یادداشت:
رجعت به هنگام ظهور محقق میشود
رجعت یعنی اهل بیت (ع) و تمام کسانی که آرزوی درک ظهور حکومت حضرت مهدی (عج) را دارند پیش از شهادت ایشان به دنیا بازمیگردند.
گروه فرهنگی «تیتر یک» به نقل از «البرزخاتون»؛ انسیه تنوره، مدرس دانشگاه در یادداشتی نوشت: رجعت در لغت به معنای بازگشت به دنیا بعد از انتقال به جهان دیگر است، به این معنا که اهل بیت (ع) و تمام کسانی که آرزوی درک ظهور حکومت حضرت مهدی (عج) را دارند پیش از شهادت ایشان به اذن خداوند به دنیا رجعت خواهند کرد.
اولین رجعتکننده امام حسین (ع) و سایر اهل بیت (ع) و سایر ارواح مؤمن مخلصی هستند که خداوند به آنها اجازه بازگشت را میدهد و البته در مورد حضرت عیسی (ع) هم باید گفت که چون ایشان زنده هستند از آسمانها برای یاری حضرت مهدی (عج) نزول خواهند کرد.
در روایات از رجعت پیامبران همچون حضرت اسماعیل (ع) و حضرت محمد (ص) و دیگر پیامبران یاد شده است.
رجعت در ادعیه و زیارات
رجعت یکی از عقاید مهم شیعی است؛ به خاطر همین در زیارات و ادعیههای مهمی چون زیارت جامعه و زیارت حضرت رسول (ص)، زیارت امام حسین (ع)، زیارت وارث، زیارت حضرت عباس (س)، زیارت حضرت بقیةالله (عج)، زیارت آل یاسین، دعای عهد، زیارت رجبیه به این امر تأکید و اشاره شده است.
مثلاً در زیارت جامعه آمده: مُؤمِنٌ بِإیابِکُم، مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِکُمْ، مُنْتَظِر لأمْرِکُم، مُرْتَقِبٌ لِدَولَتِکُم : به بازگشتِ شما، ایمان دارم و به رجعت شما، باور دارم. منتظرِ امرِ شما (ظهور) و چشم انتظارِ حکومت شما هستم.
یا در زیارت حضرت رسول (ص) داریم که: انی من القائلین بفضلکم، مقرِّ برجعتکم، لا انکر للهِ قدره و لا ازعم الاّ ماشاء الله: من از معترفین به فضائل شما هستم، به رجعت شما اقرار دارم، قدرت الهی را منکر نیستم. پندارم در مورد خداوند جز آنچه او خواهد نیست.
آیا در امتهای پیشین رجعت اتفاق افتاده است؟
ثُمَّ بَعَثْنَاکُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ: سپس شما را بعد از مرگتان برانگیختیم شاید خدا را شکر کنید. (سوره بقره آیه ۵۶)
این آیه در مورد ۷۰ نفر از قوم بنیاسرائیل است که به همراه حضرت موسی (ع) به طور سینا رفتند تا شاهد مکالمه او با خدا و دریافت الواح از جانب پروردگار باشند که با وجود مشاهده مکالمه باز منکر این امر شدند و گفتند ما باید خدا را ببینیم تا ایمان بیاوریم که در این هنگام صاعقهای مرگبار آنها را در برگرفت و همگی مردند و حضرت موسی (ع) از خداوند درخواست کرد تا آنها را زنده کند تا قوم بنیاسرائیل او را متهم به قتل نکنند.
بنابراین همگی به امر الهی زنده شدند و به سوی قوم رفتند و این چیزی جز رجعت از مرگ نیست.
یا در آیهای دیگر در مورد زنده شدن یکی از مقتولین بنیاسرائیل هست که قرآن میفرماید: وَإِذۡ قَتَلۡتُمۡ نَفۡسٗا فَٱدَّـٰرَٰتُمۡ فِیهَاۖ وَٱللَّهُ مُخۡرِجٞ مَّا کُنتُمۡ تَکۡتُمُونَ: و وقتى که نفسى را کشتید و یکدیگر را دربارۀ آن متهم کرده و نزاع برانگیختید و خداوند مىخواست راز پنهانى شما را آشکار کند. (سوره بقره آیه ۷۲)
جریان این آیه به کشته شدن یکی از افراد بنیاسرائیل ربط پیدا میکند که عدهای بیگناه به قتل او متهم شده بودند، بنابراین به دستور الهی برای زنده شدن مقتول باید گاوی با مشخصات خاص قربانی و زبان گاو به بدن مقتول زده میشد تا زنده گردد و به قاتل اشاره کند و قاتل کسی نبود جز پسر عمویش که به قصاص محکوم شد، این مسئله نیز رجعت از مرگ محسوب میشود.
یا در سوره بقره آیه ۲۵۹ اشاره به زنده شدن عزیر نبی دارد که داستانش به طور مفصل در قرآن بیان گردیده است و همگی این موارد دلیل بر صحه گذاشتن به مسئله رجعت است که این امر به اذن الهی اتفاقافتادنی است، حتی در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) برای کسانی که آرزوی درک و خدمت در رکاب امام را دارند.
انتهای خبر/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده