دوشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 29
یادداشت اختصاصی «تیتر یک»؛
احیای غزلی زینبی از میرزا طرب اصفهانی
پژوهشگر البرزی به مناسبت فرا رسیدن سالروز وفات حضرت زینب (س) به احیای غزلی زینبی از طرب اصفهانی پرداخت.
امیررضا احمدی، پژوهشگر البرزی به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت حضرت زینب (س) در یادداشتی اختصاصی برای گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک» به احیای غزلی زینبی از طرب اصفهانی پرداخت.
جناب میرزا محمد نصیر اصفهانی متخلص به طرب فرزند شاعر شهیر همای شیرازی و پدر علامه نستوه استاد جلال‌الدین همایی (سنا) است.
ولادتش در اصفهان روز شنبه، دوازدهم ذی‌القعده سال ۱۲۷۶ هجری قمری است. در ۱۴ سالگی پدرش را از دست داد و تحت تربیت برادران بزرگترش «عنقا» و «سها» که از اساتید مسلم شعر و ادب بودند، قرار گرفت.
طرب از سن چهار یا پنج سالگی به رسم قدیم در خانه، پیش پدر و برادران بزرگترش خواندن و نوشتن آموخت، از جمله یادگار‌های خطوط ایام کودکی طرب بخشی از چهار مقاله نظامی عروضی و چند صفحه از اواخر کتاب انیس‌العشاق حسن‌بن‌محمد رایی است. اولین معلم در بیرون از منزل، میرزا عبدالغفار پاقلعه‌ای که فاضل و شاعر بوده و تخلص سحاب داشته و «طرب» مقدمات صرف و نحو عربی را تا کتاب سیوطی و شرح جامی و هم چنین شرح نظام و خلاصة‌الحساب شیخ بهایی را در مکتب‌ایشان می‌خواند. در مدت هفت سالی که به مکتب می‌رفت و در حقیقت پایه تحصیلات او بوده، تمام الفیه‌ابن‌مالک و نصاب‌الصبیان را خوانده است. در ادامه کتاب مغنی‌ابن‌هشام انصاری را نزد میرزا عبدالعلی هرندی از اکابر مدرسان عربی و کتاب مقامات حریری را نیز نزد او می‌خواند.
طرب در خوشنویسی خط نستعلیق استاد یگانه مسلم عهد خود در اصفهان بوده است و بهترین یادگار‌های خطش در کتیبه‌های مسجد رکن‌الملک در تخت فولاد اصفهان و مسجد آخوند ملامحمدحسین کرمانی در محله گل‌بهار و سرای ملک بازار اصفهان موجود است. طرب علاوه بر کتابت گوناگون، در مرکب سازى و ساخت جوهر قرمز دانه، حلکارى، طلاسازى، زرافشان کردن کاغذ‌ها و نیز در شناختن خطوط اساتید نستعلیق، تقویم قطعات، مرقعات و کتب نفیسه مهارت بسیار داشت.
دیوان قطور اشعار طرب به کوشش پسرش جلال‌الدین همایی و مقدمه ۲۰۰ صفحه‌ای او منتشر گردیده است.
اشعار آئینی طرب اصفهانی در زمره آثار ممتاز و طراز اول شعر آئینی قرار گرفته و در بالندگی نخل تنومند شعر آئینی نقش بسیار مهمی داشته است.
غزلی زینبی از طرب اصفهانی را در دیوان اشعارش مرور می‌کنیم که به عقیده نگارنده این یادداشت جزء بهترین آثار سروده شده در شعر زینبی در تاریخ ادبیات فارسی است که به شرح آن می‌پردازیم.
ثواب این یادداشت ادبی در سالروز شهادت حضرت زینب (س) به روح پدر شهید بهمن احمدی یعنی مرحوم حاج علی اکبر احمدی برسد.
بستند چو بر پشت شتر، محمل زینب
بگْریست دل سنگ، به حال دل زینب
گویی به غم و محنت و اندوه سرشتند
از روز ازل، طینت و آب و گِل زینب
بر نوک سنان بود سر شاه، شب تار
شمعی که بُدی روشن از او، محفل زینب
گویند دهد میوه‌ی شیرین، شجر صبر
پس از چه بُوَد خونِ جگر، حاصل زینب؟
ویرانه بُوَد منزل گنج و عجبی نیست
شد گوشه‌ی ویرانه اگر منزل زینب
در باغ ندانم ز چه شد، لاله پُر از داغ
گویا که خبر یافت ز داغ دل زینب
از چشم «طرب»، ناقه به گِل مانْد، چو بشنید
بر ناقه ببستند ز کین، محمل زینب
الهه ملاحسینی _ تیتر یک
انتهای خبر/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
