نظر خدا و دين در مورد" عشق"؟!

عشق و علاقه به همجنس فقط تا زماني مي­تواند مفيد و سازنده باشد كه به صورت معمول و طبيعي آن باشد و براي فرد وابستگي و دغدغه­اي ايجاد نكند. اما اگر بيش از حد باشد، مانند آنچه براي شما پيش آمده است، يا اين علاقه خداي ناكرده به محدوده لذت جنسي و شهواني كشيده شود، اين حتي از نظر روان­شناسي نيز نوعي انحراف جنسي محسوب مي­گردد كه بايد آن را درمان كرد.

علاقه شما به دوستانتان، البته خيلي هم نادر نيست. افراد زيادي هستند كه در سنين بلوغ به خاطر نيازهاي عاطفي دوران بلوغ و چون هنوز ازدواج نكرده­اند و آن نيازها تأمين نمي­شوند، ناخودآگاه به جنس موافق گرايش پيدا مي­كنند و آن نيازها را در ارتباط صميمي خود با جنس موافق تأمين كنند. اين مسأله، هم بين پسرها ديده مي­شود؛ و هم ميان دخترها.

از آنجا كه اين علاقه و گرايش، به وابستگي و افراط در علاقه كشيده مي­شود و فرد را با اضطرابها و دغدغه­هايي مواجه مي­كند و نيز چون در پاره­اي مواقع جنبه جنسي پيدا مي­كند و فرد به گناه آلوده مي­شود، توصيه جدي ما اين است كه از اينگونه ارتباطها دوري كنيد. شاهد اين مطلب هم مشكلاتي است كه اكنون براي شما به وجود آمده­اند؛ از جمله وابستگي به دوستتان، اكنون براي شما دردسرساز شده است. افراط در اينگونه وابستگي­ها مي­تواند به زندگي آينده شما نيز به صورت جدي آسيب برساند. زيرا هزينه­كردن بيش از حد عواطف براي دوستان، باعث مي­شود در آينده نتوانيد روابط عاطفي و جنسي مطلوبي با همسر خود داشته باشيد. چون هر انساني داراي يك منبع محدودي از انرژي رواني است.

در مورد علاقه شما به دوستانتان احتمال مى‏رود دو غريزه با يكديگر تداخل نموده‏اند: 1- غريزه زيباپسندى، 2- غريزه جنسى. در بسيارى از موارد اين دو با يكديگر آميخته و خلط مى‏شوند. براى جداسازى اين لازم است شما انتخاب نامزد نماييد تا اين غريزه به طريقى ارضا شده و جهت خاص خود را بيابد و غريزه زيبا پسندى كه مى‏تواند درمسير صحيح معنوى قرار گيرد و به سوى ذات جميل على الاطلاق رهسپار شود و قربانى يك غريزه حيوانى نگردد.

صرف علاقه و محبت به شخص و يا چيزى امرى ممنوع وكارى محرم نيست. ولى لغزشگاهى است كه در صورت مراقبت نكردن ممكن است آدمى را به قعر پرتگاه بياندازد. در رابطه با مشكلى كه با آن مواجه هستيد توجه به چند نكته الزامى است: 1) دوست و دوست يابى از نيارهاى واقعى زندگى است و داراى فلسفه خاصى است. اما آنچه مهم است اين كه در اين راستا همچون ديگر جنبه‏هاى زندگى رعايت اعتدال لازم و ضرورى است. به عبارت ديگر: علاقه شما به دوستتان احساسى پاك و لطيف است اما همواره بايد عواطف با تعقل همراه باشند. ولى به نظر مى‏رسد عقل و منطق اين مقدار علاقه را تأييد نكند. 2) انسان در برابر هر يك از نعمت‏هاى الهى - از جمله دوست خوب - همواره بايد بداند كه بالاخره روزى آن را از دست خواهد داد. بنابراين دل سپارى در برابر هر چيز بايد به گونه‏اى باشد كه فقدانش موجب آزار انسان نگردد. 3) سعى كنيد با افراد ديگر صلاحيت‏دار طرح دوستى بريزيد و روابط اجتماعى خود را افزون سازيد تا عمل جانشينى به طور عادى انجام گيرد. 4) حالت شما تا حدودى از مظاهر تجرد در جوانى است و اقدام به مسأله ازدواج به كلى مشكل شما را ريشه كن خواهد ساخت. خداوند با حكمت و دانش گسترده خويش همراه با غرايز و نيروهاى ديگر، «غريزه جنسى» را نيز در انسان آفريده است كه به هنگام بلوغ شكوفا مى‏شود و اگر به درستى رهبرى نشود، ناگزير طغيان مى‏كند و شخص را به راه‏هاى انحراف و سقوط مى‏كشاند و براى كنترل و هدايت درست اين غريزه راه‏هاى متعددى وجود دارد كه از جمله آنها، ازدواج است.

