«تیتر یک» گزارش میدهد؛
مهدویت در تقویم فیلمسازان نیست
تمرکزی ویژه از سوی فیلمسازان بر روی اعیاد شعبانیه نشده و به نوعی نیمه شعبان در تقویم فیلمسازان نادیده گرفته شده است.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک»؛ به بهانه اعیاد شعبانیه و نیمه شعبان نگاهی گذرا به فیلمهای سینمایی و تلویزیونی با موضوع مهدویت خواهیم داشت.
همان قدر که سینما و تلویزیون برای مناسبتهای مختلف و وقایع روز جامعه در تلاش است، برای مناسبتهای اعیاد بهخصوص ماه شعبان هم برنامهها و فیلمهای متناسب با این ماه را داشته است، اما شاید بتوان به طور صریح و قاطع گفت، اعیاد شعبانیه که مختص به اهلبیت (ع) بهخصوص امام زمان (عج) است تمرکزی ویژه از سوی فیلمسازان بر روی این ایام مبارک نشده و به نوعی نیمه شعبان در تقویم فیلمسازان نادیده گرفته شده است.
امام زمان (عج) همیشه با واژه انتظار و غائب حاضر در ذهنها باقی مانده است، به همین منظور شاید از این طریق بتوان گریزی بر فیلمهای ساخته شده از سوی تلویزیون و سینما داشت. فیلمهایی که هر چند کم و انگشتشمارند اما میتوان جای خالی این اعیاد را با نام بردن و بررسی این آثار پر کرد و این که آیا اصلاً به مهدویت مربوط میشود یا نه؟
قطعاً مخاطبان فیلم و سریالهای ایرانی با انیمیشن «شاهزاده روم» آشنایی کامل دارند و میتوانند در آن واحد از این انیمیشن با موضوع مهدویت یاد کنند و البته به تنها تولید سینمایی که مستقیماً به امام عصر (عج) اشاره کرده باشد، تنها همین انیمیشن است و سایر آثار از مفهوم و نمادی از امام حاضر استفاده کردهاند.
شاهزاده روم ساخته ۱۳۹۳ به نویسندگی و کارگردانی هادی محمدیان و تهیهکنندگی حامد جعفری با ژانر درام روایتی از زندگی مادر امام زمان (عج) است که توسط مؤسسه هفتسنگ و سلوک افلاکیان ارائه شده است.
اما از برخی از فیلمهایی که مفهوم انتظار و وجود منجی را زنده نگه میدارد، میتوان به فیلم سینمایی «قدمگاه» به کارگردانی محمدمهدی عسگرپور، نویسندگی محمد رضاییراد و تهیهکنندگی محمدرضا تختکشیان که تولید سال ۱۳۸۲ است، نام برد. این فیلم بیشتر از آن که محتوای انتظار و مهدویت داشته باشد به گناه جمعی از اهالی روستا مربوط میشود که موضوع جذاب و گیرایی دارد.
قدمگاه از جشنواره فیلم فجر و جشن خانه سینما در دوره هفتم و هشتم سیمرغ بلورین را دریافت کرده است. محمدمهدی عسگرپور کارگردان این فیلم سینمایی، در توضیح و تفسیر نسبت این فیلم با موضوع مهدویت گفته است: «بازیابی هویت مخدوششدن، پیام ظهور است که در پایان، بیننده به آن نتیجه خواهد رسید.»
از دیگر فیلمهایی که میتوان به مفهوم انتظار ربط داد فیلم سینمایی «بوی پیراهن یوسف» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا و نویسندگی ابراهیم حاتمیکیا، داریوش مؤدبیان همچنین به تهیهکنندگی مجید مدرسی محصول سال ۱۳۷۴ است. این فیلم بنا به علایق ابراهیم حاتمیکیا سرشار از نشانه و نماد است و هیچگاه برای رساندن پیامی بهصورت مستقیم عمل نکرده است. از جمله محسناتی که این فیلم دارد فیلمنامه خوب و گویای آن به زبان واقعیات در روایتهای زندگی است و موسیقی بهیادماندنی و ماندگار آن است. این فیلم را اگر برخی بهعنوان مهدویت نپذیرند، اما پیام نهفته آن رو بهسوی امام عصر (عج) دارد.
همچنین فیلمهای سینمایی «مارمولک» به کارگردانی کمال تبریزی، تهیهکنندگی منوچهر محمدی و نویسندگی پیمان قاسمخانی تولید سال ۱۳۸۲ و فیلم سینمایی «میهمان داریم» به کارگردانی و نویسندگی محمدمهدی عسگرپور تولید سال ۱۳۹۱ است و همچون فیلم «قدمگاه» پر از معنا است و مفهوم انتظار را میرساند، نویسنده انتهای قصه را به مخاطب واگذار کرده است که خود تصمیم بگیرد و بر مبنای محوریت اصلی در داستان مهمان چه کسی میتواند باشد که طبیعتاً برداشتهای گوناگونی از این سریال و انتهای آن شده است.
همچنین فیلم «اینجا چراغی روشن است» به کارگردانی، نویسندگی و تهیهکنندگی رضا میرکریمی در سال ۱۳۸۱ تولید شده است. میرکریمی بهعنوان کارگردان این فیلم در سایر آثار دست بر روی قصههای مذهبی و اعتقادی میگذارد بهگونهای که انسانهای تنها و منزوی البته با سبک اعتقادی منحصربهفردی را انتخاب میکند، در فیلمهایش که مضمون محتواییاش را تکمیل کند. «اینجا چراغی روشن است» فیلمی نمادمحور با واقعیتهای منحصربهفردی که گویای توسل به امامزادهای است که در نهایت به امامزمان (عج) ختم میشود که روایت و برداشتهای بسیار خوبی را دارد.
