونه شرح داده است: اول چهار نفر از ائمه اثنی‎عشر صلوات‎الله‎ علیهم است که در بقعه بزرگی که به صورت هشت‎ضلعی ساخته شده و اندرون و گنبد آن سفیدکاری است. ویژگی بعدی، داشتن محراب است و این که حرم، خادمانی نیز داشته است. حرم ائمه‎ی بقیع مانند سایر حرم ها دارای ضریح، روپوش، چلچراغ، شمعدان و فرش بوده است.

 

ابن‎جبیر نیز در توصیف مشاهدات خود از بقیع نوشته است: قبرشان (ائمه) بزرگ و از سطح زمین بلندتر و دارای ضریحی از چوب می باشد که بدیع‎ترین و زیباترین نمونه است. از نظر فن و هنر و نقوشی برجسته از جنس مس بر روی آن ترسیم شده و میخ کوبی هایی به جالب ترین شکل در آن تعبیه شده که نمای آن را زیباتر و جالب تر کرده است.

 

محمد لبیب مصری که در سال 1327 هجری قمری به مدینه سفر کرده هم در سفرنامه اش می نویسد: در آن‎جا گنبدی معروف به قبه‎البین قرار دارد که حجره ای در آن وجود دارد و در میان آن گودالی است که ادعا می کنند، جایگاه افتادن دندان پیامبر است و ضریح امام حسن(ع) در داخل قبه ای است و از فلز ساخته شده است و خطوط فارسی بر آن نقش بسته است.

 

وهابیون بدنبال قدرت یابی در هشتم شوال سال 1343 هجری قمری قبور ائمه بقیع را ویران کردند. از مجموع تصاویر و مکتوبات و سفرنامه ها مشخص می شود که تا آن زمان بر روی قبور پیشوایان و سایر بزرگان اسلام که در مدینه مدفون بودند، گنبدها و بناهایی قرار داشت.

 

ائمه بقیع در بقعه بزرگی که به‏ طور هشت ضلعی ساخته شده بود و اندرون و گنبد آن سفیدکاری شده بود مدفون بودند. پس از تسلط وهابیون بر مدینه آن ها ضمن تخریب قبور آثاری که بر روی قبور قرار داشت را نیز از بین بردند. در جریان این واقعه بارگاه امام حسن مجتبی(ع) ، امام سجاد(ع) ، امام محمد باقر(ع) و امام جعفر صادق (ع) نیز ویران شد.

 

این حرکت وهابیان اعتراضاتی در پی داشت. علاوه بر ویرانی قبور امامان شیعه، مزار عبدالله بن عبدالمطلب و آمنه، یعنی پدر و مادر پیامبر اعظم(ص)، عباس عموی پیامبر و اسماعیل از فرزندان امام جعفر صادق نیز به طور کامل ویران شد.

 

وهابیان از حدود 200 سال پیش به وجود آمدند. آنها باورها و عقاید خاصی دارند که با پیروان اغلب مذاهب اسلامی در مغایرت است .

 

* پیشینه تاریخی فرقه وهابیت

محمد بن عبدالوهاب نجدی پیشوای نهضت وهابیت است و نام وهابیت را مخالفان به آنها داده اند، در حالی که پیروان این فرقه، خود را الموحدون و مذهب خود را محمدیه نامیده اند، این گروه خود را فرقه ای سنی و پیرو مذهب احمد بن حنبل می دانند.

 

این فرقه معتقد است هر چیزی که بجز خدای تعالی مورد عبادت قرارگیرد، خطاست و هرکس این چیزها را عبادت کند، سزاوار مرگ است.

 

همچنین معتقدند جماعت زیادی از مسلمانان موحد نیستند، زیرا می کوشند تا عنایت خدا را با زیارت قبور اولیا به دست آورند، بنابراین مشرکند.

 

وهابیت ذکر کردن نام پیامبر، ولی، یا فرشته ای در نماز را شرک دانسته و اگر کسی از غیر خدا شفاعت جوید، کافر است و همچنین هر کسی برای رواشدن حاجات خود از غیر خدا یاری بخواهد، کافر است.

 

بر اساس اعتقادات این فرقه علمی که مبتنی بر قرآن مجید، سنت پیامبر و استنباط های ضروری عقل نباشد، کفر است و انکار قدر (قدرت داشتن انسان بر انجام کارها) در همه افعال به معنی الحاد و بدعت است.

