سینمای امروز در خدمت زندگی وارداتی و هیاهوی رسانه‌های غربی!
گروه سینما «تیتریک» ؛پس از ابراز نگرانی های رهبری در حوزه فرهنگ و نامگذاری سال جدید بر اساس همین نگرانی ها، موجی از مطالبه گری از اهالی فرهنگ برای لبیک به بیاینات رهبر و رفع دغدغه های ایشان به راه افتاد. مطالباتی که متوجه اهالی فرهنگ بود. این مطالبات در حوزه سینما به کارگردان، تهیه کننده، فیلمساز و نویسنده معطوف می شد اما غافل از اینکه برای تحقق یک سینمای انقلابی و پایبند به آرمان ها، قبل از هر چیز این مدیران فرهنگی هستند که باید ضرورت تولد این سینما را درک نمایند.
سینمایی که می خواهد ارزش های انقلاب، دفاع مقدس و سبک زندگی اسلامی را به تصویر بکشد، باید مدیران دغدغه مندی داشته باشد چراکه اگر مدیری دغدغه فرهنگی نداشته باشد و نخواهد نگرانی های رهبری در حوزه فرهنگ مرتفع گردد براحتی می تواند چوب لای چرخ تولیدات گذاشته و از تولد آنها جلوگیری نماید.
بی تعارف باید اذعان نمود فیلمساز و عوامل تولید نیز پیش از هر چیز و در موازات شناخت سلیقه مخاطب، سلیقه مدیران فرهنگی را باید بشناسد تا بتواند مراحل دریافت مجوزش را کوتاهتر نماید در نتیجه طبیعی است که نقش مدیران فرهنگی برای تحقق سینمای انقلابی و تبلور ارزش ها در سینما و در نمایی بالاتر در تمام عرصه های فرهنگی، بسیار پر رنگ تر از عوامل تولید است.
این مدیر فرهنگی است که می تواند با سیاست گذاری و سفارش آثار ماندگار زمینه را برای بازگشت ارزش های از دست رفته به سینما مهیا سازد علی الخصوص در روزگاری که بیت المال نیز به اسارت سینما و فرهنگ درآمده و در چند سال اخیر شاهد تولید فیلم های بی کیفیت و بی هدف با هزینه بیت المال بوده ایم.
سینمایی که از جیب بیت المال استرزاق می کند اما هیچ قرابتی با ارزش های انقلاب و دفاع مقدس ندارد. سینمایی که به اذعان بسیاری از کارشناسان می تواند مهمترین نقش را در فرهنگ سازی و استیلای فرهنگ ناب اسلامی بازی کند، متاسفانه امروز به خدمت سبک زندگی وارداتی درآمده و اسیر هیاهوی رسانه های غربی شده است.
علی ای‌حال باید اذعان نمود که بیماری مُسری سینمای امروز ما در گام نخست با تدبیر مدیران فرهنگی و تقویت دغدغه های فرهنگی آنها حل خواهد شد و مطالبه گری از فیلمسازان باید در گام بعدی مورد توجه رسانه ها و دلسوزان فرهنگ کشور قرار گیرد.
شاید بی‌راه نباشد تذکر این مورد که یادآور شویم، تنها در صورتی می توان به اصلاح سینما و حتی به اصلاح اوضاع فرهنگی جامعه امید داشت که مدیران فرهنگی خود را در برابر دغدغه های رهبری حس کنند و برای رفع آنها بصورت جهادی وارد عرصه شوند.
