مقیاس افتخار و فضیلت!

گروه دین واندیشه «تیتریک»؛ «شیبه» و «عباس» هر کدام بر دیگری افتخار می کردند و در این باره مشغول به سخن بودند که علی (ع) از کنار آنها گذشت.

علی (ع) پرسیدند به چه چیزی افتخار می کنید؟

عباس گفت:امتیازی به من داده شده که احدی ندارد و آن مسئله آب دادن به حجاج خدا است.

شیبه گفت: من تعمیر کننده مسجدالحرام ( و کلید دار خانه کعبه) هستم.

علی (ع) فرمودند: با اینکه از شما حیا می کنم باید بگویم که با این سن کم افتخار دارم که شما ندارید.

آنها پرسیدند کدام افتخار؟!

فرمودند: من با شمشیر جهاد کردم تا شما به خدا و پیامبر ایمان آورید.

عباس خشمناک برخاست و دامن کشان به سراغ پیامبر (ص) آمد و به عنوان شکایت گفت: آیا نمی بینی علی چگونه با من سخن می گوید؟

پیامبر (ص) فرمودند: علی (ع) را صدا کنید.

هنگامی که به خدمت پیامبر (ص) آمد، فرمودند: چرا اینگونه با عمویت عباس سخن گفتی؟

علی (ع) عرض کردند:ای رسول خدا ! در برابر گفتار حق هرکس می خواهد ناراحت شود و هرکس می خواهد خشنود!

جبرئیل نازل شد و گفت:

ای محمد (ص) پروردگارت به تو سلام می فرستد و می فرماید سیراب کردن حجاج و آباد ساختن مسجدالحرام را همچون ایمان به خدا و روز رستاخیز و جهاد در راه خدا قرار دادید، هرگز مساوی نیستند.

آنها که ایمان آوردند و هجرت کردند و با اموال و جان هایشان در راه خدا جهاد نمودند، مقامشان نزد خداوند برتر است و آنها به موهبت عظیم رسیده اند .

پروردگار آنها را به رحمتی از ناحیه خویش و خشنودی و باغ های بهشتی که در آن نعمت های جاودانه دادند ، بشارت می دهند.

آیات ۱۹ ، ۲۰ و ۲۱ سوره مبارکه توبه در شأن ، مقام و فضیلت امیر المومنین (ع)  نازل شد.

 منابع:
۱: برنامه درس هایی از قرآن حجت الاسلام قرائتی سال ۷۶
۲: صاحب دلان جلد ۱ (پرده نشین)
۳: بقره آیه ۲۳۸
۴:نور آیه ۱۸
۵:بهجت عارفان در حدیث دیگران