شهیدی که لباس فرمش، کفن بود +تصاویر

به گزارش گروه فرهنگی «تيتريک»، شهید قشمی در سال 1342 در شهر زنجان در خانواده ای مذهبی متولد شد از دوران کودکی نور ایمان و شهادت بر چهره پر فروغش نمایان بود. با وجود کمی سن علاقه شدیدی به شرکت در مجالس دینی و مذهبی داشت.

همراه با اوج گیری انقلاب اسلامی در میان توده های میلیونی ایران وی نیز شرکت فعالانه خود را دوشادوش ملت مسلمان نشان داد و در میان دریای خروشان و متلاطم ملت ایران فریاد مرگ بر شاه را سر داد.

بعد از شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران اولین بار درفروردین ماه سال 1360 به جبهه های نبرد حق و باطل اعزام شد. شهید قشمی همیشه خود را مطیع و پیرو ولایت فقیه می دانست و همیشه به دوستان خود این امر را سفارش می کرد.

او در عملیاتهای زیادی از جمله بیت المقدس، والفجر، محرم رمضان، والفجر 4، خیبر، بدر و کربلای 5 شرکت کرد و چندین بار مجروح شد و سرانجام وظیفه الهی سنگینی را که بر دوش خود حس می کرد در راه رضای خدا و پیروی از ولایت فقیه به انجام رسانده و در سوم تیر ماه 1367 در جبهه مائوت شربت شهادت نوشید و به دیدار معبود خود شتافت.


خصوصیات شهید از زبان پدر

در اوایل انقلاب ایشان کوچک بودند وقتی که به تظاهرات می رفت، می گفتم نرو تو بچه ای ولی او می رفت و وقتی که جنگ شروع شد چند بار به جبهه رفت و من باز هم ممانعت می کردم ولی او می گفت تا وقتی که جنگ هست من باید بروم، دوستانم شهید شده اند.

من هم باید بروم و از میهن و اسلام و ناموسم حراست کنم؛ امام دستور داده و ما باید برویم. وقتی که به جبهه می رفت بسیار خوشحال بود و از همه حلالیت می طلبید و می گفت برای همه رزمندگان دعا کنید بسیار آرزو داشت به زیارت امام برود ولی متاسفانه موفق به دیدار نشد.

برخوردش با خانواده بسیار خوب و با همه خوش رفتاری می کرد. یکی از دوستانش می گفت وقتی که در فاو بودیم یک روز گفت که شهادت نصیب ما نشد و برای آن خیلی غصه می خورد، ولی طول نکشید که یک خمپاره همانجا فرود آمد و به فیض شهادت رسیدند.

بعد از آن دائی و برادر شهید جهت یافتن وی به جبهه رفته و سراغ کمال را گرفته بودند نگهبانی که آنجا بود گفته بود که من دیشب خواب دیدم شخصی آمد و به من گفت که چرا مرا به زنجان نمی فرستید آخر خانواده من چشم به راه و نگرانم هستند من گفتم نمی دانم تو کی هستی و اسمت چیست گفت اسمم را روی پیراهنم نوشته ام و نگهبان می گفت فردا که بلند شدم و رفتم به سراغ جنازه رفتم دیدم در پیراهن یک جنازه نوشته شده کمال قشمی فرزند  .... اعزامی از زنجان و آن وقت جنازه را به زنجان آوردند. 


کفن لباس فرمش بود

حدودا سال 64 بود که با ایشان آشنا شدم و چند بار هم به محل کار ایشان رفتم در سال 65 بود که به جبهه اعزام شدیم برای چندمین بار به لشگر 4 گردان امام سجاد(ع) رفتم و ایشان فرمانده گروهان بودند و من تک تیر انداز بودم در کربلای 4و5 با هم بودیم خصوصیات اخلاقی وی طوری بود که همیشه لباس بسیجی به تن می کرد من به او گفتم همه پاسداران لباس فرم می پوشند تو چرا نمی پوشی کمال گفت تو نمی دانی لباس فرم کفن است من موقع عملیات باید آنها را ببوشم. 
راوی: فیروز حیدری


وصیت نامه شهید کمال قشمی

 
پدر و مادر جان اگر من از جبهه بر نگشتم شهید و یا اسیر شدم هیچ گونه برایم ناراحت نباشید که شهید در راه خدا داده اید و اگر جنازه ام به زنجان نرسید ناراحت نباشید و حلالم کنید و اگر جنازه ام رسید در کنار قبر برادر شهید قامت بیات دفنم کنید.

 
هر روز برای امام عزیز دعا کنید مادر جان اگر روزی بعد از من به حضور امام رسیدی از عوض من دست امام را ببوس و می گوئیم که همچون شما رهبری داریم و من از خداوند مهربان می خواهم که از عمر من روز به روز بکاهد و به عمر رهبر بیفزاید.


پدر و مادر مهربانم می دانم که شما آرزو داشتید مرا داماد کنید ولی بدانید که این شهادت در راه خدا شیرین تر از دامادی برای من است و امیدوارم که برادرانم را طوری تربیت کنی در خط اسلام و امام باشند و راه او را ادامه  دهند.

 
ای آمریکای جنایتکار این را بدان که ما تا آخرین قطرۀ خون خود خواهیم جنگید . بدان که ما می جنگیم و می میریم و سازش نمی پذیریم. خداوند انشاء الله امام عزیز را برای ما تا انقلاب مهدی (عج) نگهدار و دشمنان او را که دشمنان اسلام هستند نابود کند .

 
والسلام 21/12/62