 

وهابیون همچنین ساختن گنبد و ضریح و بقعه بر روی قبور را حرام و تخریب آن را واجب می دانند که در این مساله پیرو پیشوای خود، ابن تیمیه و شاگرد او ابن جوزیه هستند. از این رو آنان طی چند قرن اخیر، تا آنجایی که توانسته اند زیارتگاه ها را ویران کردند و حتی قبور ائمه بقیع و قبر امام حسین (ع) را نیز استثنا نکرده اند.

 

آنان ساختن آرامگاه بر روی قبور را نوعی شرک و کفر می پندارند، هر چند که وهابیون برای اثبات این باور خود راهی جز استفاده از تهدید و خشونت ندارند اما باید دانست آنها همواره برای تخریب مرقد ائمه اطهار از عراق و شام تا جنوب دریای سرخ و غرب و شرق جهان اسلام تلاش کرده اند.

 

کینه وهابیت برای تمامی مسلمانان بویژه شیعیان نامی آشناست؛ چرا که وهابیون سعودی همواره برای انهدام و تخریب قبور ائمه و اهل بیت پیامبر (ص) تلاش کرده اند و در این میان آثار دینی بی شمار شهرهای مکه و مدینه، اماکن زیارتی این شهرها بیش از دیگر اماکن در معرض اعمال نابخردانه سردمداران وهابی قرار گرفته است و آنان در واقع با تخریب بقیع، احساسات مسلمانان را جریحه دار و برای جداکردن مسلمانان از میراث درخشان اسلامی خود تلاش کرده اند.

 

* نخستین تخریب قبور ائمه بقیع

نخستین تخریب قبور مطهر ائمه بقیع به دست وهابیون سعودی در سال 1220 هجری یعنی زمان سقوط دولت اول سعودی ها توسط حکومت عثمانی روی داد، پس از این واقعه تاریخی - اسلامی با سرمایه گذاری مسلمانان شیعه و به کاربردن امکانات ویژه ای، مرقدهای تخریب شده به زیباترین شکل بازسازی شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع به یکی از زیباترین مرقدهای زیارتی و در واقع مکان زیارتی ـ سیاحتی مسلمانان تبدیل شد.

 

گنبد و بارگاه ائمه بقيع قبل از تخريب وهابيون

 

یکی از گردشگران انگلیسی پس از بازسازی بقیع، ضمن توصیف اماکن زیارتی مدینه منوره در این باره می گوید: مدینه در سال 1387 تا 1388 و قبل از انهدام مجدد توسط وهابیون سعودی، شبیه استانبول و شهرهای بسیار زیبای سیاحتی جهان بازسازی شده بود.

 

* دومین تخریب بقیع

دومین و در واقع دردناکترین حادثه تاریخی - اسلامی معاصر به هشتم شوال سال 1344 و پس از روی کار آمدن سومین حکومت وهابی عربستان مربوط می شود؛ سالی که وهابیون به فتوای سران خود مبنی بر اهانت و تحقیر مقدسات شیعه، مرقدهای مطهر ائمه و اهل بیت پیامبر (ص) را مورد دومین هجوم وحشیانه خود قرار دادند و بقیع را به مقبره ای ویران شده و در واقع مهجور و ناشناخته تبدیل کردند.

 

بر اساس منابع و شواهد تاریخی، وهابیون سعودی تنها به تخریب قبور بقیع اکتفا نکردند، بلکه بارها به تخریب مرقد بیامبر (ص) نیز اقدام کردند که با واکنش گسترده مسلمان جهان مواجه شده و از این توطئه ضد اسلامی دست برداشتند.

 

در این ماجرا تنها حرم پیامبر اکرم (ص) محفوظ ماند و وهابیون در ادامه هتاکی‎های خود تصمیم داشتند قبر مطهر رسول خدا (ص) را نیز تخریب کنند اما از بازتاب این کار در جهان اسلام و برانگیخته شدن احساسات مسلمانان بر ضد خویش ترسیدند و به طور موقت از این عمل منصرف شدند. غارت اموال و طلا و جواهرات خزانه عظیم حرم رسول خدا و ائمه بقیع (علیهم‎السلام) یکی دیگر از اعمال شنیع این گروهک بوده است.