چه کسی از قهر بودن دو مسلمان خوشحال است؟

قهر کردن واکنشی است که خیلی از ما در مقابل عملی که خوشایندمان نیست از خودمان نشان می دهیم و این عمل شدت ضعف و کوتاه مدت یا بلندمدت دارد اما قهر کردن در هر نوعش واکنشی ناپسند و مذموم است.

در روایات بسیاری از ائمه(ع) درباره مذمت قهرکنندگان،عواقب و پیامدهای قهر کردن برادران دینی سخن گفته شده است.

حضرت رسول(ص) درباره مذمت این عمل فرمودند:"هر دو نفر مسلمی که از یکدیگر قهر و خشم کنند و از هم دوری جویند و سه روز چنین باشند و با هم صلح و آشتی نکنند، از دایره اسلام بیرون می روند. و هر کدام که ابتدا به صلح و سخن گفتن کند در روز قیامت زود داخل بهشت خواهد شد1".

امام صادق(ع) نیز در حدیثی دراین باره که چه کسی از قهر بودن دو مسلمان خوشحال می‌شود می‌فرمایند:"تا زمانی که دو مسلمان با یکدیگر قهر باشند ، ابلیس خوشحال است و هرگاه با هم (آشتی و) دیدار کنند ، زانوهایش به هم خورد و بندهایش از هم بگسلد و فریاد زند : ای وای بر من ، هلاک شدم2".

همچنین پیامبر خدا(ص) قهر کردن مسلمان با برادرش ،را مانند ریختن خون او می‌دانند3".

پیامبر اسلام که نماد برادری و رسول مهرو صلح بودند قهر کنندگان را سزاوار آتش،می‌دانند می‌فرمایند:"ای اباذر نهی می‌کنم ترا از قهر کردن و دوری نمودن اگر چه ناچاری دوری مکن برادرت را بیش از سه روز تمام. پس هر کس بمیرد در حال دوری کردن از برادرش آتش به او سزاوارتر باشد4".

از این‌رو اصلاح بین مردم و برقراری صلح و آشتی، خواسته خداوند متعال است و پیامبران الهی نیز یکی از مسئولیت‏ها و مأموریت‏های خویش را برپایی صلح و زدودن اختلاف از جامعه بشری قرار دادند و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نکردند.

در حدیثی از امام علی(ع)آمده است:" اگر میان دو نفر به منظور اصلاح و آشتی، میانجی‌گری کنم در نظر من از دو دینار صدقه دادن برتر است5".

استحکام جامعه و مهربانی و دوستی بین ارکان آن، از نیازهای اساسی جامعه بشری است. خداوند متعال در قرآن کریم با به کار بردن تعبیر زیبای «صلح و آشتی» مردم را به اختلاف زدایی در زمینه حقوقی دعوت می‏کند و می‏فرماید:"شما مؤمنان باید از خدا بترسید و بلکه به رضایت و مسالمت و اتحاد بین خودتان بپرازید و خدا و رسول را اطاعت کنید، اگر اهل ایمانید6".

منابع احادیث:

1-کافی، ج 2، ص 345، ح 5

2-الکافی : 2 / 346 / 7 منتخب میزان الحکمة : 580

3-کنزالعمّال : 24789 منتخب میزان الحکمة : 580

4-مجلسی محمد باقر؛ بحار الانوار، ج‏72 ص 184 و ج‏74 ص 72

5-کلینی، محمدبن یعقوب؛ اصول من الکافی،ج‏2، ص210.

6-سوره انفال/آیه1