بدون ترديد انسان داراي يك سلسله نيازهاي مادي و غيرمادي است و رشد و كمال او نيز در گرو ارضاي صحيح و به موقع اين نيازهاست. يكي از مهمترين نيازهاي انسان، نيازهاي عاطفي است. عواطف انسان از بدو تولد تا پايان عمر بايد ارضا شود و الا دچار مشكل مي شود. نياز به محبت ورزيدن به ديگران و مورد محبت ديگران واقع شدن دقيقا يك نياز عاطفي است. اين نياز در طي مراحل مختلف رشد و در مراحل گوناگون زندگي شكل هاي مختلفي پيدا مي كند و در هر دوره اي به گونه اي متناسب با آن زمان بايد ارضا شود.

در دوره نوزادي از طريق والدين به خصوص مادر با بوسيدن نوزاد، در آغوش گرفتن او و نگاه هاي محبت آميز مادر به او و با چسباندن او به خود نياز كودك ارضا مي شود. در اين دوره تأمين نيازهاي عاطفي كودك به اندازه نيازهاي فيزيولوژيكي مانند آب و غذا و پوشاك براي رشد نوزاد ضرورت دارد. در دوره كودكي تأمين اين نياز توسط اعضاي خانواده و همه كساني كه به نحوي با كودك ارتباط دارند تأمين مي شود. در دوره نوجواني از طريق دوستان و گروه همسالان و در دوره جواني از طريق دوستان، خويشاوندان و همسر به اين نياز پاسخ داده مي شود. روان شناسان علت وابستگي انسانها را به يكديگر همين نيازهاي عاطفي مي دانند. اگر اين نيازها از همان اول به طور صحيح و به موقع تأمين شود نوزاد، كودك و نوجوان وابستگي ايمن پيدا مي كند و الا وابستگي ناايمن و مرضي در او شكل مي گيرد يعني در عين حال كه به ديگران وابسته است ولي احساس امنيت كافي نيز نمي كند و مستعد انواع اختلالات رواني مانند بيماري هاي اضطرابي، افسردگي و... مي شود و دير يا زود به دامن يكي از اين بيماري هاي رواني فرو مي غلتند.

گفتني است اساس و پايه دوستي ها در سن نوجواني و جواني كه با جذبه و شور زيادي همراه است، غالبا بر مبناي عواطف و احساسات شكل مي گيرد و نه بر اساس منطق و عقل. مقدمه اين دوستي ممكن است جذابيت يك فرد از نظر ظاهري يا شخصيتي يا پاره اي از صفات اخلاقي باشد كه او را براي فرد ديگر دوست داشتني مي سازد كه توانسته در روح و روان او تأثير عميقي بگذارد و خلأ عاطفي اش را به وسيله آن پر كند. ماهيت اين دوستي گرچه در ابتدا دوستانه، پاك و بي شائبه است، ولي امكان آلوده شدن آن به مسايل ديگر وجود دارد. زماني كه اين علاقه به اوج خود مي رسد، آنها را دچار سرگرداني مي كند كه اكنون چه بايد بكنند. اين سرگرداني ممكن است با بعضي آثار مخرب ديگري همراه شود. لازم به ذكر است جواناني كه از روحيه عاطفي بيشتري برخوردارند و اجتماعي تر و خونگرم هستند تحت تأثير احساسات و عواطف ديگران بيشتر واقع مي شوند.

از علائم دوستي اطرافي، وابستگي زياد به دوست است و عدم رعايت اعتدال در دوستي و نداشتن حد و مرز در دوستي البته علاقه و وابستگى به دوستان تا وقتى كه موجب اخلال در برنامه زندگى و كارى انسان، مزاحمت با حقوق والدين، مشغوليت ذهن و ضعف اراده و عدم اعتماد به نفس و ضعف ايمان نگردد اشكالى ندارد، بلكه اگر در راستاى اصلاح و قوّت بخشيدن به اين امور باشد بسيار خوب و مفيد خواهد بود، البته بهترين سياست در اين مسائل، ميانه‏روى است و زياده‏روى و افراط در آن موجب به وجود آمدن مشكلات ذكر شده خواهد گشت پس سعى كنيد خود را قانع كنيد كه افراط در اين زمينه به ضرر روح و سلامت روان شماست.

