چایخانه های سنتی درشهرکرد،پایگاه هایی برای آغازاعتیاد
این سوأل مارابرآن داشت تا وارد یکی از این مکانها شویم و از نزدیک حقیقت را ببینیم.به محض ورود به این مکان با دودغلیظی روبروشدیم که تشخیص چهره هارا سخت میکردو راه نفس را بند می آورد.چ
در بین مشتریانی که روی تخت ها نشسته بودندو اکثریت آنهابین سنین 17 تا25سال سن داشتند،جوانانی آمده بودند که ازکیف وکتابشان پیدابود، از مدرسه تعطیل شده اندو با ولع تمام به قلیان ها پک میزدندو در بازدم با نگاهشان ارتفاع دود راتا حدی که بالا میرفت دنبال می کردندواز این کار لذت میبردند.
اگر ما نبود فضایی برای گذراندن اوقات فر اغت جوانان در فصل زمستان را عامل این موضوع در نظربگیریم،در آینده ای نه چندان دور با کمبود فضاهای دیگری مثل کمپ های ترک اعتیادنیز مواجه میشویم.
براستی چرا جمع آوری قلیان از سطح چایخانه ها متوقف شد و چرا به چنین مکانهای خطرناکی که ممکن است آینده جوانان را تباه کنند مجوز داده میشود؟
