کتاب بخوانیم تا ادبیات زنده بماند
خاتمی ادامه داد: البته همیشه به جهت برآوردن مسائل مالی ساعات مفید زیادی در کسوت پرستاری از بین میرفت و از نوشتن دور میشدم، اما دغدغه و آن میل ازلی و ابدی به نوشتن وادارم میکرد، گهگاهی هرچند کوتاه به خیالاتم مجال دهم و وسط کارهای روزمره عرض اندام کنند و اینگونه بود که ذهن من مانند یک ساختمان مسکونی هزار واحده پر از زمزمه و نجواهای نوشته و ننوشته شد و بخشی از آن این کتاب است.
وی افزود: کتاب «سرگشتگیهای خانم میم» سوررئالیسم برای من که در نابجاترین شیوه بودنم، به سر میبرم و کاملترین و رساترین سبک نوشتن است.
این نویسنده تصریح کرد: موضوع کتاب، داستانهای کوتاه حول محور فردیت، مرگ، تنهایی و زن است.
خاتمی به تمایز کتاب خود با سایر کتابهای موجود در بازار اشاره کرد و گفت: اشاره به لایههای زیرین شخصیت انسان و به سطح آوردن فشارهایی که از بدو تولد بر نهاد آدمی وارد میشود و شخصیت او را تشکیل میدهد.
وی ادامه داد: نه تنها نویسندگان در استان البرز بلکه برای همه آنهایی که مینویسند، نوشتن بهرهای جز یأس ندارد.
این هنرمند افزود: نویسندگان مستقل نه شانس معرفی دارند و نه بحث ِ پخش و فروش در میان است و آن تعداد کتابخوان هم در پی حل مسئله نان هستند و تنوع محصولات مجازی زرد و کارگاههای نویسندهساز هم که خودش داستان دیگری است.
وی تأکید کرد: حس میکنم ادبیات داستانی در حال گذر از دوره خشک و تفتیده برزخی خودش است. باید صبر و تلاش داشته باشیم و ناامید نشویم.
خاتمی گفت: در سبد نیازهای خانواده جای خالی بسیار است، آنها که پر شود؛ افراد سراغ قفسههای کتاب خواهند رفت.
وی در خاتمه خاطرنشان کرد: بیش از پیش کتاب بخوانیم تا ادبیات زنده بماند.
انتهای پیام/