علاوه بر اين افراط در اين گونه دوستى‏ها گاهى اثر عكس مى‏گذارد و روابط دوست با انسان به جاى گرمى به سردى مى‏گرايد. زيرا افراط موجب به وجود آمدن توقع زياد مى‏گردد و ممكن است يك طرف نتواند پاسخگوي اين توقعات باشد.

همچنين تذكر اين نكته ضروري است كه افراط در اينگونه وابستگي ها به زندگي آينده آنها به صورت جدي آسيب مي رساند زيرا با هزينه كردن عواطف بيش از حد معمول با دوستان، باعث مي شوند در آينده نتوانند روابط عاطفي و جنسي مطلوبي با همسر خود داشته باشند زيرا هر انساني داراي يك منبع محدودي از انرژي رواني است و همين طور كه توانايي جسماني او محدود است انرژي هاي رواني او نيز محدود است بنابراين بايد اين انرژي ها را به موقع، به تدريج و با احتياط هزينه كرد.

يكي ديگر از آسيب هاي خطرناك وابستگي هاي افراطي، ضعيف شدن اراده و محدود شدن قدرت انتخاب است زيرا افراد وابسته در تصميم گيري هاي خود نيز به ديگران وابسته مي شوند و نمي توانند به موقع و به نحو صحيح تصميم بگيرند.

دوست هاي افراطي در طولاني مدت مي توانند آسيب زننده شوند پس بايد رعايت اعتدال حفظ شود. مطمئنا با مطرح شدن موضوع ازدواج و وارد شدن به مرحله جديدي از زندگي ادامه و قطع اين نوع ارتباطات شديد عاطفي مي تواند اصل موضوع ازدواج و گاهي روابط با همسر آينده را تحت تاثيرقرار دهد. لذا بهتر است سطح اين دوستي را بحد طبيعي نرمال رساند و از علاقه شديد و در حد عشق به دوست پرهيز كرد.

اكنون با توجه به آنچه بيان شد در پاسخ شما براي داشتن دوستي در حد اعتدال و خارج از افراط و تفريط نكات و راهكارهاي زير ارائه مي گردد اميد است با مطالعه دقيق و عمل كردن به آنها مشكلتان حل گردد:

1. براي شبانه روز خود برنامه دقيق و مشخصي داشته باشيد. از بيكاري اجتناب كنيد و اوقات خود را بيهوده نگذرانيد.در اين برنامه ريزي زماني را براي همراهي با ايشان در نظر داشته باشيد و سعي نماييد در غير اين زمان از ارتباط با ايشان خودداري نماييد. اساسي ترين و در عين حال آسان ترين كار اين است كه سعي كنيد ارتباط خود را با آن فرد محدودتر كنيد.سعي نماييد فاصله ديدارهايتان را به تدريج افزايش دهيد يعني زمان را در طول روز، هفته و ماه به حداقل برسانيد.مثلا در ابتداي هفته اول 2 ساعت و در انتهاي هفته اول به 30/1 ساعت برسانيد و همين طور ابتداي هفته دوم تا انتهاي هفته دوم اين زمان را كمتر نماييد.. اما براي اين كه خلأ عاطفي به جود آمده از آن را پر كنيد لازم است به فعاليت هاي هنري، فكري و عملي روي بياوريد و خود را به آنها مشغول كنيد تا به تدريج اين فعاليت ها جايگزين آن روابط قبلي شود. امام علي(عليه السلام) در اين باره مي فرمايد: «نفس خود را اگر مشغول نكني، او تو را مشغول مي كند» شما بايد از همين الان اين كار را هر چند برايتان سخت باشد انجام دهيد.

2. فعاليت هاي ورزشي به شرطي كه متناسب با سن و جنس شما باشد، علاوه بر اين كه موجب پرورش جسم و صحت آن مي شود، روحتان را نيز پاكيزه مي كند. شما با ورزش كردن و خصوصا اگر سعي كنيد به صورت شركت در مسابقات و تيم هاي ورزشي باشد، دل و انديشه و بدن خود را به آن مشغول مي كنيد و انرژي هاي متراكم خود را به شكلي سالم برون ريزي و تخليه مي نماييد. بدين ترتيب چيزهايي كه اكنون شما را به اين دوستي افراطي جذب كرده، كشش و جذابيت خود را از دست خواهد داد.

