رسیدن قیامت با اصابت موشک های هسته ای ایران به تل آویو!

   این نوشتار که تحت عنوان "آیا ایران جنگ هسته ای را آغاز خواهد کرد؟" منتشر شد، به نقد نظرات مطرح شده در این زمینه از طرف برخی تحلیلگران غربی مبنی بر "لزوم توجه به ایران هسته ای به عنوان تهدیدی برای جهان"، "کوچک خواندن تهدید داعش در مقابل تهدید ایران" و "احتمال حمله هسته ای ایران به اسراییل" می پردازد.

نگارنده با نقل قسمتی از یک مقاله که از "طی کردن مسافت کوتاه بین تهران تا تل آویو توسط موشک های هسته ای ایران در چند دقیقه و به وجود آوردن قیامت" سخن می گوید، در نقد این مطالب می نویسد:

   «زبان [بیان این مطالب]، مهیج است اما فاقد دلایل منطقی است. اشتباه نکنید؛ من هم با گسترش سلاح های هسته ای مخالفم ... اما با این دیدگاه که ایران در صورت دستیابی به سلاح هسته ای به دنبال استفاده از آن برای گسترش نفوذ خود در منطقه و یا بکارگیری آن برای مقابله با اسراییل خواهد بود، مخالف هستم.»

  "راجر شاناهان" در بیان دلایل مخالف خود با دیدگاه های مطرح شده می نویسد: «دلیل اصلی مخالفت من با چنین دیدگاه هایی این است که آن ها فاقد دقت فکری هستند.»

  نگارنده در ادامه با بیان اینکه داشتن سلاح هسته ای، موجب افزایش نفوذ نیست، به پاکستان و هند اشاره کرده و می نویسد: «پاکستان و هند با دستیابی به سلاح هسته ای با نفوذتر از قبل نشدند».

   وی همچنین با نقد تهاجمی دانستن اهداف سلاح هسته ای برای ایران، نوشت: «سلاح های هسته ای غالبا یک ابزار دفاعی نهایی هستند. تهران می تواند به شرق نگاه کند و ببیند که چگونه قابلیت های هسته ای اسلام آباد، آن را از وارد شدن در جنگ با هند حفظ کرده است. و همچنین می تواند به غرب بنگرد و ببیند که چگونه قابلیت های اعلام نشده تل آویو، همسایگانش را از حمله به آن بازداشته است.»

"راجر شاناهان" در جمع بندی مطالب خود این موضوع را مطرح می کند که ایران قابلیت های هسته ای خود را به عنوان "سپر نهایی" می بیند و نه به عنوان یک "شمشیر".

   باید گفت، نگارنده این مقاله که نظرات مطرح شده در این زمینه از سوی تحلیلگران را فاقد دقت فکری کافی می داند، خود نیز در تحلیل اهداف برنامه هسته ای ایران به خطا رفته است. شاید دقت نظری که از نگاه وی، گمشده تحلیل گران غربی در بررسی برنامه هسته ای ایران است را بتوان در مقاله ای که ماهنامه آمریکایی "کانتر پانچ" (Counterpunch)، در اوایل ماه جاری به قلم "جاناتان پاور" منتشر نمود، جستجو کرد.

در این مقاله که تحت عنوان "ترس ساختگی؛ گمراه کردن جهان در مورد بمب ایران" منتشر شد، نگارنده با بررسی تلاش دولت آمریکا برای تخریب چهره جمهوری اسلامی و سنگ اندازی در برنامه هسته ای این کشور، بیان می کند که رهبران ایرانی به خاطر پایبندی به اعتقادات اسلامی و اخلاقیات، اساسا به دنبال دستیابی به سلاح هسته ای نیستند.

  در این مقاله آمده است:

«مطلبی هست که می خواهم در مورد نگاه اسلام به اخلاقیات بگویم؛ آیت الله خمینی و خامنه ای، که به صورت متوالی روحانی ارشد و رهبران عالی مقام ایران بوده اند، در موارد متعددی به وضوح بیان کرده اند که ساخت بمب هسته ای با اعتقادات اسلامی و احکام فقهی مغایرت دارد. به نظر من باور کردن این اظهارات، سخت نیست.

در طول جنگ تلخ و وحشیانه صدام حسین، که ایران دو میلیون نفر از مردم خود را از دست داد، این کشور حاضر به استفاده از سلاح شیمیایی نشد حتی با وجود آنکه عراق از این سلاح استفاده کرد.

  آنها بیش از حد غیر اسلامی در نظر گرفته شده اند. ایران به اصول اخلاقی خود پایبند بوده است. همانطور که شما می توانید درک کنید، عملکرد مذهبی ایران امروز با داعش و طالبان پاکستان بسیار متفاوت است.

  اما آمریکا بر اصول اخلاقی غربی خود استوار نبوده است؛ چه این اصول بر اساس اعتقادات مسیحیت در نظر گرفته شود، و یا با ارزش های غیرمذهبی و سکولار سنجیده شود. آمریکا نیز مانند برخی دولت های اروپایی، در طول جنگ بلند مدت صدام حسین با ایران، سلاح های پیشرفته و اطلاعات در اختیار وی قرار می داد.»