آیا تولید خودرو از گندم و برنج مهمتر است؟ / خودروسازهایی که زیر بار هیچ نظارتی نمی روند

گروه داخلی « تیتریک »؛  در کشور ما کافی است بر اثر یک اشتباه سهوی خودروی شما فقط نیم متر از خط پشت چراغ قرمز عبور کند، همین کافی است تا فورا دوربین های مستقر در چهارراه ها یکصد هزار تومان شما را جریمه کنند. همچنین شما حتی نمی توانید یک روز خودروی خود را بدون بیمه حتی در پارکینگ منزلتان نگه دارید چون حتما بابت آن جریمه خواهید شد.

در این کشور بدون این که به شما اطلاع دهند ناگهان کارت سوخت موتور سیکلت شما را باطل می کنند به این بهانه که از عمر موتور شما ده سال گذشته است ، اما هیچ کس نمی پرسد شاید این موتور سیکلت کمتر از 20 هزار کیلومتر حرکت کرده باشد یا این که از خیلی از موتورسیکلت های داخلی سالم تر باشد.

در این کشور شب می خوابی و صبح می بینی سمند 16 میلیونی را باید حدود 30 میلیون تومان بخری و جالب آنکه کارخانه محترم حاضر نیست خودروی ثبت نام شده شما را نیز به موقع به شما تحویل دهد وقتی هم که اعتراض می کنی می گویند سود پولتان را بگیرید . البته کسی نمی گوید چرا وقتی خودروی قسطی می خری باید 25 درصد سود بدهی اما وقتی پولت را نگه می دارند درصد سود آن نصف این مبلغ است.

در این کشور شما به عنوان یک شهروند بر اثر کوچکترین اشتباه جریمه می شوی و حتی اگر از خارج اتوبوس وارد کنی که تمام استانداردهای آن هم رعایت شده باشد بازهم نسبت به اتفاقات و حادثه های آن باید پاسخگو باشی اما کسی نمی گوید چرا خودروسازها هر سازی می زنند کسی به آنها حرفی نمی زند.

کار آنقدر بالا گرفته است که این خودروسازان محترم رسما حتی قیمت گذاری شورای رقابت را هم قبول نمی کنند و کسی هم آنها را جریمه نمی کند و گوش کسی هم گرفته نمی شود که چرا گفته اید: "خودروسازان این دستورالعمل را اجرا نخواهند کرد، چرا که در صورت اجرا، بر زیان آنان افزوده خواهد شد."

آقای احمد بخش، دبیر انجمن خودروسازان ایران تصریح کرده است: اجرای فرمول جدید قیمت گذاری خودرو که شورای رقابت تصویب کرده است، بر زیان های خودروسازان خواهد افزود. 

اکنون سوال اینجاست که چه کسی باید از این مسئول بازخواست کند.

خودروسازان کشورمان سالهاست که بدون رقیب جدی دست به تولید خودرو می زنند و کسی هم نمی تواند از آنها بازخواست کند چرا که اساسا رقیبی وجود ندارد. هرگاه هم صحبت از واردات خودرو می شود فورا صدای خودروسازان بی رقیب بلند می شود که تولید ملی نابود می شود و هزاران کارگر بیکار خواهند شد و کذا و کذا

سوال اینجاست که چطور ما بعد از حدود 50 سال از تولید کردن خودرو هنوز به هیچ کس پاسخگو نیستیم و هنور یک خودروی کاملا ایرانی تولید نکرده ایم؟

چرا برای خودروی سمند که نام ملی را یدک می کشد باید موتور فرانسوی استفاده کنیم و همه در بازار به دنبال قطعات یدکی اصلی باشند؟ پس واحد تحقیق و توسعه ایران خودرو 50 سال است که چه می کند؟

خیابان های ما پر از ماشین های فرانسوی و کره ای شده و باز مدعی تولید خودروی ملی هستیم. 

جالب اینجاست در حالی مدافع تولید خودرو در داخل کشور هستیم که در همین زمان یکی از بزرگترین وارد کنندگان گندم و برنج دنیا هستیم. ایا بهتر نیست به جای هزینه کردن برای خودروهایی که نه رضایت داخلی دارند و نه قابلیت رقابت خارجی به سراغ کشاورزی رفته و این همه وقت و هزینه مردم و کشور را صرف تولید یک محصول غیر استراتژیک نکنیم.

براستی الان تولید نان و قوت مردم مهمتر است یا تولید خودرویی که هیچ وقت معلوم نشد چه کسی مسئول وضعیت اسفبار آن است.

نیروی انتظامی از دست تولید کنندگان گلایه مند است، مردم ناراضی هستند، قابلیت رقابت نداریم و باز هم عده ای تاکید دارند که باید خودروی داخلی را هر طور که مایل هستند تولید کنند.

تولید خودرو وقتی مفید است که با استفاده از توان ، منابع و دانش داخلی تولید شود نه این که همه چیز آن را از فرانسه بیاوریم و نامش را بگذاریم خودروی ملی.

گاهی فکر می کنم اگر این همه سرمایه را صرف تولید کشاورزی و پیشرفت صنایع دیگر داخلی می کردیم به مراتب شرایط بهتری برای ما ایجاد می کرد ضمن این که تعداد شغل بیشتری هم ایجاد می شد.

واقعا درست است که ما با قطعات فرانسه و کره خودرو تولید کنیم و گندم و برنج و روغن وارد کنیم؟ خرید همین خودرو از فرانسه یا هر جای دیگر دنیا برای ما و مردم ما ارزانتر تمام می شود و آلایندگی کمتری هم به دنبال خواهد داشت.