سوگواران عزای ضامن آهو در استان البرز حدیث عشق را روایت کردند

گروه استانی«تیترک» ،مردم ولایت مدار و دوستدار امام رئوف حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) همچون دیگر عاشقان حریم کوی یاردردیگر نقاط کشورمان دوشنبه شب و صبح روزسه شنبه با شرکت درآیین های معنوی که به مناسبت شهادت آن امام همام برگزار شده بود اشک ماتم ریختند.

به همین مناسبت هیات های عزاردای "ایران کوچک" در مساجد و حسینه های این استان با برگزاری آیین های ویژه سینه زنی و مداحی معرفت و ارادت خود را به هشتمین امام شیعیان ابراز داشتند.

همچنین آیین های سوگواری با حضور علما و روحانیون مقیم و اعزامی از حوزه های علمیه در شهرها و روستاهای استان البرز برگزار و سخنرانان درباره فضایل و مکارم اخلاقی و معنوی حضرت امام رضا (ع) سخن گفتند.
همزمان با کلانشهر کرج، در دیگر شهرها و بخش های استان البرز  نیز مراسم عزاداری به مناسبت سالروز شهادت امام هشتم با حضور خیل عظیم عاشقان ولایت برگزار شد.


نام مبارک امام(ع) «علی» و مشهورترین لقب ایشان «رضا» و «عالم آل محمد» به شمار می رود. ابوالحسن، ابوالحسن ثانی و ابوعلی کنیه ایشان و صابر، زکی، ولی، فاضل، وفی، صدیق، رضی، سراج الله، نورالهدی، قرة عین المؤمنین، مکیده الملحدین، کفوالملک، کافی الخلق، رب السریر و رئاب التدبیر از دیگر لقب های امام رضا(ع) محسوب می شوند.

ابوالحسن در دوره کودکی از اندوخته های دانش پدر بزرگوارش بهره مند شد و سال ها در جوار هفتمین پیشوای شیعیان به هدایت مردم، تبیین معارف دینی و سیره نبوی پرداخت تا آن هنگام امام موسی کاظم(ع) به شهادت رسید و امام رضا(ع) ماموریت الهی و رسالت سنگین امامت را در 35 سالگی بر عهده گرفت.

عالم آل محمد(ص) در دوره یی زندگی می کرد که حکومت بنی عباس با ظلم و ستم بر مردم و علویان حکم می راند و از آنجایی که مخالف ائمه معصومین بود، به آزار و اذیت آنان می پرداخت. امام رضا(ع) درمدت 20 سال رسالت الهی خویش برای هدایت مردم و دفاع از حقانیت اسلام، شاهد خلافت هارون الرشید، امین و مامون عباسی بود.

هارون الرشید از همان ابتدا توطئه ی قتل امام(ع) را در سر می پروراند اما با مرگش و بر تخت نشستن امین فرزند وی، نقشه های او اجرا نشد. دیری نپایید که مامون برای رسیدن به خلافت، برادرش امین را به قتل رساند و در کنار وزیر با تدبیر خویش، فضل بن سهل شرایط حکمرانی بر کشور را فراهم کرد و بر تخت خلافت تکیه زد.

هنگامی که مامون به خلافت رسید، آشفتگی همه کشور را فرا گرفته بود و پایه های حکومت وی متزلزل شده بود، شورش های بسیار در خراسان علیه خلافت مامون، قیام علویان و نفوذ قدرت معنوی امام رضا(ع) در میان مردم سبب شد تا مامون احساس ترس کند. در چنین شرایطی مامون برای از میان بردن شورش ها و آرام کردن مردم، توطئه یی را طراحی کرد.

وی برای مستحکم کردن پایه های خلافت خویش خواهان واگذاری خلافت به امام رضا(ع) شد و در کنار آن از جایگاه امام(ع) برای آرام کردن علویان استفاده کرد.

مامون در نخستین اقدام با مشورت فضل بن سهل، امام رضا(ع) را به خراسان دعوت کرد. در ابتدا ضامن آهو دعوت مامون را نپذیرفت اما با اصرار پی در پی وی که همراه با تهدید بود، ایشان را مجبور کرد تا به دعوت مامون جواب مثبت بدهد.

پس از آن، امام رضا(ع) به مرو مرکز خلافت آن روز بنی امیه رفت و در آنجا با استقبال پرشور مردم به مجلس مامون که همه بزرگان و سران حکومت در آن جمع شده بودند، وارد شد و چون ساعتی گذشت مامون پیشنهاد خود را مطرح کرد و گفت: «...ای فرزند رسول خدا من به فضیلت، علم، زهد، پارسایی و خداپرستی شما پی بردم و دیدم تو از من به خلافت سزاوارتر هستی، اراده کردم که از خلافت کناره گیری کنم و آن را به شما تفویض کنم.»

امام رضا(ع) به مدت دو ماه از پذیرفتن این پیشنهاد خودداری کرد، اما با اصرار مامون، این مقام را پذیرفت و خلیفه بنی عباس، در رمضان 201 هجری قمری ولایتعهدی امام(ع) را به صورت رسمی در همه سرزمین های اسلامی اعلام و به نام آن حضرت سکه ضرب کرد.

پس از مدتی با افزایش محبوبیت امام رضا(ع) نزد مردم، مامون که پایه های خلافت خویش را در خطر می دید، تنها راه چاره را در این امر دانست تا چهره ایشان را نزد مردم و بزرگان آن روز مخدوش سازد، بنابراین جلسه های مناظره ای را میان امام رضا(ع) و دانشمندان علوم مختلف از سراسر جهان تشکیل داد، اما با علم و تدبیر هشتمین پیشوای شیعیان این جلسه ها با پیروزی ایشان بر دانشمندان آن روزگار پایان یافت و همه نقشه های وی را بی اثر کرد و این گونه بر جایگاه علمی امام(ع) و محبوبیت ایشان نزد مردم افزوده شد تا آن هنگام که مامون عرصه سیاست و حکمرانی را بر خود تنگ دید و دیگر نتوانست وجود امام رضا(ع) را برتابد، بنابراین دستور داد تا امام رئوف را در سی ام صفر 203 هجری قمری مسموم کنند و به شهادت برسانند.