رسالت خبری یا شهرت طلبی رسانه ای؟

آن روز علی اکبر ولایتی با بیان این  که تأسیس این نمونه خبرگزاری ها کمک شایانی به مقابله با توطئه های غربی به خصوص در منطقه خواهد کرد، اظهار داشت: دو موضوع مهم و کلیدی بیداری اسلامی و سپس اطلاع رسانی جریان بیداری اسلامی در منطقه در این رابطه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

اما با نگاهی گذرا  به کارنامه یک ماهه این خبرگزاری بیداری اسلامی، به رویکرد جذب مخاطب به هر نحو خواهیم رسید.

در شمار اخبار این خبرگزاری که قرار بود مژده ای باشد برای بیداری اسلامی و رسانه ای باشد برای حقوق اجحاف شده برادران و خواهران دینی ما در منطقه که توسط رسانه های ضدانقلاب و خارجی بایکوت خبری می شوند، اما ظاهرا جذب توریستی مخاطب به هر نحو برای دست اندرکاران ایشان خوش آیند تر آمده که اهم اخبارشان را به جریان های انحرافی و فراری ها و ضد انقلاب ها اختصاص داده است.

روز گذشته بود که تسنیم تصمیم به مصاحبه مستقیم خبری با نیک آهنگ کوثر، کاریکاتوریست خارج نشین کرد.

هرچند "تسنیم" در انجام این رسالت نیز خیلی موفق نبود و مصاحبه با ضدانقلاب فراری را به دو سوال کاملا معمولی ختم کرد اما این سوال برای همیشه در ذهن مخاطبان "تسنیم"  هک شد که  ضرورت ارتباط مستقیم یک خبرگزاری بیداری اسلام با یک ضد انقلاب خارج نشین و موضوعی غیر مرتبط با رسالت اصلی سایت چه بود؟



شایسته سالاری از دیدگاه تسنیم!   

سوال بعدی که مطرح میشود اینکه چگونه یک روزنامه نگار هتاک که برای جذب مخاطب در سایت خود (خودنویس) از پرداختن به هيچ گونه مطلبي ابا ندارد شایستگی مصاحبه با خبرگزاری بین المللی بیداری اسلامی را کسب می کند؟

 سال گذشته كه دختر نوجوان مصري براي مطرح شدن خود عكس هاي عريانش را بر روي اينترنت منتشر كرده بود تا حدود يك ماه سوژه اصلي اين سايت برهنه شدن اين دختر بود.

جالب تر از همه تحليل هايي بود كه از اقدام اين دختر نوجوان در اين سايت مطرح شد، تحليل هاي مضحكي كه صداي اعتراض مخاطبينش را نيز بلند كرده بود.

در يكي از اين تحليل ها، نويسنده اين اقدام را نماد مبارزه مردم مصر عليه اسلام ناميده بود، اين تحليل به قدري غير واقعي بود كه يكي از مخاطبين سايت در بخش نظرات كاربران آن اين چنين نوشته بود: حالا اين دختر مصري يك كاري كرد ... اگر يك مرد اين كار رو مي كرد شما كاري به كارش نداشتيد.

حال باید دید که "تسنیم" چه ویژگی خاص و منحصر به فردی در این شخص دیده است که به ارتباط مستقیم با وی پرداخته است؟

فحاشی به ساحت نورانی یک مرجع تقلید دلیل محکمی برای تسنیم نیست؟

همانطور که اهالی سیاست می دانند در زمان حاکمیت جریان اصلاح طلب، فحاشی های متعددی به ساحت آیت الله مصباح یزدی صورت پذیرفت.
به قولی می توان بیان کرد که هر کس قصد داشت خود را مدافع آزادی بیان و شعارهای رنگارنگ توخالی اصلاح طلبان نشان دهد باید قلمی و قدمی در راه توهین به این استاد بزرگ حوزه ی علمیه ی قم برمی داشت

سه هفته پیش از انتخابات مجلس ششم در بهمن ماه سال ۱۳۷۸به خاطر کاریکاتور موسوم به «استاد ..... » که به تمسخر آیت‌الله مصباح یزدی پرداخته بود، طلاب و اساتید حوزه در قم و دیگر شهرهای مذهبی سه روز تجمع کردند که بعد از دستگیری کوثر، با پیام مقام معظم رهبري این تجمع پایان یافت. وی بعدها پس از فرارش از ایران، در کاریکاتورهایش از عنوان «.....» برای مصباح یزدی استفاده کرده ‌است.

هر چند کوثر  پس از آن توسط دستگاههای قضایی دستگیر شد اما  در سال ۱۳۸۱ نامزد مستقل شورای شهر تهران شد و همراه با گروهی، ائتلاف سبز را راه انداخت. در تیر ماه ۱۳۸۲ از کشور خارج شد و از آن زمان ساکن کاناداست.

چندی بعد فرید حائری‌نژاد، تهیه کننده وقت در تلویزیون سی.بی.سی کانادا، فیلمی با عنوان «جنگ وبلاگ‌نویس‌ها» درباره نیک آهنگ کوثر و آنچه بر او گذشته ساخت. این مستند برنده جایزه جشنواره جهانی فیلم و ویدئوی کریستوفر کلمبوس در اوهایو آمریکا شد كه از جمله جشنواره هاي ضد مسلمانان است.

همچنین کوثر عضو سندیکای نیویورک تایمز بوده و کارهایش در نیویورک تایمز، واشنگتن پست، گاردین، گلوب اند میل کانادا، تورنتو استار و دیگر نشریات بین‌المللی منتشر شده است.


بلندگوي فتنه گران
کوثر هم نوا با سران فتنه در ايران كوشيد تا بر تاثير شايعه هاي مطروحه بيافزايد. زهرا رهنورد، همسر میرحسین موسوی در مصاحبه با خودنويس ضمن طرح این ادعا که از اول انقلاب تحت فشار و سانسور قرار داشته، علنا روزگار حیات مبارک امام خمینی(ره) را مورد تخطئه قرار داد و به اعدام برخی عناصر وابسته به گروهک های محارب در آن زمان حمله کرد.
وي ادعا كرد: اینکه امام می گفت نگذارید انقلاب به دست نامحرمان و نااهلان بیفتد، اکنون دقیقا این اتفاق افتاده است.

با این اوصاف جا دارد تا خبرگزاری با عنوان بیداری اسلامی، افق بهتری را در رسالت خبرنگاری خود ترسیم کند تا آن که به فکر جذب مخاطب از هر راهی شود.
چرا که خیلی زودتر از اینها، رسانه های خارجی این راه ها را طی کردند اما بعدا ها تنها شایسته دریافت لقب "بنگاه های دورغ پراکن" شدند.