تلاش سینمای هالیوود برای سرنگونکردن مهدویت در آثار ناتمامش
با وجود فیلمهای خوب و ماندگار و البته تعداد اندکی که ضمن موضوع مهدویت ذکر شد، بسیاری از غربیان همچنان در تلاش هستند، مخاطب ایرانی را از واژه مهدویت، منجی و موعود دور کند و با تولیدات گمراهکننده و توجیهاتی ازاینقبیل آثار اعتقادات مردم را سرنگون کنند. اساس کار غربیان برای ترویج این نوع فیلمها تغییر در سبک زندگی و سبک اعتقادی مردم است که اساس این کار بر عهده سینمای آمریکا و انگلستان که به سینمای هالیوود مشهور است. بدین جهت که گوش مخاطبان با سریالهای آخرالزمان و اسلامستیزی که پس ازیهودستیزی است، پر میکنند و تمام پیامهای آنها در جهت ضد اسلام و ضد دین است و مفهوم مهدویت را در جایگاه مسیح عیسی پسر مریم معنا میبخشد.
یکی از این فیلم با عنوان شمارش معکوس (Countdown) است که با ژانر ترسناک و ماوراء طبیعی آمریکایی به کارگردانی و نویسندگی جاستین دک تولید سال ۲۰۱۹ در آمریکای شمالی توسط اس تی ایکس اینترتیمنت اکران شد. این فیلم تماماً گویای یک اثر غربی، اسلامستیز و ضدمهدویت است که با پیامهای بیشمارش مخاطب را بهعناوینمختلف به سمتوسوی سبک زندگی و اعتقادات غربیان میکشاند.
جالب است در بسیاری از رسانههای غربی فیلمسازان هالیوود خود به این نکته اعتراف میکنند که تمام تمرکز و نقطه عطف ما اسلام و مهدویت است و از مهدویت و منجی در فیلمهایشان با عنوان سخیف و ترسناک استفاده میکنند. به همین منظور فیلمهای ساختهشده هالیوودی بر ضد امامت امام مهدی (عج) بسیار و جای بحث زیادی دارد، اما در حد تعداد کم و پر معنای آن میتوان از فیلمهایی چون: تبدیل شوندگان، مرد پولادین، مردان ایکس و غیره نام برد.
این اقدامات بر علیه اسلام آنقدر وسیع است که در بازیهای رایانهای بسیارند و تأثیر بسزایی بر روحیات، اخلاقیان نوجوانان و جوانان میگذارند. متأسفانه نگاهها و باورهای غربیان به حضرت مهدی (عج) در فیلمهایشان چیزی جز فردی بهعنوان انتقام گیرنده نیست و بهعنوان یک رهبر نظامی ابر تروریست بسیار پیشرفته و قدرتمند است، همچنین فردی که در آینده بسیار نزدیک و یا در زمان حال ظهور میکند و به همه کشورهای جهان قصد حمله و تصرف آنها را دارد.
سینمای آمریکا (هالیوود) در سال ۱۹۷۹ هم زمان با پیروزی انقلاب اسلامی با تولید فیلمی با نام بیگانه Alien بهطور جدی به مسئله بیگانگان فضایی ورود و شروع به ایجاد ترس نسبت به بیگانگان فضایی کرد که این مسئله تا کنون ادامه دارد و حقیقتِ آن این است که از واژه بیگانه و بیگانگان فضایی بهمنظور ترساندن مردم از مهدویت و منجی است که قصد بر این دارد جهان را نابود و سرنگون کند.
آن چیزی در پایان این مطلب قابلتأمل است اولاً بحث بر سر سینمای هالیوود و مهدویت آنقدر وسیع و بیپایان است که کتابها، بحثها میتوان از آن نوشت و منتشر کرد و این یادداشت در حد آگاهیبخشی از بخش بسیار کوچکی از این مضامین است؛ بنابراین آنچه قابلذکر در سینمای داخلی و رسانه ملی در قبال تولیدات سینمایی با عنوان مهدویت است باید گفت آثار بسیار و ماندگاری میتوان تولید کرد که متأسفانه فیلمسازان و مسئولین توجه چندانی تا قبل از دهه نود به آن نداشتهاند و هر چه آثار بوده در دهه هفتاد و هشتاد و اوایل دهه نود ساخته شده است و پس از تولید جدید با این عنوان نداشتهایم گویا انگار مهدویت از ذهنها فراموش شده است درحالیکه امام حاضر همه ما در زمان و عصر حاضر هستند.
در نهایت باید پذیرفت فیلمهای هالیوودی با تولیدات فراوانشان طبیعتاً بر ذهن و روحیات نوجوانان و جوانان امروز بیشتر از تولیدات نداشته جامعه امروز ما تأثیرگذار خواهد بود و معنایی از حقیقت مهدویت مگر برای تغییر شرایط و سبک وایدهپردازیهای جدید نخواهد دانست.
مهدیه سادات نقیبی _ الهه ملاحسینی _ تیتر یک
انتهای خبر/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده