خاطرات اساتید دانشگاه کرج از انقلاب اسلامی

گروه استانی «تیتریک»؛
بهانه جویی ساواکی ها برای حمله به مردم

حجت الاسلام سید احمد میر عمادی به دنبال چاپ مقاله اهانت آمیز روزنامه اطلاعات در 17 دی ماه سال 56 نا آرامی ها شدت گرفت. روز 19 دی ماه در قم طلبه های جوان همراه مردم برای دیدار و استفاده از سخنان آیت الله نوری همدانی در یک راهپیمایی آرام عازم بیت ایشان شدند . هنگامی که راهپیمایان به میدان شهدا رسیدند . کماندوها از هر طرف آنان را محاصره کردند در این هنگام یکی از ساواکی ها برای آنکه دست آویزی برای حمله به طلاب و مردمی که در راهپیمایی شرکت کرده بودند بیابد با پرتاپ سنگ ، شیشه بانک را شکست.

شکسته شدن شیشه بانک بهانه ای برای هجوم کماندوها و ساواکی ها شد و مهاجمان از میدان شهدا ، پل حجتیه ، پل راه آهن و … به جان راهپیمایان افتادند و با باتوم آنان را کتک زدند و برای ایجاد رعب و وحشت تیر هوایی شلیک کردند.

ما در صف جلو بودیم که ناگهان یکی از طلاب داخل جوی آب افتاد بر اثر هجوم جمعیت من هم روی ایشان افتادم و یک نفر دیگر نیز روی من افتاد و ماموران با باتوم آن بنده خدا را که البته سپری برای ما نیز شده بود حسابی کتک زدند .

در آن روز در مناطق پل حجتیه ، پل راه آهن و مصلا که به طرف مدرسه طلاب ختم می شد انبوهی از کفش ، عمامه ، عبا و لباس های بر جای مانده راهپیمایان مشاهده می شد.(خاطره ای از محمد کرمی استاد دانشگاه آزاد کرج )

طلسم استبداد شاه با صلوات شکسته شد
مهندس رضا دهناد در مراسم سالروز شهادت حاج مصطفی خمینی در سال 56 یکی از روحانیون در قم به منبر رفت و برای نخستین بار به طور علنی در آن مراسم عمومی که ساواکی ها هم حضور داشتند . نام امام خمینی را ذکر کرد که مردم خود جوش صلوات فرستادند و این ابراز احساسات نشأت گرفته از عشق و محبت شدید مردم به امام و شکستن طلسم استبداد بود و با ذکر نام امام و طنین صلوات آنان ترس مردم از حکومت فروکش کرد و با شکستن جو خفقان ، فضای سیاسی بازتر شد و نام امام خمینی به صورت علنی در محافل مطرح شد.

ابعاد اهمیت این موضوع هنگامی قابل درک خواهد بود که توجه داشته باشیم در طول 15 سالی که حضرت امام در تبعید بودند رژیم شاه برای به فراموشی سپردن نام ایشان در اذهان ، تلاش زیادی کرد و حتی نام امام خمینی از صفحات اول رساله های عملیه حذف شده بود.(خاطره ای از حسن زالبلو استاد دانشگاه پیام نور کرج)