کِلکِ ادبِ معلم
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک»؛ امیر عطاران، معلم پیشکسوت، منتقد و فعال اجتماعی طی یادداشتی اختصاصی نوشت: معلم که شدی، کلاس درس تو به اندازه اندیشه توست.
تخته سفید کلاست قلب سپید دانش‌آموزان است و قلمِ علم و کِلکِ ادبت بر جان و روح پاک فرزندان این کشور نقش ایثار و شهادت می‌کشَد.
وسعت نگاهت در اوج انسانیت است و دل دریایی‌ات همچون الگویی وصف‌ناپذیر به دانش‌آموزان درس می‌دهد.
آری معلم که شدی، چهار دیواری خاکی دیگر مدرسه تو نیست، جامعه، مدرسه توست.
هر چند که گهگاهی و شاید بیشتر از گاهی آدم‌هایی که ساختی و پروراندی، فراموشت کردند؛ هر چند تو را پروانه خواندند و پروانه‌وار بر گِرد شمع محبت سوختی، اما بی‌گمان تو نه پروانه‌ای، نه شمعی و نه هبچ مثال دیگر...
تو فقط یک معلم و قله معرفتی؛ هر چند پای نامهربانی‌ها بر تو بسیار نهادند و می‌دانم که دلگیری اما همیشه مقاومی.
هرچند که قَدرَت را به خوبی ندانستند و بر بُغض غمت قصیده‌ای نخواندند و تنها به یک یا دو بیت در وصفت خلاصه کردند، اما همگان می‌دانند معلمی را شعر و صفتی نیست جز غزل عاشقی.
پس ای معلم، به حُرمت نگاهت پشت میز ادب می‌نشینم و به حرمتت «برپا» می‌گویم و تمام‌قد به احترام مقام شامخت می‌ایستم.
معلم عزیز، نه تنها روزت بلکه عمرت مبارک.
معصومه میرحسینی - تیتر یک
انتهای خبر/
