عزت برآمده از انقلاب پس از پیروزی در گرو استقامت در برابر سلطه‌جویی بیگانگان است
گروه انقلاب«تیتریک»؛ وبلاگ قطب نما نوشت:
فرا رسیدن دهه فجر انقلاب اسلامی یادآور بیداری و رشادت مردم شریف ایران اسلامی است که ۳۵ سال پیش در انقلابی خونین رژیم استبدادی و وابسته به غرب و معامله‌گر با شرق را با شعار نه شرقی ـ نه غربی سرنگون کردند و با لبیک به مراد خویش حضرت امام خمینی(ره) با ۲/۹۸ درصد آرای جمهوری اسلامی رابرپا داشتند.
پیروزی انقلاب اسلامی و برپایی نظام مقدس جمهوری اسلامی که حاصل اقتدای یک ملت بزرگ به مکتب اسلامی، رهبری ولی‌فقیه و استقلال‌طلبی برابر قدرت‌های شرقی و غربی و مکاتب مادی بود، هیچ‌گاه بر ذائقه قدرت‌های سلطه‌جو، نظام‌های وابسته به آنها و گروه‌های سکولار و جریان‌های وابسته داخلی خوش نیامد و لذا از همان بدو پیروزی انقلاب اسلامی علم مخالفت با انقلاب اسلامی و مبارزه با آن را برافراشتند. جالب اینکه از همان بدو پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون شعار دشمنان و ضدانقلاب فروپاشی و سقوط نظام جمهوری اسلامی در شش ماه یا یک سال آینده بوده که علت آن را هم عدم تطابق این نظام با استانداردهای جاری و مقبول در جامعه جهانی و در رأس آن، دینی بودن و مغایرت با سکولاریزم می‌دانسته‌اند که به گمان آنان چنین نظامی نمی‌تواند کارآمدی داشته و پاسخگوی نیازهای بشری در جهان امروز باشد.
جالب آنکه برخلاف این تلقی و توهم، مخالفان نظام از پای ننشسته و از هر گونه اقدام خصمانه علیه نظام اسلامی و مردم حامی آن فروگذار نکردند که شورش و جنگ مسلحانه گروهک‌های محارب انحرافی و وابسته، حمله نظامی آمریکا به صحرای طبس، جنگ تحمیلی عراق با حمایت تمامی قدرت‌های فرامنطقه‌ای و کشورهای عربی وابسته به آمریکا در منطقه، تحریم و فشار اقتصادی و حتی تحریک جریانات خسته و مأیوس جدا شده از انقلاب اسلامی به فتنه‌گری علیه نظام، در رأس آن بوده است. اما برخلاف توطئه‌ها و ادعاهای مخالفان، نظام جمهوری اسلامی ایران نه‌تنها فرونپاشید، بلکه در عین مبارزه و ایستادگی در برابر تمامی توطئه‌ها، فتنه‌ها و درگیری‌های سنگین، توانسته الگویی از پیشرفت اسلامی ـ ایرانی یا به عبارتی الگویی از استقلال و عدم وابستگی را به نمایش بگذارد و الهام‌بخش سایر ملت‌های خسته و بیزار از سلطه‌گری قدرت‌های استعماری باشد. به‌عبارتی سبب شد مردم سرافراز ایران اسلامی الگویی از ایستادگی و پیشرفت را رقم بزنند که گم شده ملت‌های تحت سلطه بوده و نه‌تنها فروپاشی نظام جمهوری اسلامی اتفاق نیفتاده است، بلکه پس از ۳۵ سال قدرت‌های بزرگ چاره‌ای جز به رسمیت شناختن قاطع آن و نشستن سر میز مذاکره ندارند. گرچه شاید هدف آنان مشابه همان اهداف جنگ و ستیز باشد، اما گویای شکست قاطع آنان در براندازی و ناچاری برای قبول واقعیت‌های مربوط به آن است. بی‌تردید همان‌گونه که رهبر کبیر انقلاب اسلامی، سفارش فرموده تداوم انقلاب اسلامی در گرو حفظ و تکیه بر همان عوامل پیروزی است که عبارت است از حفظ وحدت و تکیه بر اسلام یا به عبارتی رهبری، ایدئولوژی و مردم.
در وضعیت فعلی که جمهوری اسلامی رویارویی جدید را در عرصه دیپلماسی تجربه می‌کند همین عوامل ارکان استحکام‌بخشی به قدرت درونی به حساب آمده و ضمانت‌بخش همان شعار بلند انقلاب اسلامی یعنی «نه شرقی ـ نه غربی، جمهوری اسلامی» است که باید با تکیه بر قدرت ملی تحقق یابد؛ قدرتی که نیازمند وحدت ملی و حفظ روحیه انقلابی نیز هست. یادمان نرود که جهت‌گیری انقلاب اسلامی نه‌تنها به سمت استبداد رژیم پهلوی بلکه علیه سلطه‌جویی قدرت‌های بیگانه نیز بوده است و لذا عزت برآمده از انقلاب اسلامی در مرحله پس از پیروزی در گرو استقامت در برابر سلطه‌جویی بیگانگان است؛ بیگانگانی که تلاش می‌کنند با تکرار تجارب جنگ سرد و انقلاب‌های رنگی و جنگ نرم مجدداً سلطه‌گری را اعاده نمایند. بنابراین فقط روحیه استکبارستیزی از جمله الزامات حفظ استقلال و عزت ملی در اوضاع امروز محسوب می‌شود که باید با چاشنی معنویت، عقلانیت و توکل تقویت و نهادینه شود. چراکه علت‌العلل همه دشمنی‌ها یک اصل است و آن هم اینکه انقلاب اسلامی این پیام را به دوست و دشمن داده که نه ظلم می‌کند و نه ظلم می‌پذیرد؛ «لاتَظلمون و لا تُظلمون»
