ماجرای تنبیه بدنی دانش آموز البرزی!/ نقدی بر تنبیه بدنی در مدارس

با گذشت زمان این شیوه تنبیه جای خود را به ترکه زدن، بالا  گرفتن دست دانش اموز و گذاشتن آن روی روی میز و زدن ضربه با شیلنگ، کشیدن گوش بچه ها و گذاشتن خودکار میان انگشتان دست داد.

البته نوعی خاص هم از تنبیهات کم دردتر رفتن پای تخته و ایستادن روی یه پا – کلاغ پر – یا بشین پاشو
جریمه های درسی و مشقی شدید بود. زمان گذشت و با غنی تر شدن فرهنگ خانواده ها و تغییراتی که بر نظام آموزشی حاکم شد وضعیت را بهبود بخشید.

در زمانیکه دیگر انتظار میرفت شاهد چنین اتفاقاتی در مدارس نباشیم اخباری از گوشه و کنار به گوش رسید که وضعیت را  نگران کننده و بحرانی کرد، از دانش آموز ۹ ساله ای را به علت نمرات پائین مورد ضرب و شتم شدید قرار می دهد بطوری که  باعث پارگی رگ دست دانش آموز شد تا لگد معلم ادبیات به نقطه حساس بدن دانش آموزش بود به گونه ای که دانش آموز قادر به نشستن نبود و راهی بیمارستان شد.

البته در مقابل ماجرای سیلی پدر «مسئول» بر گونه معلم خرمشهری، و یا اتفاقی که دیروز در تهران روی داد و اولیای یک دانش آموز معلم را مورد ضرب و شتم قرار دادند نیز بسیار دردناک است.

در این هیاهو نیز ایران کوچک ( کرج ) بی نصیب نماند و تنبیه، در دیماه ۹۳ دانش آموز البرزی را راهی اتاق عمل کرد. ماجرا از این قرار بود که غلامرضا عبدالله خواه پدر این دانش آموز در شهرستان فردیس می گوید: فرزند من پشت نیمکتش نشسته بود که معلم وی بنام آقای ( ر ) با دست به پشت سر نیما می زند و صورت فرزندم از ناحیه بینی به شدت با لبه نیکمت برخورد کرده و در نتیجه بینی نیما دچار شکستی شدید می شود. درحالیکه معلم از این دانش آموز در خصوص نحوه شکستن بینی اش خواسته بود تا علت را برخورد با دیوار اعلام کند!!!

در پاسخ به این خبر خسرو ساکی مدیر کل آموزش و پرورش استان البرز به ایرنا می گوید: به صراحت می گویم هر گونه تنبیه بدنی دانش آموزان رفتاری مضموم و غیر قانونی است. ساکی با اشاره به در نظر گرفتن تنبیه ویژه برای معلم خاطی، بیان کرد: بعد از تنبیه در نظر گرفته شده، سازو کار لازم برای اصلاح رفتاری آن اتخاذ می شود. و  از این دانش آموز و والدینش به خاطر رفتار نادرست این معلم عذرخواهی کرد.

در نهایت وزارت آموزش و پرورش طی اطلاعیه ای تنبیه بدنی دانش آموزان در مدارس را ممنوع اعلام کرد و طی آن نوشت با افراد خاطی برخورد خواهد شد.

و اما اینکه تنبیه بدنی چه تاثیری بر دانش آموز و آینده او دارد پرسشی است که محمد رضا نخعی کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی و مشاور دانش روز به آن پاسخ داده است و در ادامه می خوانیم.

محمد رضا نخعی گفت: بیشتر خاطرات تلخ ما از دوران تحصیلی امان مربوط به تنبیه های معلمان و خشونت هایی که آنان در گذشته برای یادگیری ما به کار می برده اند می باشد. گذاشتن خودکار لای انگشتان، زدن خط کش به کف دست ، ایستادن گوشه کلاس با یک پای بالا نگه داشته شده یا اگر به عقب تر برگردیم فلک کردن دانش آموزان ویا اصلا تحقیر و توهینهایی که به خاطر انجام ندادن تکالیفمان می شدیم همه و همه از روشهای خشونت معلمان گذشته بود. چه همکلاسیهای که به خاطر این رفتار ناشایست از مدرسه فرار کردند و امروز حال و روز خوبی ندارند.

وی افزود: در گذشته بعضی ها اعتقاد داشتند که تنبیه دانش آموزان در مدارس باعث پیشرفت آنان می شود و آن را امری ضروری می دانستند و در فرهنگ عامیانه نیز می گفتند چوب معلم گله هر کی نخوره خله . اما امروزه آثار سوء تنبیه بدنی و تنبیه لفظی بر هیچ کس پوشیده نیست . به حمدالله امروز دیگر تنبیه دانش آموزان در مدرسه منع قانونی دارد و با معلمین خاطی برخورد می شود از طرفی معلمین عزیز امروزی هم مانند معلمان دیروزی نبوده و به این نکته بسیار واقفند حال بماند که متاسفانه در گوشه و کنار کشور این عمل زننده توسط معدود معلمان نا آگاه مشاهده می شود.

مشاور دانش روز اظهار داشت: تنبیه و تحقیر دانش آموزان آنهم در حضور دوستان و همکلاسیهایش آسیبهای فراوانی به او وارد می کند که مهمترین آن از بین رفتن اعتماد به نفس دانش آموزان می باشد. دانش آموزی که برای انجام رفتار نابهنجار یا عدم انجام تکالیف در مدرسه مورد تنبیه بدنی یا تحقیر آنهم در مقابل دید سایرین قرار می گیرد آن اعمال بد برایش رویه شده و کم کم به آن عادت می کند. خشونت و تنبیه به روحیه و روان دانش آموزان خدشه وارد کرده و آنها را برای یادگیری دچار مشکل می سازد.

محمد رضا نخعی کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی در خاتمه تصریح کرد: برخی از مشکلات جسمی مانند لکنت زبان ، شب ادراری و بسیاری از افسردگی ها یا پرخاشگریها نتیجه تنبیه و تحقیر دانش آموزان است . از دیگر آثار سوء تنبیه و به کار گرفتن خشونت در مدرسه ایجاد حس انزجار در دانش آموزان نسبت به مدرسه ، معلمان و به طور کلی تحصیل است.  دانش آموزی که توسط معلم خود تنبیه و تحقیر شده یک حس انتقامجویی در او شکل گرفته و این حس او را وادار می سازد تا به عناوین مختلف به معلم خود آسیب وارد کند . دانش آموزی که توسط معلم خود مورد تنبیه، تحقیر و خشونت قرار می گیرد دچار اختلالات روحی و روانی شده و این اختلالات سبب عقب ماندگی وی از تحصیل می گردد.

شایان ذکر است در تحقیقات صورت گرفته رشد علمی و تربیتی مدرسه ای که در آن از ابزار خشونت و تنبیه و تحقیر استفاده نشده بسیار بالاتر از مدرسه ای بوده که در آن از این ابزار کمک گرفته شده است.

و در خاتمه این سوال مطرح است که با وجود اطلاعیه وزارت آموزش و پرورش آیا باز شاهد چنین اتفاقات زننده و درد آوری در مدارس خواهیم بود؟