با پخش صحنه‌های حذف شده‌ی «مختارنامه» ذهن مردم آسیب دید
به گزارش گروه هنر و سینما «تيتريک»، حجت‌السلام سجاد نظرزاده تاکید کرد: چنین مسائلی هر قدر هم هنرمندانه صورت گیرد، معمولا با سلیقه‌ی بعضی جور درمی‌آید و با سلیقه‌ی بعضی هماهنگ نیست. حضرت ابوالفضل (ع) در بین همه‌ی مردم چه مذهبی و چه غیرمذهبی، قداست خاصی دارد و وقتی چهره او را به تصویر می‌کشیم، عده‌ای می‌پسندند و عده‌ای نمی‌پسندند و باعث شکستن قداست آن می‌شود.
او تاکید کرد: استفاده از هنر در محسوس کردن معنویات طوری است که ذهن فرد را به سمت دیگری می‌برد؛ مثلا اگر بخواهیم شخصیت مختار را در ذهن بیاوریم، ذهنمان ناخودآگاه به سمت چهره‌ی فریبرز عرب‌نیا می‌رود و در مورد عمر سعد، مهدی فخیم‌زاده را به یاد می‌آوریم.
این کارشناس مذهبی سپس به مساله‌ی فاجعه‌زدایی از برخی موارد اشاره کرد و گفت: احساس می‌کنم بعضی آدم‌های خوشنام صداوسیما باعث فاجعه‌زدایی از برخی موارد می‌شوند؛ مثلا وقتی به جنایت عاشورا فکر می‌کنیم، احساس می‌کنیم عده‌ای وجود داشتند که مثل گرگ و کفتار برخورد کردند، اما همین حالت وقتی در سریال «مختارنامه» نمایش داده می‌شود، یک سپاه منظم و شیک را نشان می‌دهد که همه لباس قشنگ پوشیده‌اند و منتظر فرمان هستند. این باعث گندزدایی از فاجعه می‌شود.
او ادامه داد: هنر مثل تیغ دو لبه است. هم باعث تهییج احساسات می‌شود و هم عمق برخی از فاجعه‌ها را از ذهن پاک می‌کند؛ مثلا در روایات هست که در حادثه عاشورا از سم اسب‌ها گوشت شهدای عاشورا تکه تکه پرتاب می‌شد، اما آیا هنر امروز ما می‌تواند آن را نشان دهد که مسلما پاسخ منفی است.
نظرزاده بار دیگر به عینی کردن شخصیت‌های مذهبی اشاره کرد و توضیح داد: وقتی هنر وارد چنین مقوله‌ای می‌شود و آن را به یک امر محسوس تبدیل می‌کند که در خیلی از موارد هم نمی‌توانیم آن را خوب از آب در بیاوریم، مردم ممکن است بگویند الحمدالله ما فکر می‌کردیم این حادثه خیلی بدتر بوده که خدا را شکر نبود. به علاوه در ذهن خیلی از مردم این تقدس شکسته می‌شود.
او تصریح کرد: پایین‌ترین مساله‌ای که ممکن است اتفاق بیفتد، صدمه زدن به ذهن کسانی است که چنین تصویری را قبول ندارند. در قضیه مختار و با پخش صحنه‌های حذف شده‌ی مربوط به حضرت ابوالفضل (ع) در سریال «مختارنامه» هم ذهن نیمی از مردم آسیب دیده است.
عضو هیات علمی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی ادامه داد: به نظر من عرصه هنر، عرصه‌ای است که باید خط قرمزهایش را رعایت کنند. یکی از شبکه‌های قطری چهره امام حسن (ع)، امام حسین (ع) و خلفا را پخش کرد ولی هدف آنها تقدس‌شکنی بود و چون هدفمند کار می‌کنند، سعی می‌کنند خطاهای انسانی را نیز در آن جا بدهند. ما نباید به بهانه اینکه کارمان اثرگذار است، با آنها همراه شویم.
با طرح یک سوال پاسخ تان را می دهم
مقام انبیا بالاتر است یا حضرت عباس؟
چطور چهره آنها در سینما بی مهابا پخش می شود حتی نسبت های نا روا بر خلاف نص قرآن نیز به آنان داده می شود اما به شخصیت های مذهبی شیعه که رسید مقدس می شود اگر نشان ندادن چهره احترام است مسئولین و فیلم سازان دقت فرمایند که درباره انبیایی چون حضرت یوسف، عیسی مسیح، و سریال حضرت موسی که در حال ساخت هست نیز رعایت شود.
به اعتقاد من بیشتر هم هست
ببین دوست عزیز هر کسی از حضرت عباس توی ذهنه خودش یه دیده خاصی داره ، مثلا اون عباسی که توی ذهنه منه با اون عباسی که توی ذهنه شماست متفاوته...
واسه همین اگه دیده یک نفر به حضرت عباس نسبت به عباسِ توی فیلم بالاتر باشه ، با دیدن این ویدئو تغییراتی واسش بوجود میاد...
چون عباس واقعی خیلی از عباس توی فیلم بالاتـــــ ـــــــــر بود
یا ابوالفضل العباس
با مریم مخالفم...جواب سهیلا نظر اول
قودره‌ت-وْ-آللاه اوْغلۇیام من، حیدر-ی-کررار-ی-ثانی
یادیگار-ی-نامدار-ی-غازی-ی-بدر-وْ-حنینم
حیدر-ی-کررار آتامدێر، مرتضی‌یه نور-ی-عئینه‌م
هم سپه‌هسالار-ی-لئشگه‌ر، هم علمدار-ی-حۆسئینه‌م
ائیله‌ره‌م ظاهیر بۇ چؤلده، صوله‌ت-ی-شیر-ی-خۇدانی
بنازم نفس شا عر را که گفته
من ابولفضلم ای جماعت که آوازه یشهرتم جهان را پر کرده
من پسر قدرت خدایم من دومین حیدر کرارم
من یادگاری قاضی جهان و فاتح جنگ بدر و حنینم
حیدر کرار پدرم است من نور چشم اویم
هم سپه دار لشگر حوسینم هم المدار اوهستم
در این صحرا قدرت و توان شیر خدا را باز می اورم