علل دین گریزی جوانان نسل امروز ؟!

گروه استانی «تیتر یک»؛ در جامعه ما ، آموزه های دینی غالبا به صورت مطالب کلیشه ای و تکراری و بدون جذابیت مطرح می شود ، بی آنکه درست تحلیل و بررسی و به مخاطب عرضه شود لذا مخاطب احساس می کند که باید قوانین و دستورات و آموزه های دینی را چشم بسته بپذیرد این در حالی است که قرآن پیروان خود را به بینش کامل دعوت کرده بینشی که با تحمیل همراه نباشد بلکه با روشنی و آگاه سازی مخاطب سازگار باشد.

اگر دین و آموزه های دینی به گونه ای دریافت و انتقال داده شود که با ضروریات فطری بشر در تعارض باشد موجب گریز مردم به خصوص نسل جوان از دین می شود چرا که خداوند انسان ها را با نیازهای فطری و وجودیش آفریده و غرایزی در وجود او نهاده است لذا اگر ارائه دین طوری معرفی شود که نیازهای طبیعی او را سرکوب کند ثمره ای جز اجتناب و گریز مردم از دین نخواهد داشت .
عده زیادی از افراد به خصوص جوانان دین را مایه عزلت ، ترک شادی ها ، به تکلف و به مشقت افتادن می دانند و پایبند به آموزه های دینی را ،نوعی افسردگی و خشک بودن می پندارند زیرا آنان دین و شادی را دو مقوله جدا از هم می دانند و چون به مقتضای جوانی ، به نشاط علاقه دارند دین را زیر پا گذاشته و به امید اینکه در سنین پیری به مقتضیات آن عمل کرده و این چنین خود را موجه و مجاب از این مسئله می سازند. غافل از اینکه حقیقت غیر از آن چیزی است که به آنها معرفی و القاء شده است زیرا دین مخالفتی با گرایش های فطری ندارد بلکه آن را احیا و تقویت می کند .
مربیان و مبلغان دین باید افرادی محقق و دین شناس باشند و تلاش کنند ابتدا خود را مجهز به علوم دین و آموزه های دینی نمایند تا دین را بصورت واقعی و صحیح درک نموده و به مردم ارائه دهند.

شهید مطهری در این رابطه می گوید:
” بعضی از مقدس مابان و مدعیان تبلیغ دین ، به نام دین با همه چیز به جنگ بر می خیزند ، شعارشان این است ، اگر می خواهی دین داشته باشی ، پشت پا بزن به همه چیز ، گرد مال و ثروت نگرد ، ترک حیثیت و مقام کن ، زن و فرزند را رها کن ، از علم بگریز که حجاب اکبر است و مایه گمراهی است ، شاد مباش و شادی نکن ، از خلق بگریز و به انزوا پناه ببر و امثال این ها”
ذهن جوانان پر از سوال های بی جوابی است ولی چون زمینه مناسبی برای طرح آن در خانواده نمی بینند آن را در سینه حبس کرده و به جوابی نمیرسند و همین امر خود سد بزرگی بر سر راه دین پذیری است  این پرسش ها وابسته به سن ، موقعیت اجتماعی ، و سطح تحصیلی متفاوت است لذا عدم دریافت پاسخی مناسب بسیاری از جوانان را نسبت به دین مأیوس می کند.
یکی از آسیب های جدی جامعه ما در رابطه با آموزش های دینی ، محدود کردن به آموزش های نظری می باشد اگر چه این آموزش ضرورت دارد اما به تنهایی کافی نمی باشد زیرا باید در کنار تقویت بنیه اعتقادی و نظری جوانان را به سوی انجام اعمالی دعوت کرد که شخصیت و روان آنها شکل پیدا کند پس زمانی که مبلغان محرمات و منهیات و ضرورت ترک آن را سخن می گویند در مقابل باید جایگزین مناسب برای آن معرفی کنند.
بنابراین اعمال و رفتار مبلغ و به طور کلی ، کسی که متولی دین است و امروزه به عنوان مروج دین شناخته می شود ، در گرایش مردم و علی الخصوص جوانان به دین و دل زدگی آنان نقش بسزایی دارد چرا که مبلغ تربیتی باید روان شناسی تبلیغی و روان شناسی اجتماعی را بداند که متأسفانه این کاستی را امروزه شاهد آن هستیم .

رهبر معظم انقلاب این نکته را در جمع اساتید حوزه و دانشگاه به روشنی و صراحت بیان کرده است:
"… می رود تبلیغ می کند ، ولی روان شناسی ندارد و با مردم حرفی را می زند که که حرف آنها نیست . حرفی را که باید در دانشگاه زد ، در روستا می زند و حرفی را که باید در روستا زده شود ، در کارخانه می زند بنابراین ، تعلیم و روش یابی علمی و فراهم کردن مقدمات علمی برای تبلیغ ، مثل روان شناسی اجتماعی در حوزه نیست”
نسل امروز ما با بمباران اطلاعات روبه رو است اطلاعاتی که به سرعت از ماهواره ها و اینترنت انتقال پیدا می کند بنابراین جوانان امروز ما با بحران انتخاب رو به رو هستند  لذا باید اطلاعات گسترده در هر مورد را به روز و دقیق و همراه با جمع بندی و تحلیل به آنان ارائه دهیم زیرا علی رغم در دست بودن اطلاعات زیاد ، قدرت تحلیل آنان پایین است زیرا یکی از نکات مهم در وضعیت کنونی جوانان این است که آنان بیشتر نقش منفعل دارند نه فعال .
نسل جوان جامعه ما به صداقت و اخلاص و یکرنگی که از نگاه ها و رفتارها می فهمد پاسخ مثبت می دهد ، با رابطه عاطفی می توان تأثیر گذار بود ، لذا با حفظ استقلال و شخصیت او می توان با این نسل تعامل داشت و او را نباید متهم به بی دین بودن کرد.

مریم افشار