3. يكي از نيازهاي عاطفي و رواني دوران بلوغ، ازدواج است. ازدواج به دليل اين كه در آن ارتباط عاطفي دو طرفه است و با ويژگي هاي رواني انسان تناسب دارد، راه حل مناسبي براي حل اين مسئله مي تواند باشد.

4. تقويت بعد معنوي و ايمان قلبي: اگر سعي كنيد همراه ورزش و تحصيل و پرداختن به فعاليت هاي هنري و علمي، به عبادت و ايجاد رابطه قلبي با خداي مهربان و بزرگ، يعني كسي كه همه زيبايي ها از اوست، اهميت بيشتري دهيد، بسياري از دغدغه هاي فكري آزاردهنده شما برطرف خواهد شد. در حديثي آمده: «شخصي از امام صادق(عليه السلام) پرسيد: علت گرفتار شدن برخي دل ها به عشق چيست؟ فرمود: دل هايي كه از ياد و محبت خدا خالي است گرفتار اين گونه عشق ها و دوستي هاي بي ارزش مي شود». بنابراين هر چه انسان خود را به خدا و معنويت نزديك تر كند، از اين دلبستگي هاي دردآور دورتر مي شود. پيشنهاد ما در اين باره اين است كه سعي كنيد برنامه اي منظم براي عبادت و خلوت كردن با خدا داشته باشيد. برنامه هايي مثل قرائت منظم قرآن در شب ها و صبح ها، نماز اول وقت و با حضور قلب، دعا براي امام زمان(عج الله و تعالي فرجه الشريف) و ايجاد رابطه قلبي با آن حضرت (مانند اين كه هر روز صبح دعاي عهد را كه در پايان مفاتيح الجنان آمده بخوانيد) . توسل به اهل بيت(عليهم السلام) خصوصا امام زمان(عج الله وتعالي فرجه الشريف) و به ياد آنها بودن تأثيرات مثبتي در همه ما مي گذارد. با انجام دادن اين راه كارها به تدريج مي توانيد از دست اين مشكل رهايي يابيد و خود را از بند آن آزاد كنيد.

5. دوستان مختلف و متعددي را براي خود شناسايي كنيد و با آنها طرح دوستي بريزيد و با فرد مورد نظر يا فرد ديگري به عنوان تنها دوست خود ارتباط نداشته باشيد.

6. خداوند هر كس را به نحوي مي آزمايد وشايد آزمون شما تصميم گيري درباره ي همين مورد حساس باشد پس بدانيد نمرات بالا در امتحان باعث آرامش وشادي هميشگي درون وروان انسان خواهد شد.

7. سعى كنيد نسبت به دشوارى دورى از دوستتان خونسرد باشيد. مسلما به تدريج رنج اين فراق كاهش خواهد يافت و عادى خواهد شد.

8. افكار خود را كنترل كرده واشتغالات ذهني مفيد براي خود فراهم كنيد.

9. نكته مهم در صورت ترك رابطه اينكه بايد جدايي به صورت غير ملموس وكاملا طبيعي اتفاق بيفتد وعلت آن را حتي دوست شما نفهمد.

اين نكته مهم را فراموش نكنيد كه در روزها و موقعيت هاي نخستين عمل كردن به اين راهكارها و دل بريدن از اين حالت سخت و چه بسا ناممكن جلوه كند اما بايد توجه داشته باشيد كه به گفته ي امام علي(عليه السلام) با ارزش ترين كارها دشوارترين آنهاست پس اين حالت نشان از ارزشمندي و اهميت تصميم شما دارد و بايد در مسير عمل كردن به اين تصميم بجا و ارزشمند گامهاي بهتر و بلندتر برداريد. خوب است خاطر نشان سازيم كه دشواري اين عمل تا چند هفته است و بعد در مسير راهوار و هموار خوبيها قرار مي گيريد. انشاء الله

جهت مطالعه و مراجعه در اين زمينه كتابهاي ذيل را معرفي مي نماييم:

1- دوستي در قرآن و حديث , نوشته آقاي ري شهري

2- دوستي و دوستان , نوشته آقاي سيد هادي مدرس , ترجمه حميدرضا شيخي و حميدرضا آژير, از انتشارات آستان قدس رضوي , 1376

3- آئين دوستي (دوست يابي) نوشته ديل كارنگي , انتشارات پيمان 1378

4- آئين دوستي در اسلام , نوشته آقاي بابازاده

نويسنده : سايت اخلاق و عرفان از مجموعه سايت هاي پرسمان دانشجويي 

http://akhlagh.porsemani.ir