سر منشاء فساد فوتبال کجاست؟

گروه ورزشی «تیتریک»؛قبل از ورود به این بحث باید این را گفت که در همین فوتبال " کرم زده" نکات مثبت فراوانی وجود دارد. عده کثیری که در فوتبال به عنوان یک ورزش دوست داشتنی فعالیت دارند با عشق و علاقه آمده اند و هرگز پای خود را از مرز های بایسته فراتر نمی گذارند. فوتبالیست های با شرافتی که با تمام وجود تلاش می کنند نان حلال سر سفره خانواده خود ببرند. بازیکنانی که با اعتقادات مذهبی محکم انحراف را نمی پذیرند و صادقانه و متعهدانه به مسیر درست می روند. تعداد چنین آدم هایی در ارکان فوتبال ما کم نیستند و بی انصافی است اگر به وجودشان اشاره نشود.

شاید درست به همین دلیل باشد که وجود آدم های فاسد در این رشته این همه بازتاب دارد. ورزش و رشته فوتبال برای خیلی ها آن قدر عزیز و دوست داشتنی هست که فساد در آن را برنمی تابند و هر گونه آلودگی در این محیط آنها را از خود بی خود می کند.

برای باور این نکته در نزد اهالی فوتبال که همه آلوده نیستند نیاز به ارائه مدرک نیست. نیم نگاهی به فوتبال و حتی درگیر بودن به اخبار دم دستی آن نشان می دهد که در این فوتبال پر از بریز و بپاش تنها یک درصد افراد به پول ( به عنوان عامل اصلی وجود فساد) می رسند. این یک درصد هم شناخته شده هستند. تازه در میان این یک درصد پول بگیر نیز تعداد قابل توجهی شامل انسان های پاک هستند.

با این مختصر توضیح آیا یافتن ریشه های فساد سخت و دشوار است؟ آیا بررسی سوابق همه این افراد که دستشان به این پول های باد آورده و بی کمال رسیده کاری نشدنی است؟ آیا این بررسی و رسیدن به واقعیت این همه سر و صدا دارد؟

امروزه اگر از وجود آلودگی در امر داوری فوتبال می شود خیلی سخت است تا بفهمیم این اندک داوران تاثیر گذار در نتایج تعیین شده از کجا به رشوه می رسند؟ حتی اگر این ماجرا طی چند سال اخیر بی توجه مانده باشد به راحتی می توان به اصل ماجرا و چهره خاطیان دسترسی پیدا کرد. البته به شرطی که هدف واقعا این باشد.

صریح تر صحبت کنیم. پول به عنوان عامل اصلی ایجاد این فساد دست کیست؟ چه کسی برای بقای خود و دستیابی به پاسخی قانع کننده به مسئولان بالادستی حاضر است از بیراهه وارد شود؟ ناگفته پیداست که این افراد چه کسانی هستند. بررسی وضعیت مالی این افراد و بده بستان های آنها در طول چند سال اخیر خیلی راحت ما را به سر منشاء فساد در فوتبال می رساند. خوشبختانه و بدبختانه اغلب قریب به اتفاق این افراد هم از سازمان های دولتی هستند. آنجا که باید حساب و کتاب باشد. تعدادشان هم زیاد نیست. در این باره حتی باید به سراغ گذشته رفت.

وقتی مدیرانی بوده اند که چند سال پیش آمده اند و در فصل نقل و انتقالات و پس از آن بار خود را بسته اند الان ما باید با عنوان این که گذشته ها گذشته از کنار این خطا و خلاف آشکارشان عبور کنیم. نباید ریشه فساد فعلی را در گذشته جستجو کنیم. آیا مسئولان نظارتی ما با عدم توجه به این خلافکاری ها برای فرهنگ کنونی" بزن و درو" بذرپاشی نکردند؟

بالا رفتن بی رویه سقف پرداخت ها در فوتبال و حمله به وجود سقفی مشخص از سوی چه کسانی مطرح شد؟ چرا در این باره به آنچه در فوتبال دنیا می گذرد اشاره می کنند؟ کجای فوتبال ما به فوتبال آنها شبیه است؟ آیا فوتبال ما خصوصی است؟ آیا نظارت دولتی لازم بر بده بستان ها می شود؟ وقتی این اصول معمولی رعایت نمی شود چه اصراری برای تبعیت از شرایط حاکم بر فوتبال حرفه ای جهان داریم.

آیا برای پرداختن به آنچه فوتبال ما نیاز دارد اتاق فکری وجود دارد؟ چرا باید یک برنامه تلویزیونی برای فوتبال ما تصمیم گیری کند؟ (اگرچه این برنامه با توجه به ضعف فنی موجود در فوتبال هر از گاهی موضوعات بدی را مطرح نمی کند).

متاسفانه در بلبشوی امروز در خصوص پرداختن به فساد موجود آن قدر موضوع و بحث های فرعی مطرح شده که همه را خسته و کلافه کرده است. اذهان عمومی که از این امر خوششان نمی آید وقتی این پرداخت به زوایای انحرافی را هم مشاهده می کنند به نوعی خسته و دلزده از کنار اصل ماجرا می گذرند و به نظر می رسد این نیز خود یک سناریوی از پیش نوشته شده است. بسیاری از موضوعات مطرح شده نیاز به طرح عمومی ندارد. این بحث ها و تحقیق ها باید در مراجع ذیصلاح و به سرعت انجام شود و پس از قضاوت و صدور حکم به اطلاع مردم رسانده شود. مردم علاقه مند تشنه برخورد با عوامل فساد هستند نه این که ساعتها وقت آنها بیهوده گرفته شود.

سوال اینجاست که پول دولت به ویژه در بخش های صنعتی چگونه راهی این بازار آشفته می شود. چرا با وجود این همه شبهه در نوع پرداخت ها و هزینه ها اراده جدی برای نظارت بر آن وجود ندارد؟ چگونه یک مربی خارجی در سالهای متمادی در ایران با دستمزدهای به شدت متفاوت کار می کند؟ نقش دلال ها که امروز عنوان" ایجنت" را گرفته اند چیست؟ از این دست سوالات بسیار هستند اما یادمان باشد و به بیراهه نرویم سر منشاء فساد فوتبال آنجاست که پول در آن وجود دارد؟ ناگفته پیداست که پول بی زبان در دست مدیران باشگاه ها از چند سال پیش به این طرف است. اگر امروز داوری به خاطر رشوه 15 میلیونی و غش کردن به این سو و آن سو زیر گیوتین رفته در قبال میلیارد ها تومان که طی این چند ساله از جیب مردم توسط مدیران هدر رفته چه کسی جوابگوست. پرداخت پول به بازیکنان مصدوم و از رده خارج شده خارجی گرفته تا بازیکنان و دلالانی که به اسم رشوه و رمالی به خورد فوتبال داده شده اند توسط چه کسانی و با مجوز چه کسانی انجام شده است؟ اگر امروز به سوالات پاسخی ندهیم؟ با عوامل این فساد برخورد نشود پرونده روی پرونده تلمبار می شود تا کار هر روز سخت تر از دیروز شود.