یادداشت اختصاصی «تیتر یک»؛
«سواد سفید»، «سواد سیاه»
آموزش و پرورش باید تلاش کند تا با برنامهریزی مناسب، به دانشآموزان علاوه بر ارائه مدرک درسی، درک اخلاقی را هم بیاموزد.
به گزارش گروه فرهنگی «تیتر یک»؛ امیر عطاران، فعال اجتماعی و منتقد طی یادداشتی اختصاصی برای «تیتر یک» نوشت: آموزش و پرورش قدمگاه توسعه و گذرگاهی برای رسیدن به یک جامعه انسانی و فرهنگی است؛ نهادی که قرار است شهروندانی باسواد، بافرهنگ، اخلاقمدار و مسئولیتپذیر تربیت کند.
اما گویی امروز سیستم آموزش دچار یک بیماری و درد خاموش شده و آن فقدان «سواد سفید» است.
میتوان گفت آموزش و پرورش در عین باسواد کردن افراد، افرادی بیسواد و یا کمسواد را تحویل جامعه میدهد.
خواندن و نوشتن و گرفتن مدرک یا همان «سواد سیاه» که پایینترین نوع سواد است، گویی مهمترین رسالت آموزش و پرورش شده در حالی که اثربخشترین سواد، «سواد سفید» است که دانشآموز همراه با گرفتن مدرک، درک و شعور اجتماعی و اخلاق انسانی و سواد فرهنگی را میآموزد.
انباشتی از اطلاعاتِ فاقد دانش که سواد ادراکی را افزایش نمیدهد و تنها قوه حافظه را تقویت میکند، موجب شده دانشآموزانی مدرکگرا تربیت کنیم نه درکگرا.
فاصله بین علم و اخلاق، درد خاموشی است که امروز جامعه ما را فراگرفته و کار را به آنجا رسانده که ملاک برتری و سنجش افراد تنها بر اساس مدرکگرایی باشد نه درکگرایی.
این نوع از سواد که باعث میشود افراد جامعه مسئولیتپذیر، متعهد و اخلاقمدار نباشند، نه تنها موجب توسعه فرهنگی نخواهد شد بلکه جامعه را با یک عقبگرد و تأخر فرهنگی مواجه خواهد کرد.
امروز پیوند «سواد سیاه» با «سواد سفید» یک ضرورت اجتماعی است و اگر میخواهیم بهرهوری آموزش و پرورش افزایش یابد، باید تلاش شود تا با برنامهریزی مناسب و کاهش کتب درسی شرایطی فراهم شود تا دانشآموزان علاوه بر اخذ مدرک درسی، درک اخلاقی را هم بیاموزند.
معصومه میرحسینی - تیتر یک
انتهای پیام/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده