گفتگوی خواندنی «تیتر یک» با آتشنشان البرزی:
آتشنشانی شغل نیست؛ عشق است
آتشنشان البرزی گفت: آتشنشانی را نمیتوان به عنوان یک شغل نگاه کرد، بیشتر علاقه و عشق است.
به گزارش گروه استانی «تیتر یک»؛ هفتم مهرماه به نام روز آتشنشانی و ایمنی نامگذاری شده است؛ نهادی که نام آن همواره در کنار حادثه، اتفاق و رخداد شنیده میشود. آتشنشانی که گرچه اینگونه تصور میشود که فقط آتش است که آن را به حادثه میکشاند اما با مرور برخی از حوادثی که در جامعه رخ داده یا در رسانهها منتشر شده، متوجه میشویم که اینگونه نیست و هر جا حادثهای رخ داده ۱۲۵ شمارهای آشنا برای حادثهدیدگان بوده است.
آتشنشانی در زمره سختترین کارهای دنیاست، باید بدنی آماده داشت و از سرعت عمل خوبی هم برخوردار بود. قدرت تحلیل سریع، اعصاب قوی و کنترل خود در برابر واکنشهای احتمالی آسیبدیدگان از حریق یا هر حادثه دیگری، از لازمههای عملکرد یک آتشنشان در محل حادثه است. تجهیزات خوب و به روز را هم که به این خصوصیات اضافه کنیم موفقیت یک عملیات تقریباً تضمین میشود.
آتشنشانی شغل نیست؛ عشق است
حمید غلامی ۱۸ سال به عنوان آتشنشان در ایستگاه آتشنشانی استان البرز مشغول به کار است. وی در گفتگو با خبرنگار «تیتر یک» گفت: من و همه همکارانم که در این حرفه مشغول فعالیت هستیم از ابتدا با تمام خطرات و مقتضیات این شغل آشنا بودیم اما به آتشنشانی نمیتوان به عنوان یک شغل نگاه کرد، بیشتر علاقه و عشق است و محافظت از جان هموطنان در مقابل خطرات و اموال آنها برای ما بسیار شیرین و لذتبخش است.
وی ادامه داد: در ابتدا نگرانیهایی از سمت خانواده مخصوصاً همسرم وجود داشت، اما در تمام این سالها همیشه پشتیبان و حامی من بود.
آتشنشانی فقط کار با آتش و دود نیست
غلامی افزود: شغل آتشنشانی از نگاه مردم شغلی است که فقط با آتش و دود سر و کار دارد، اما آتشنشان وظایفی فراتر از خاموش کردن یک آتش بر عهده دارند. وقتی اتفاقی برای هر کدام از هموطنان رخ میدهد مانند محبوسشدن، زیر آوارماندن و یا هر اتفاق ناگوار دیگری که به حضور من و همکارانم نیاز باشد، سعی میکنیم در اسرع وقت در محل حضور داشته باشیم تا از کمترین خسارت به جان و مال مردم جلوگیری کنیم و وقتی به ایستگاه برمیگردیم و از اینکه توانستیم یک عملیات را با موفقیت پشت سر بگذاریم خوشحال هستیم و این لحظات برای ما بسیار به یادماندنی است.
نجات جان انسانها بهترین شیرینی شغل ماست
این آتشنشان تصریح کرد: کنار این موفقیتها و لحظات شیرین و لذتبخش گاهی اتفاقات ناگواری برای همکاران یا برای هموطنان رخ میدهد که علیرغم تمام تلاشهایی که انجام دادیم اما متأسفانه صدمات جبرانناپذیری به همکاران یا به مردم عزیز وارد میشود که حتی در بعضی از ایستگاهها ما همکاران خوب خود را از دست دادیم یا دچار صدمات جسمی و روحی زیادی شدند.
وی گفت: خیلی از کسانی که علاقهمند هستند تا وارد شغل آتشنشانی شوند، هیجان این شغل را بیشتر در ذهنشان دارند اما این شغل بیشتر از هیجان نیاز به عشقی دارد تا با همه مخاطرات و اتفاقات تلخ و شیرین در همه مأموریتها حضور داشته باشید و در لحظات سخت و طاقتفرسا از این شغل خسته نشوید.
غلامی ادامه داد: اگر باز هم متولد میشدم و حق انتخاب شغل مورد علاقهام را داشتم، حتماً شغل آتشنشانی را انتخاب میکردم چون وظیفه ما ایثار و از خودگذشتگی و نجات جان و مال مردم و هموطنان عزیز است و بسیار از اینکه این شغل را انتخاب کردم خوشحالم و امیدوارم که تا پایان خدمت بتوانم در کنار مردم باشم.
مسئولین حمایت روحی و معنوی از آتشنشانان کنند
این آتشنشان افزود: درخواست من از مسئولین حمایت معنوی و روحی از آتشنشانها است، همکاران ما ساعتهای طولانی در محل کار هستند و هر لحظه ممکن است که با یک اتفاق ناگوار روبرو باشند و آسیبهای روحی و روانی ببینند علاوه بر آن در کنار هر آتشنشان یک خانواده چشم انتظار و نگران وجود دارد، پوششهای بیمهای بهتر و ارتقا سطح معیشت از جمله درخواستهای من و همکارانم از مسئولین است.
مزاحم تلفنی به ۱۲۵ باعث اختلال در کار آتشنشانان میشود
وی در خاتمه خاطرنشان کرد: در پایان از همه مردم عزیز تقاضا دارم که ابتدا نکات ایمنی را آموزش ببینند و در زندگی روزمره حتماً رعایت کنند و هر زمانی که یک ماشین امدادی مثل آتشنشانی یا آمبولانس را در خیابان دیدند حتماً راه را برای این خودروها باز کنند چون این ماشینها باید بلافاصله به مقر خودشان برگردند تا بتوانند با شارژ کپسول یا مخزنهای آب دوباره به محل حادثهدیده بعدی بروند، پس مردم تصور نکنند که وقتی یک خودروی امدادی در حال آژیر کشیدن نیست، احتیاجی به باز کردن راه برای آنها نیست. حتماً این مورد را رعایت کنند و سعی کنند با مزاحمتهای تلفنی که به مرکز ۱۲۵ انجام میدهند همکاران ما را خسته نکنند و گاهی اتفاق افتاده که همکاران ما با یک تماس تلفنی به محلی مراجعه کردند و متوجه شدند که این یک شوخی تلفنی بوده، ممکن است که در همان لحظه یک اتفاق واقعی و ناگوار برای شخص دیگری رخ داده باشد و با این کار فقط همکاران من مجبور هستند که دیرتر به محل وقوع برسند و یا اصلاً نرسند.
الهه ملاحسینی _ تیتر یک
انتهای خبر/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده